Του Μπάμπη Μιχάλη
Την τρίτη κεραμίδα σε διάστημα 10 ημερών έφαγε χθες η ελληνική κυβέρνηση από τους ξένους πιστωτές. Μετά τα στελέχη της αποστολής της τρόικας στην Αθήνα, μετά τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, χθες ήταν η σειρά της γενικής διευθύντριας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να «αδειάσει» την Αθήνα και τις εξαγγελίες της περί επικείμενου τερματισμού του προγράμματος και κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας χωρίς τη βοήθεια του Ταμείου και της Ε.Ε.
Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε χθες στην Ουάσινγκτον -με την ευκαιρία της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας- η Λαγκάρντ υποστήριξε ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη «προληπτικής στήριξης» από το ΔΝΤ. Ο ανταποκριτής του Mega Μιχάλης Ιγνατίου επισήμανε στη Λαγκάρντ τη δήλωση του πρωθυπουργού νωρίτερα στο Bloomberg (βλ. ρεπορτάζ, σελ. 6) ότι η Ελλάδα μπορεί να επιβιώσει μόνη της, χωρίς τη βοήθεια των πιστωτών και ρώτησε: «Μπορεί η Ελλάδα χωρίς τα δάνεια του ΔΝΤ και της Ε.Ε.;».
Με περίσσια ευγένεια και διακριτικότητα, η Γαλλίδα επικεφαλής του Ταμείου απήντησε ότι «είναι ζήτημα της κάθε χώρας, και στη συγκεκριμένη περίπτωση της Ελλάδας, να αποφασίσει τι θέλει και πώς επιθυμεί να διαχειριστεί την οικονομική της κατάσταση. [...] Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που βλέπουμε ότι η Ελλάδα έχει βελτιώσει σημαντικά τη θέση της από δημοσιονομική σκοπιά».
Και πριν ξεκινήσουν τα… πανηγύρια συμπλήρωσε: «Αλλά πιστεύουμε επίσης ότι, για να προχωρήσει μπροστά και για να επιτύχει σταθερά ικανοποιητικό αποτέλεσμα, η χώρα θα ήταν σε καλύτερη θέση, αν είχε μια προληπτική στήριξη… Μιλάμε έτσι για μια εξέλιξη της σχέσης (Ελλάδος-ΔΝΤ), πιστεύουμε ότι η σχέση μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τη χώρα, προκειμένου να προχωρήσει μπροστά και με τις δικές της δυνάμεις. Οπότε είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε και πιστεύουμε ότι αυτό θα είναι αποτελεσματικό».
Ανανεώσιμες πηγές… ρευστού
Η «προληπτική στήριξη», στην οποία αναφέρθηκε η Λαγκάρντ, είναι προφανώς τα προγράμματα προληπτικής πιστωτικής γραμμής (PCL) ή προληπτικής γραμμής ρευστότητας (PLL) του ΔΝΤ. Χρηματοδοτικά προγράμματα, ή αλλιώς ανανεώσιμες γραμμές πίστωσης που διαρκούν από έξι μήνες έως δύο χρόνια, στα οποία έχουν δικαίωμα πρόσβασης χώρες–μέλη που έχουν ισχυρά οικονομικά θεμελιώδη μεγέθη και εφαρμόζουν αντίστοιχες πολιτικές, αλλά εμφανίζουν κάποια τρωτά σημεία -για παράδειγμα στην κάλυψη των αναγκών χρηματοδότησης του ισοζυγίου πληρωμών ή στην εξασφάλιση της εμπιστοσύνης των αγορών.
Οι χώρες που χρησιμοποιούν τα παραπάνω προγράμματα δεσμεύονται στην εφαρμογή μιας σειράς πολιτικών που διορθώνουν ανισορροπίες στην οικονομία τους, οι οποίες -μεταξύ άλλων- έχουν να κάνουν με τη δημοσιονομική τους κατάσταση, τη νομισματική πολιτική, την ισχύ του τραπεζικού τομέα, την πρόσβαση στις αγορές, την εξωτερική τους θέση. Η πρόοδος των χωρών στην εφαρμογή αυτών των πολιτικών ελέγχεται κάθε εξάμηνο με εκθέσεις από το Ταμείο.
Μία από τα ίδια
Το ενδεχόμενο ένταξης της Ελλάδας σε κάποιο από αυτά τα «προληπτικά προγράμματα» στη μετά Μνημόνιο εποχή δεν σημαίνει τίποτα άλλο από τη συνέχιση της επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας και των επώδυνων πολιτικών που εφαρμόζονται σήμερα από το ΔΝΤ και τους υπόλοιπους πιστωτές.
Ανάλογο μήνυμα έστειλαν προς την κυβέρνηση πριν από 8 ημέρες και οι επικεφαλής της τρόικας που βρίσκονταν στην Αθήνα, όταν διεμήνυσαν ξεκάθαρα προς τους αξιωματούχους του υπουργείου Οικονομικών: «Μην παρουσιάζετε το τέλος του ευρωπαϊκού προγράμματος χρηματοδότησης ως έξοδο από το Μνημόνιο», ενώ την περασμένη Πέμπτη ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ξεκαθάρισε ότι χωρίς πρόγραμμα προσαρμογής οι ελληνικές τράπεζες δεν πρόκειται να δουν σεντ από το πρόγραμμα αγορών τιτλοποιημένων δανείων της ΕΚΤ.
