«Τολμήσαμε και δικαιωθήκαμε», τιτλοφορείται η αντίδραση μελών της ποδοσφαιρικής οικογένειας και των Μέσων Ενημέρωσης στην Αγγλία. Η συμβατική συμπεριφορά, η συχνή προσήλωση στην πεπατημένη ατομική στάση ζωής αλλά και η δημόσια δραστηριότητα είναι στοιχείο του εθνικού χαρακτήρα τους, άρα ούτως ή άλλως θα ήταν αξιοσημείωτο το εγχείρημα του Ρόι Χότζον. Πόσο μάλλον αφού στέφθηκε με επιτυχία η απόφασή του να κάνει άνω-κάτω τον τρόπο σκέψης της ενδεκάδας…
Από το πρώτο παιχνίδι των προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος απουσίαζε ο Ντάνιελ Στάριτζ. Ο Χότζον άλλαξε, λοιπόν, το γνωστό δοκιμασμένο 4-4-2. Η νίκη και πολύ περισσότερο η συνολική απόδοση δείχνουν νέο δρόμο με κριτήριο τις δυνατότητες των παικτών που έχει στη διάθεσή του. Το κλασικό 4-4-2 λοιπόν έγινε «ευέλικτο» 4-3-3, με ρόμβο στην επίθεση. Πιο μπροστά οι Γουέλμπεκ, Ρούνεϊ και στην πλάτη τους ο Στέρλιγκ.
Η διαρκής κίνηση των τριών άνοιξε χώρους και ο Ντάνι Γουέλμπεκ είπε μετά «μακάρι να παίζουμε πάντα έτσι!».
Εύλογη η αντίδρασή του, γιατί η νέα έμπνευση του προπονητή έδωσε στον 24χρονο Ντάνι Γουέλμπεκ τη δυνατότητα να παίζει το «αγαπημένο του παιχνίδι»… Να κινείται, δηλαδή, ώς τις γραμμές του πλαγίου, αλλά και να πατάει, εν ριπή οφθαλμού, την αντίπαλη περιοχή χωρίς να νοιάζεται και για την επιτήρηση των αντίπαλων αμυντικών ώστε να μην προωθούνται…
Θυμίζουμε ότι στο Παγκόσμιο Κύπελλο, η τεχνική ηγεσία της Αγγλίας είχε δεχτεί έντονη κριτική για τον «εγκλωβισμό του Γουέλμπεκ» λόγω της ίδιας αποστολής αναχαίτισης των αντίπαλων αμυντικών που του είχε ανατεθεί στα παιχνίδια με Ιταλία και Ουρουγουάη, χωρίς να του επιτρέπει να μένει αφοσιωμένος στις επιθετικές βλέψεις του…
Η απελευθέρωση, λοιπόν, του Γουέλμπεκ και συνολικά της γραμμής κρούσης δείχνει νέο δρόμο. Επιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά, πέτυχε δύο γκολ και είπε «αυτός είμαι»!
Δεν υπερβάλλουμε, γιατί πλέον έφτασε τα δέκα γκολ στα 19 παιχνίδια στα οποία έχει ξεκινήσει βασικός!
«Παίκτη ψυχολογίας» τον χαρακτήρισε για τον ίδιο λόγο ο αγγλικός Τύπος. Κι αυτό αποδεικνύεται όχι μόνο όταν φοράει τη φανέλα της Εθνικής Αγγλίας αλλά και των συλλόγων. Οι αριθμοί το «φωνάζουν»: Σε 53 συμμετοχές ως βασικός με την Εθνική έχει πετύχει 20 γκολ κι έχει δώσει την τελική πάσα σε άλλα 12 που πανηγύρισε με τους συμπαίκτες του. Αρα, ηλίου φαεινότερον!
Καταλαβαίνετε πόσο τους λείπει, ειδικά στην ανεπαρκή φετινή Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά και γιατί νιώθει δικαιωμένος ο Αρσέν Βενγκέρ… Βλέπετε, ο Γάλλος προπονητής της Αρσεναλ πίεσε τη διοίκηση των Λονδρέζων για την απόκτησή του… Κι αυτή έγινε πραγματικότητα την τελευταία ημέρα των μεταγραφών!
Δεν είναι, όμως, μόνο η απόδοσή του απέναντι στην Ελβετία όσο τα λόγια που ψέλλισε όταν έγινε… ανάρπαστος από τους Αγγλους δημοσιογράφους ως η κεντρική φυσιογνωμία του παιχνιδιού. Το εννοούμε ότι τα ψέλλισε γιατί μόλις τελείωσε το παιχνίδι, μετά τις αναφορές στη δική του απόδοση, στόχευσε, έστω και με χαμηλή φωνή, στην καρδιά των απανταχού Αγγλων με λακωνική αναφορά στον γνωστό καημό τους: «Η νέα προσπάθεια της Εθνικής, με την ανανεωμένη ψυχολογία και τη νέα λογική στο παιχνίδι μας, ας γίνει αιτία για να ανέβουμε και πάλι στην κορυφή ενός Παγκόσμιου Κυπέλλου», είπε και για ευνόητους λόγους έσπευσε να φύγει γρήγορα μακριά από τους δημοσιογράφους που τον είχαν περικυκλώσει…
Οπου ευνόητοι λόγοι, η θέλησή του να μη δεχτεί ερωτήσεις για το θέμα-απαγορευμένο καρπό των Αγγλων.
Βαυκαλίζονται ως οι ιστορικοί γονείς του ποδοσφαίρου αλλά έχουν γιορτάσει ένα Παγκόσμιο Κύπελλο μόνο το 1966, όταν έγινε στη χώρα τους. Μάλιστα, μέχρι σήμερα συζητείται περισσότερο για το αμφισβητούμενο γκολ του τελικού παρά για τη συνολική κυριαρχία της Εθνικής τους! Κατά καιρούς, από τότε μέχρι σήμερα, ελάχιστα μέλη της ποδοσφαιρικής οικογένειάς τους αλλά και δημόσια πρόσωπα από άλλους χώρους όπως η τέχνη και οι επιστήμες(!) το είπαν καθαρά ότι η επάνοδός τους στην κορυφή ενός Μουντιάλ -πόσο μάλλον σε ξένο έδαφος…- είναι ο μόνιμος καημός τους… Αλλωστε, η Εθνική του ποδοσφαίρου τους είναι προσωπική υπόθεση κάθε Αγγλου πολίτη!
Κι ο Ντάνι Γουέλμπεκ πυροδότησε την ίδια προσδοκία κατέχοντας πλέον… εξέχουσα θέση στις καρδιές τους!
