Του Μπάμπη Μιχάλη
Tον κώδωνα του κινδύνου κρούει μετά τον ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ προς τους υπουργούς Οικονομικών των 20 πιο ισχυρών οικονομιών του πλανήτη (G20) που συναντώνται αυτό το Σαββατοκύριακο στο Κερνς της Αυστραλίας. Στο 15σέλιδο σημείωμα που απέστειλε προς τους 20 υπουργούς, το Ταμείο τονίζει ότι η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας συνεχίζεται, αλλά αυτή παραμένει άνιση και πιο αδύναμη σε σχέση με όσα έδειχναν οι προβλέψεις του περασμένου Απριλίου. Οι σημερινοί απογοητευτικοί ρυθμοί ανάπτυξης αντανακλούν, μεταξύ άλλων, τη συρρίκνωση της αμερικανικής οικονομίας στο α′ τρίμηνο της χρονιάς, την οικονομική στασιμότητα της ευρωζώνης στο β′ τρίμηνο, τις συνεχιζόμενες χαμηλές επιδόσεις των λατινομερικανικών οικονομιών και την εξασθένηση της οικονομικής δραστηριότητας στη Ρωσία.
Το ΔΝΤ υπογραμμίζει ότι οι χαλαρές νομισματικές πολιτικές που εφαρμόζουν οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες του κόσμου συνεχίζουν να βελτιώνουν τις πιστωτικές συνθήκες. Προειδοποιεί όμως από την άλλη πλευρά ότι ένα τέτοιο περιβάλλον ενισχύει τον κίνδυνο ανάληψης υπερβολικού επενδυτικού ρίσκου, τάση η οποία θα μπορούσε να ανατραπεί απότομα λόγω της επικείμενης αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων και των κλιμακούμενων γεωπολιτικών κινδύνων.
Το Ταμείο θεωρεί ότι οι εξαιρετικά τονωτικές χρηματοπιστωτικές συνθήκες, ο μετριασμός του συγυρίσματος των δημοσιονομικών και η ενίσχυση των ισολογισμών θα υποστηρίξουν την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας στο υπόλοιπο του έτους και το 2015.
Ωστόσο η ανάπτυξή της θα παραμείνει χαμηλότερα από τις προβλέψεις του περασμένου Απριλίου (3,6%) λόγω του αδύναμου πρώτου εξαμήνου. Επίσης προειδοποιεί ότι οι κίνδυνοι επιβράδυνσης έχουν αυξηθεί. Μεταξύ αυτών, κορυφαίοι είναι οι αυξανόμενες γεωπολιτικές εντάσεις, μια απότομη στροφή της επενδυτικής κοινότητας στην ανάληψη ρίσκων, οι κίνδυνοι που απορρέουν από τις προκλήσεις της ομαλοποίησης της αμερικανικής νομισματικής πολιτικής, ο χαμηλός πληθωρισμός και ο αποπληθωρισμός σε κάποιες αναπτυγμένες οικονομίες και -μεσοπρόθεσμα- η πιθανότητα ευρείας οικονομικής στασιμότητας. Το ΔΝΤ καλεί έτσι:
1. Τις αναπτυγμένες οικονομίες να συνεχίσουν τις χαλαρές νομισματικές πολιτικές λόγω των μεγάλων κενών που υπάρχουν στην παραγωγή και του πολύ χαμηλού πληθωρισμού. Ακόμη, καλύτερο «κούρδισμα» της δημοσιονομικής προσαρμογής για την υποστήριξη της ανάκαμψης και της ανάπτυξης μακροπρόθεσμα.
2. Τις αναδυόμενες οικονομίες να εστιάσουν σε μακροοικονομικές πολιτικές τους στην αντιμετώπιση των τρωτών τους σημείων και την ανοικοδόμηση φραγμών απέναντι σε ένα μελλοντικό περιβάλλον που θα χαρακτηρίζεται από υψηλότερα επιτόκια και σφιχτούς όρους δανεισμού από το εξωτερικό.
3. Τις οικονομίες του G20 σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με στόχους την ενίσχυση της δυνητικής τους παραγωγής και τη διασφάλιση μιας διατηρήσιμης ανάπτυξης. Μέρος των πλεονασματικών οικονομιών θα πρέπει να εστιάσει στη τόνωση της εγχώριας ζήτησης, ενώ μέρος των ελλειμματικών, στις οποίες περιλαμβάνεται και οι χώρες της ευρωζώνης που έγιναν πλεονασματικές πρόσφατα, στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους.
4. Επενδύσεις στις υποδομές των οικονομιών που τις έχουν ανάγκη καθώς το σημερινό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό.
