Επιστολή Συνδέσμου Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων
Το Δ.Σ. του Συνδέσμου Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων με μακροσκελή επιστολή του αναφέρεται σε δύο δημοσιεύματά μας στις 24 και 25.9.2014, με τίτλους «Σημεία και τέρατα σε ιδιωτικά σχολεία» και «Χιλιάδες παράνομοι τίτλοι σπουδών».
Στην επιστολή τονίζονται ανάμεσα σε άλλα «για την αποκατάσταση της αλήθειας» τα εξής: «Η ελληνική πολιτεία έχει θεσπίσει ένα αυστηρό σύστημα ελέγχου των τυπικών προσόντων των εκπαιδευτικών που διδάσκουν στα ιδιωτικά σχολεία της χώρας, μέσω της επιλογής τους από ειδική επετηρίδα που τηρείται στο υπουργείο Παιδείας. Παράλληλα, τίτλοι σπουδών εκδίδονται από ιδιωτικά σχολεία, τα οποία έχουν αδειοδοτηθεί επίσημα από το κράτος.
Το έτος 2012 μάλιστα, το καθεστώς αυτό αναθεωρήθηκε εκ βάθρων και το σύνολο των ιδιωτικών σχολείων αδειοδοτήθηκε εκ νέου. Εφόσον πληρούνται τα δύο αυτά κριτήρια, οι τίτλοι σπουδών που εκδίδονται είναι νόμιμοι και ισότιμοι με αυτούς που χορηγούν τα δημόσια σχολεία της χώρας. Διεθνείς και ελληνικές, άλλωστε, έγκυρες μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα ιδιωτικά σχολεία στο σύνολό τους παρέχουν υψηλότατο επίπεδο σπουδών και οι μαθητές τους διακρίνονται επανειλημμένα σε διεθνείς διαγωνισμούς, τιμώντας την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Ουδείς βεβαίως θα υποστήριζε σοβαρά ότι η νομιμότητα και η αξιοπιστία των τίτλων των δημόσιων σχολείων έχουν πληγεί από τη μείωση των μισθών των δημόσιων εκπαιδευτικών, την αλλαγή των αναθέσεων κ.λπ. Το εποπτικό δε πλαίσιο ως προς το εκπαιδευτικό σκέλος είναι και παραμένει ενιαίο σε δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση. Από κει και πέρα, για τις οποιεσδήποτε τυχόν εργασιακές διαφορές ισχύει επιπροσθέτως το σύστημα της εργασιακής προστασίας του νόμου, που ισχύει για όλο τον εργαζόμενο κόσμο της χώρας. Το ίδιο, άλλωστε, Δημόσιο είναι που εποπτεύει και τις εργασιακές σχέσεις (απολύσεις, προσλήψεις κ.λπ.) των εργαζομένων στην ιδιωτική οικονομία. Γιατί λοιπόν θα πρέπει οπωσδήποτε κάποιοι εργαζόμενοι να εποπτεύονται από δύο υπουργεία για την ίδια εργασία; Θα ήταν συνεπώς ενδιαφέρον να μας πει ο εν λόγω αρθρογράφος σας από πού, πέραν των “ανακοινώσεων” της ΟΙΕΛΕ, άντλησε αντικειμενικά στοιχεία που να δικαιολογούν τον ολοσέλιδο “τρόμο των εκπαιδευτικών” ή την “ακραία ασυδοσία” που προκαλεί δήθεν η αδυναμία του Δημοσίου να εποπτεύσει απολύσεις και προσλήψεις ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Στο δεύτερο δημοσίευμα γίνεται αναφορά σε “λίστα” με 2.000 ονόματα ατόμων που παρέδωσε πρόσφατα ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ στον κ. υπουργό Παιδείας και οι οποίοι κατέχουν “παράνομους” τίτλους από ιδιωτικά σχολεία στην Ηπειρο. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια καταγγελία της ΟΙΕΛΕ, την οποία διακινεί και ανασύρει από το έτος 2005. Από τη διεξαχθείσα έρευνα προέκυψε ότι επρόκειτο για μεμονωμένο περιστατικό που αφορούσε μερικές δεκάδες τίτλους από συγκεκριμένα ΤΕΕ, και όχι από ιδιωτικά σχολεία, οι οποίοι ανακλήθηκαν από τη διοίκηση. Στη συνέχεια η υπόθεση πήρε τον δρόμο της Δικαιοσύνης. Από τα στοιχεία που γνωρίζουμε, τα καταγγελλόμενα, πλημμεληματικού χαρακτήρα δεν μπορούσαν ν’ αχθούν σε δίκη. Από τότε μέχρι σήμερα, η ΟΙΕΛΕ ανασύρει περιοδικά την “καταγγελία” της κραδαίνοντάς την επί δικαίων και αδίκων και προσπαθώντας με κάθε τρόπο να δημιουργήσει επικαιρότητα. Αυτονόητο βέβαια είναι ότι ο καθένας μπορεί να επικαλεστεί νέα στοιχεία και να τα εισφέρει ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Το ερώτημα όμως είναι: Σε τι εξυπηρετεί η διαρκής ανακίνηση των ίδιων στοιχείων μιας υπόθεσης παρελθούσης δεκαετίας, η οποία και γνωστή είναι και η διοικητική και η δικαστική έρευνά της έχει ολοκληρωθεί; Η απάντηση συνδέεται με τη δεύτερη πληροφορία του δημοσιεύματος, την εμπλοκή δηλαδή του προέδρου της ΟΙΕΛΕ με το ευρωπαϊκό πλαίσιο αντιστοίχισης εκπαιδευτικών προσόντων (EQF). Δυστυχώς για την Ελληνική Πολιτεία, το πρόσωπο στο οποίο ανατέθηκε η ανάδειξη και υπεράσπιση των μόχθων της μαθητικής κοινότητας, κινείται με γνώμονα τον καταστατικό σκοπό της συνδικαλιστικής οργάνωσης την οποία εξυπηρετεί (κατάργηση ιδιωτικής εκπαίδευσης και διορισμός των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, άρ. 2 παρ. 7 καταστατικού ΟΙΕΛΕ).
Ο Σύνδεσμος Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων με δημόσιες ανακοινώσεις του (διαθέσιμες στον διαδικτυακό τόπο www.privateschools.gr) προσπάθησε να αποκαταστήσει το κύρος της εκπαιδευτικής κοινότητας και τους μαθητές των ιδιωτικών σχολείων, παραπέμποντας κατά τα λοιπά την υπόθεση στον κ. εισαγγελέα. Από τότε μέχρι σήμερα, ο διαδικτυακός τόπος της ΟΙΕΛΕ ανακοινώνει ότι ΘΑ κατατεθούν “συγκλονιστικά” στοιχεία σε υπουργεία, Δικαιοσύνη, Τύπο κ.λπ. Εξακολουθούμε να τ’ αναμένουμε».
Απάντηση
Αγαπητοί κύριοι του Συνδέσμου Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων. Τα γεγονότα είναι γεγονότα. Οι εξευτελιστικοί μισθοί, οι παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας και οι μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις μαζί με την παραχάραξη του ωρολογίου προγράμματος και τις παρεμβάσεις στις βαθμολογίες των μαθητών είναι γεγονότα. Αφορούν όλα τα ιδιωτικά σχολεία; Σαφώς και όχι. Ωστόσο το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, η απουσία ελέγχων και το κυνήγι του κέρδους λιπαίνουν το έδαφος, σε κάποιους επιχειρηματίες της γνώσης, ως γνώστες των επιχειρήσεων, να κάνουν «σημεία και τέρατα».
Χρ. Κάτσικας
