Και άντε να παραδεχτούμε ότι το μικρό και νέο (μόλις στην τρίτη του χρονιά) φεστιβάλ «OtherMovie» του Λουγκάνο (20-27 Οκτωβρίου) δεν ήξερε ότι εμείς και οι Μακεδόνες (σόρι, Σκοπιανοί) πλακωνόμαστε για ένα όνομα. Ούτε ότι η FYROM μόνον ως FYROM πρέπει να συμμετέχει σε διεθνείς διοργανώσεις, ακόμα και αν η διαβολική λεξούλα Macedonia εμφανίζεται απλώς δίπλα σε μια ταινία, δηλώνοντας χώρα παραγωγής.
Αντε να το παραδεχτούμε ότι το φεστιβάλ δεν τα ήξερε ως όφειλε όλα τα παραπάνω και να μην πάει το μυαλό μας στο «κακό»: ότι δηλαδή απλώς αδιαφόρησε μπουχτισμένο από εθνικές διαμάχες, που δεν έχουν θέση σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, στις οποίες, άλλωστε, δεν συμμετέχουν εθνικές αντιπροσωπείες, αλλά ταινίες, οι περισσότερες έχοντας δύο και τρεις παραγωγούς από διαφορετικές χώρες. Και έτσι τύπωσε στον κατάλογο τη λέξη Macedonia και λίγο παραπέρα τη λέξη Ελλάδα, αφού φιλοξενούσε και εφτά δικές μας μικρού μήκους ταινίες. Συνδυασμός που σκοτώνει. Και άντε να παραδεχτούμε ότι ένα από τα υψηλά καθήκοντα των διπλωματών μας είναι να κρατάνε καραούλι μπας και εμφανιστεί κανένας Μακεδόνας. Ο πρέσβης μας, όμως, στην Ελβετία, Χαράλαμπος Μάνεσης, ανακάλυψε το «ατόπημα» του «OtherMovie» τρεις μέρες μετά την έναρξη! Και έσπευσε να ζητήσει στις 23 Οκτωβρίου να αποσυρθούν οι ταινίες μας, πράγμα που το φεστιβάλ το δέχτηκε. Οχι θα καθόταν να σκάσει.
Ενα είναι το θύμα. Το ελληνικό σινεμά. Και πολλά τα ερωτήματα.
*Αν ο κ. πρέσβης άφηνε τις ελληνικές ταινίες να μολυνθούν από τις άλλες, τις ακατονόμαστες, θα του τραβούσε κανένας το αυτί; Ή θα έβγαιναν οι Μακεδόνες (σόρι, Σκοπιανοί) στους δρόμους να πανηγυρίσουν και θα ‘φτιαχναν πέντ’-έξι ακόμα αγάλματα του Μεγαλέξανδρου;
*Αν το φεστιβάλ αρνιόταν την κατάργηση του ελληνικού τμήματος θα είχε επιπτώσεις; Θα το διέγραφαν από τη μεγάλη διεθνή κινηματογραφική οικογένεια;
*Αν το φεστιβάλ δεν άκουγε τον κ. Μάνεση, οι Ελληνες παραγωγοί θα μπορούσαν να προβάλουν τις ταινίες τους; Ή μηπως θα τους έπιανε η τσιμπίδα του ΥΠΕΞ και του ΟΗΕ; Σε ποιον ανήκουν οι ταινίες; Ακόμα και αυτές που είχαν χρηματοδοτηθεί από το ΕΚΚ, έχουν παραγωγούς. Αυτούς τους ρώτησε ο κ. πρέσβης; Γελοία ιστορία. Που θα μπορούσε να είναι πολύ συχνή, με όλη αυτή τη διαμάχη με τη γειτονική χώρα να σούρνεται. Δόξα τω Θεώ να λέμε που η FYROM δεν έχει κάθε χρόνο, όπως εμείς, ταινίες σε Κάνες, Βενετίες και Βερολίνα, για να γίνεται το έλα να δεις. Εκτός κι αν αυτά τα μεγάλα φεστιβάλ ξέρουν καλύτερα από το «OtherMovie» τη δουλειά τους και δεν περιμένουν να ξυπνήσει ο πρέσβης της γειτονιάς να αναλάβει δουλειά.
Αν και, με μια πρόχειρη ματιά στο Ιντερνετ, δίπλα από το Χρυσό Λιοντάρι του Μίλτσο Μαντσέφκι το 1994 τις λέξεις Republic of Macedonia είδα. Αμέσως να πάμε να του το πάρουμε. Τι να πω;
Βένα Γεωργακοπούλου
