Του Θ. Ασημακόπουλου

O Κλάουντιο Ρανιέρι, ο ακριβοθώρητος Ιταλός προπονητής, παρέλαβε την εθνική μας ομάδα όταν βρισκόταν σταθερά στις καλύτερες του κόσμου και της Ευρώπης, και μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες τη μετέτρεψε σε μια ομάδα που θυμίζει πολύ το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του Μίλτου Παπαποστόλου, του κυρ Βασίλη Δανιήλ, του κυρ Κώστα Πολυχρονίου.

Οι ενδείξεις υπήρχαν από την πρώτη στιγμή, αλλά χθες το βράδυ επιβεβαιώθηκαν περίτρανα στο «Καραϊσκάκης». Η ελληνική ομάδα έχασε με 2-0 από τη Βόρεια Ιρλανδία, σε μια ντροπιαστική βραδιά που μας γύρισε σε εποχές προ Ρεχάγκελ.

Για ακόμη μία φορά, ο Ιταλός τεχνικός παρέταξε ένα σύστημα που το… σκαρφίστηκε ο ίδιος, με τέσσερις επιθετικούς! Προφανώς πίστευε πως μ’ αυτόν τον τρόπο θα κλείσει στα καρέ τους αντιπάλους και θα πάρει την κρίσιμη νίκη. Τελικά, συνέβη το αντίθετο: δεν έκανε ούτε φάση!

Με δύο κεντρικά χαφ (Ταχτσίδης – Μανιάτης), που είναι καλοί παίκτες αλλά όχι δημιουργικοί, και μπροστά τον Καρέλη και τον Σαμαρά δεξιά κι αριστερά, συν Μήτρογλου – Αθανασιάδη στην κορυφή της επίθεσης.

Το αποτέλεσμα ήταν τραγελαφικό: τρεις ή τέσσερις ποδοσφαιριστές βρίσκονταν κολλημένοι κοντά στην εστία του Κάρολ, αλλά δεν υπήρχε κανείς να κάνει την τελική πάσα. Μόνο καμιά σέντρα από τα πλάγια, αλλά χωρίς ουσία. Μάλιστα, στις περιπτώσεις που ανέβαιναν ψηλά τα μπακ, η άμυνά μας έμενε εκτεθειμένη, καθώς αυτοί που είχαν τον ρόλο των ανασταλτικών χαφ παράλληλα έπρεπε και να δημιουργήσουν. Τραγωδία…

Στην ανάπαυλα, ο Ρανιέρι υποτίθεται πως κατάλαβε το -ακόμα ένα- λάθος του. Γύρισε σε 4-3-3, βάζοντας τον Σάμαρη στη μεσαία γραμμή, αντί του Αθανασιάδη. Δηλαδή, έναν ακόμη μη δημιουργικό χαφ, βγάζοντας ταυτόχρονα τον κινητικό «Κλάους» και όχι τον Μήτρογλου, που για ένα ακόμα ματς ήταν αρνητικός.

Οπως και στο παιχνίδι της πρεμιέρας με τη Ρουμανία, δεχτήκαμε γκολ στο 9ο λεπτό. Από κόρνερ, η μπάλα πέρασε από τους πάντες και ο αφύλακτος (!) Γουόρντ με σουτ μέσα από την περιοχή άνοιξε το σκορ.

Στο 45’, ο δαιμόνιος φορ Λάφερτι βγήκε στην κόντρα, πέρασε τον Μανωλά και από πλάγια έστειλε την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι. Αυτό δεν ήταν τυχαίο γεγονός, αλλά μια προειδοποιητική βολή. Γιατί στο 51’ επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό με οδυνηρά αποτελέσματα.

Ο επιθετικός της Νόργουιτς βρέθηκε πάλι σε αιφνιδιασμό κόντρα τον Σταφυλίδη, τον πέρασε για πλάκα και πλάσαρε τον Καρνέζη για το 2-0, ο οποίος χωρίς λόγο είχε βγει αρκετά από τα γκολπόστ του.

Από την πλευρά του, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα απλώς κυκλοφορούσε άσκοπα την μπάλα έξω από την περιοχή των Βορειοϊρλανδών. Σε 90 λεπτά, που επιζητούσε το γκολ, έκανε μισή καλή φάση, όταν από κάθετη του Σαμαρά ο Καρέλης πλάσαρε άουτ στο 33’.

Από ‘κεί και πέρα, τίποτα… Κακές επιλογές στην πάσα και τη σέντρα και μερικά αδύναμα σουτ εκτός περιοχής.

Ασφαλώς και το μεγαλύτερο μερίδιο γι’ αυτό το χάλι πιστώνεται στον Ρανιέρι, αλλά και οι παίκτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Είναι σίγουρα μπλοκαρισμένοι στα… συστήματα του Ιταλού, αλλά και από την άλλη δεν δείχνουν να έχουν το πάθος προηγούμενων (ούτε καν ετών) μηνών. Μόνο ο Καρέλης το πάλεψε, άντε κι ο Τοροσίδης με τον Παπασταθόπουλο.

Το ερώτημα είναι τι μέλλει γενέσθαι… Από τον όμιλο προκρίνονται οι δύο πρώτες ομάδες και η τρίτη πάει σε μπαράζ. Η Ελλάδα έχει έναν βαθμό τη στιγμή που η Βόρεια Ιρλανδία έχει μαζέψει εννιά (για πρώτη φορά στην ιστορία της σε ξεκίνημα προκριματικής φάσης) και η Ρουμανία επτά! Εχουμε να ταξιδέψουμε και στις δύο αυτές χώρες, μαζί με μια σειρά από δύσκολες αναμετρήσεις.

Αλλωστε, αυτή η Εθνική του Ρανιέρι ακόμη και τα ματς με τα νησιά Φερόε ντέρμπι είναι ικανή να τα κάνει…