Της Αντας Ψαρρά

«Πάντα, Ελλη. Ακόμα (!) και σήμερα. Το σώμα καλλίγραμμο. Το βήμα σκηνοθετημένα (!) λικνιστικό. Το βλέμμα να φλερτάρει ταυτόχρονα με την ειρωνεία και τον σαρκασμό. Στην άκρη του χορού να παίζει κρυφτό ο αυτοσαρκασμός. Ετσι σαν άλλοθι. Το ντύσιμο επιτηδευμένα σεμνό (!). Και ταυτόχρονα προκλητικό. Λατρεύω τη φιλαρέσκεια των γυναικών. Το φόρεμα κολλημένο στη σάρκα. Και το ντεκολτέ ίσα που να επιτρέπει ελάχιστο, ένα τόσο δα, οφθαλµόλουτρο!»

Αυτή ήταν η εισαγωγή του Δ. Δανίκα στη συνέντευξη με την Ελλη Στάη για το «Πρώτο Θέμα». Η συνέντευξη δόθηκε με αφορμή την εξόχως σεξιστική επίθεση περί ηλικίας κ.λπ. στη γνωστή δημοσιογράφο από το αφεντικό των ειδήσεων του MEGA, γεγονός που προκάλεσε την εύλογη και άμεση αντίδρασή της. Ως εκεί καλά!

Το περιεχόμενο όμως της συνέντευξης «αποκατάστασης» στη συγκεκριμένη εφημερίδα δεν απέφυγε την ίδια ακριβώς προσφιλή τακτική του προσδιορισμού μιας δημοσιογράφου με βάση την ομορφιά, τα κιλά, το ντύσιμο, τα παπούτσια και όλα εκείνα τα βαθιά σεξιστικά (για όποιον αντιλαμβάνεται την έννοια αυτή) που επιστρατεύονται όταν το αντικείμενο αφορά μια γυναίκα.

Η ίδια η δημοσιογράφος δεν απέφυγε αυτού του τύπου τον διάλογο, αν και η ίδια δήλωσε ότι υπάρχει και ο «ανάποδος ρατσισμός και σεξισμός» (;) Τελικά το παλιό κλασικό σεξιστικό, «Ζητείται κοπέλα εμφανίσιμη για εργασία», θα συνοδεύει τις Ελληνίδες για πολλά ακόμα δίσεκτα χρόνια.