Του Μιχαήλ-Αγγελου Κωνσταντόπουλου Φωτ.: Μάριος Βαλασόπουλος
Βόλτα σε μια άλλη Αθήνα, που υπάρχει δίπλα μας αλλά δεν τη βλέπουμε ή δεν θέλουμε να τη δούμε, θα πηγαίνουν από αυτό το Σάββατο όσους ενδιαφέρονται οι πωλητές του περιοδικού δρόμου «Σχεδία», με τις περιηγήσεις με τίτλο «Αόρατες διαδρομές», που οργανώνονται στα πρότυπα ανάλογων περιοδικών του εξωτερικού. Η «Εφ.Συν.» βρέθηκε στην τελευταία πιλοτική περιήγηση, που αποτελούσε πρόβα τζενεράλε, γνωρίζοντας τους πωλητές-«ξεναγούς» και ακολουθώντας την ξεχωριστή διαδρομή που έχουν επιλέξει.
Πίσω από τη βιτρίνα
Το ραντεβού δόθηκε μεσημέρι της Τετάρτης στα γραφεία του περιοδικού στην οδό Φαβιέρου, στο Μεταξουργείο. Εκεί γνωρίσαμε τον Γιάννη, τον Λάμπρο και τον Χρήστο, που θα δείχνουν στους συμμετέχοντες τι υπάρχει πίσω από την τουριστική βιτρίνα της Αθήνας, καθώς και τους υπεύθυνους του περιοδικού. Πριν η ομάδα μας ξεκινήσει, γνωριστήκαμε λίγο περισσότερο με τον οδηγό μας, που ήταν ο Χρήστος και ο οποίος μας περιέγραψε τη διαδρομή και κάποιους κανόνες ασφαλείας, ενώ μας μίλησε λίγο για τον εαυτό του και για τις περιπέτειες που έχει περάσει.
Ο καθένας από τους τρεις οδηγούς έχει μια ξεχωριστή ιστορία. Ο Γιάννης είναι ο μόνος που μένει ακόμα σε κανονικό σπίτι «χάρη στη “Σχεδία”», όπως μας λέει, ενώ είναι προπονητής της Εθνικής Αστέγων. Ο Χρήστος, από την άλλη, στεγάζεται σε μια αποθήκη και όπως μας εξηγεί, «άστεγος δεν είναι μόνο όποιος κοιμάται στον δρόμο ή τα παγκάκια, αλλά και αυτός που βρίσκεται σε επισφαλή στέγη, αποφυλακίστηκε πρόσφατα και δεν έχει πού να πάει».
Ο Λάμπρος, γεννημένος στη Βραζιλία, «θύμα» των πολιτικών του ΔΝΤ στη χώρα του καφέ, στην Αργεντινή και τώρα στη χώρα μας, φιλοξενείται εδώ και τρία χρόνια στο πρώην ξενοδοχείο «Ιονίς», που ο Δήμος Αθηναίων έχει μετατρέψει σε ξενώνα για αστέγους, ζητώντας μια δουλειά στον ξενοδοχειακό τομέα όπου έχει εμπειρία 12 χρόνων. Εκεί κάναμε και την πρώτη στάση της περιήγησης, με τον Χρήστο να μας δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για το ποιοι και πόσοι φιλοξενούνται σε αυτή την κοινωνική δομή. «Παλιότερα όσοι ήταν σε αυτή τη δομή μπορούσαν να μείνουν εδώ μέχρι έναν χρόνο, αλλά τώρα με την κρίση αυτή η περίοδος παρατείνεται, γιατί αντικειμενικά δεν μπορούν να έχουν ένα δικό τους σπίτι», συμπληρώνει. Συνεχίζοντας, πηγαίνουμε στην πλατεία Βάθης, ενώ ο Χρήστος μας μιλάει για την προσωπική του ιστορία με τα ναρκωτικά και τις επίπονες και επίμονες προσπάθειές του για απεξάρτηση, δείχνοντάς μας μια δομή του ΟΚΑΝΑ.
Αστεγοι και λουκέτα
Επόμενος σταθμός είναι το παλιό Εφετείο, όπου ο «διαβασμένος» οδηγός μας, που απαντά με υπομονή σε όλες τις πιθανές ερωτήσεις, από εκείνες για το ναρκωτικό «σίσα» και τις πιάτσες των ναρκωτικών στην Αθήνα μέχρι και άλλες για την προσωπική του πορεία, μας διηγείται ένα βίωμά του από την περίοδο της χρήσης που τον οδήγησε για έναν χρόνο στις φυλακές Κορυδαλλού.
Η αφήγηση του Χρήστου κεντρίζει όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον του γκρουπ, ειδικά όταν φτάνουμε στην Αγίου Κωνσταντίνου, απέναντι από το Εθνικό Θέατρο. Εδώ μαθαίνουμε για τον σκληρό κόσμο των ναρκωτικών, όπου τα όρια ζωής και θανάτου είναι δυσδιάκριτα. «Σ’ αυτό το σημείο κάποτε κόντεψα να πεθάνω. Με μαχαίρωσαν για να μου πάρουν τα χρήματα και τη δόση μου», διηγείται ο Χρήστος, προκαλώντας αμηχανία σε όλους μας.
Οι άστεγοι και τα λουκέτα, η εικόνα της Αθήνας σε κρίση κάνουν όλο και περισσότερο την εμφάνισή τους όσο πλησιάζουμε στο κέντρο ημερήσιας υποδοχής αστέγων της «Πράξις», στην οδό Δεληγιώργη. Λίγο πιο κάτω, στη συμβολή των οδών Πειραιώς και Σοφοκλέους, βλέπουμε τις ουρές στα συσσίτια του Δήμου Αθηναίων. Ο Χρήστος μας λέει ότι παρά την κρίση υπάρχει ακόμα η δυνατότητα να βρεθεί φαγητό από τις δομές των δήμων και της εκκλησίας. Ωστόσο, μας πληροφορεί ότι δεν λείπουν τα επεισόδια στις ουρές, ακόμα και μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών. «Η φτώχεια δεν ενώνει απαραίτητα», μας λέει ο Λάμπρος, που τονίζει ότι οι σχέσεις μεταξύ όσων φιλοξενούνται στις κοινωνικές δομές δεν είναι πάντοτε οι καλύτερες, αφού πρόκειται για εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους με εντελώς διαφορετικά προβλήματα.
Τερματικός σταθμός της ομάδας είναι η πλατεία απέναντι από τη Βαρβάκειο Αγορά. Ο Χρήστος μας μιλάει για το τι συμβαίνει σε σημεία του κέντρου το βράδυ, με κυριότερο θέμα την πορνεία και τη σωματεμπορία. Μετά τις τελευταίες ερωτήσεις και παρατηρήσεις, η βόλτα ολοκληρώνεται, αλλά η συζήτηση συνεχίζει να είναι ζωηρή. «Στόχος των περιηγήσεων είναι να ενεργοποιήσουμε περισσότερο τους ανθρώπους. Θα απευθυνθούμε και σε σχολεία», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Χρήστος Αλεφάντης, διευθυντής σύνταξης της «Σχεδίας».
INFO: Πληροφορίες κράτησης στο τηλέφωνο: 213 0231220, στην ιστοσελίδα: http://www.shedia.gr/plirofories/ και στο [email protected]
