Της Αλίκης Μάτση
Τα φαινόμενα απατούν. Αν και στην εκδήλωση του Σαββάτου η Ν.Δ. εμφανίστηκε ενωμένη με όλους τους φίλους που ήρθαν από τα παλιά, μια μέρα μετά η γκρίνια στο εσωτερικό περισσεύει και τα σχόλια για την ομιλία Σαμαρά είναι από επικριτικά ώς καυστικά, τόσο από το λεγόμενο καραμανλικό στρατόπεδο όσο, όμως, και από άλλους μεμονωμένους βουλευτές.
Ομιλία παλαιάς κοπής σε ένα περιβάλλον που θύμιζε ΕΡΕ στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ήταν το πλέον καυστικό σχόλιο που ειπώθηκε, ενώ με μια και μοναδική λέξη άλλος βουλευτής είπε σε άψογα ελληνικά «tragic» (τραγική).
Από την ομιλία Σαμαρά προέκυψε και ενδοκυβερνητική κόντρα με το ΠΑΣΟΚ, που σχολιάζεται ποικιλοτρόπως, αλλά τα σχόλια καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: στο φόβο των πρόωρων εκλογών λόγω μη εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.
Τρόμος απ’ το γκάλοπ της «Εφ.Συν.»
Οι δημοσκοπήσεις, όπως αυτή της Public Issue που δημοσιεύτηκε στην «Εφ.Συν.» επιτείνουν την εσωστρέφεια στο εσωτερικό της παράταξης, καθώς πλέον η ήττα θεωρείται δεδομένη και τουλάχιστον το 80% των νυν βουλευτών φοβάται ότι δεν θα επανεκλεγεί. Η πλειονότητα, πάντως, θεωρεί –ή ελπίζει, όπως το πάρει κανείς– ότι η διαφορά δεν θα είναι τόσο μεγάλη.
Στο ίδιο πλαίσιο, πάντως, εντάσσεται και η κόντρα Μητσοτάκη – Ντινόπουλου (βλ. ρεπορτάζ σελ. 12), καθώς και οι δύο εκλέγονται στην ίδια εκλογική περιφέρεια της Β´ Αθήνας.
Η δυσαρέσκεια του καραμανλικού στρατοπέδου, όχι όμως κατ’ ανάγκη και του ίδιου του πρώην πρωθυπουργού, έγκειται στις ελάχιστες αναφορές στο πρόσωπο του πρώην αρχηγού της Ν.Δ., αλλά και στο γεγονός ότι για πεπραγμένα των κυβερνήσεών του που είχε αναλάβει ο ίδιος προσωπικά (όπως η σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι και το «όχι» της Ελλάδας στην ένταξη των Σκοπίων, ή το σχέδιο Ανάν) οι αναφορές Σαμαρά ήταν στην «παράταξη» γενικώς. Κι αυτό ενώ ήταν ο ίδιος ο κ. Σαμαράς που αποστέλλοντας πρώτα τον υπουργό Επικρατείας Δ. Σταμάτη και τηλεφωνώντας του στη συνέχεια ο ίδιος, προσκάλεσε τον πρώην πρωθυπουργό στη Χαλκιδική.
Η γκρίνια, ωστόσο, είχε ξεκινήσει νωρίτερα, στα μέσα της εβδομάδας, όταν παρά τις επιθέσεις του συγκυβερνώντος ΠΑΣΟΚ στις κυβερνήσεις Καραμανλή, Μαξίμου και Ν.Δ. «δεν μπήκαν στον κόπο να πουν μια λέξη», όπως έλεγε στην «Εφ.Συν.» βουλευτής.
Αντιθέτως χθες το ΠΑΣΟΚ, με δηλώσεις του Δ. Καρύδη, επιτέθηκε στη Ν.Δ. (βλ. ρεπορτάζ σελ. 6) για την αναφορά Σαμαρά «λεφτά υπάρχουν εμείς δεν είπαμε ποτέ». «Δεν είναι -αναρωτιούνταν βουλευτές της Ν.Δ.- απολύτως προφανές ότι ο πρωθυπουργός εννοούσε τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι το ΠΑΣΟΚ; Τι είδους συμμαχία είναι αυτή, όταν σε κάθε ευκαιρία το ΠΑΣΟΚ μάς βρίζει ακατάσχετα κι εμείς δεν απαντάμε;».
Η διαμάχη με το ΠΑΣΟΚ
Πάντως η ενδοκυβερνητική διαμάχη με το ΠΑΣΟΚ είναι εμφανής σε όλα τα στρατόπεδα τούτη την ώρα. Κάποιοι την αποδίδουν στο ότι το Μαξίμου είχε πληροφορίες για τις δηλώσεις Βενιζέλου και την αποστροφή του για την ανάγκη προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας. Το συνδέουν μάλιστα και με τις συνεχείς δηλώσεις Σκανδαλίδη για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι άλλοι, με μεγαλύτερη αίσθηση του χιούμορ, σημειώνουν απλώς ότι «όποιος και να κυβερνά, το ΠΑΣΟΚ θα είναι οπωσδήποτε στην κυβέρνηση».
Ενας τρίτος λόγος για την ενδοκυβερνητική κρίση επισημαίνεται στην «αντίσταση» που η Χαριλάου Τρικούπη προβάλλει στις αλλαγές που επίκεινται στα εργασιακά (λοκ άουτ, ελεύθερες απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα κ.λπ.), συνδέοντάς την και με τη σημερινή συνάντηση Σαμαρά – Βενιζέλου στο μέγαρο Μαξίμου, εν όψει και της έλευσης της τρόικας και των πιέσεων που η κυβέρνηση δέχεται πάλι να αποδεχτεί τις επιταγές της.
Το συμπέρασμα όλων, ωστόσο, είναι ένα: τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα, εν όψει του κινδύνου πρόωρων εκλογών, παίρνουν σιγά σιγά αποστάσεις το ένα από το άλλο στη λογική τού «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Στην ίδια λογική εντάσσουν και την ενδοκυβερνητική κόντρα των υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ανεξαρτήτως με ποιον εκ των δύο συντάσσεται ο καθένας βουλευτής της Ν.Δ. υπάρχει μια κοινή συνισταμένη στο συμπέρασμα: και οι δύο εκλέγονται στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, τη Β’ Αθήνας, όπως και άλλοι μεγαλοσχήμονες υπουργοί της Ν.Δ., νυν και πρώην. Πόσους βουλευτές θα βγάλει το κόμμα στις επόμενες εκλογές; Ο κ. Μητσοτάκης έχει ως μόνο καλό χαρτί τις απολύσεις όσων έχουν πλαστά πτυχία. Ο Αργύρης Ντινόπουλος, πάλι, για να έχει ελπίδες, οφείλει να «παίξει» περισσότερο με τους δήμους. Ο Αντ. Σαμαράς καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, αλλά μέχρι στιγμής αρνείται να το κάνει.
