Αν δεν υπήρχε ο Πέτρος Βλάχος δεν θα γυρίζονταν οι εντυπωσιακές αρματοδρομίες του «Μπεν-Χουρ», ο Ντικ Βαν Ντάικ δεν θα χόρευε με τους πιγκουίνους στη «Μέρι Πόπινς», η επίθεση των πουλιών στην Τίπι Χέντρεν δεν θα ήταν τόσο πειστική στην ταινία του Αλφρεντ Χίτσκοκ. Ο ελληνικής καταγωγής πρωτοπόρος στα ειδικά εφέ, βραβευμένος με πέντε Οσκαρ και ένα Εμι, έφυγε από τη ζωή στις 10 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 96 ετών, όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος της εταιρείας που είχε δημιουργήσει μαζί με τον γιο του, Πολ.
Αφησε όμως πολύτιμη κληρονομιά: τη λεγόμενη «μπλε» και «πράσινη» οθόνη χάρη στις οποίες γυρίστηκαν οι πιο δύσκολες σκηνές των μεγαλύτερων χολιγουντιανών ταινιών και πολλές άλλες τεχνικές που χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα, σε εξελιγμένη μορφή, οι κινηματογραφικές εταιρείες. Οι πρωτότυπες τεχνικές του ξεπέρασαν κάθε προσδοκία: δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι άνθρωποι και τοπία ήταν στο ίδιο σημείο, ενώ οι σκηνές είχαν γυριστεί χωριστά, έδωσε τη δυνατότητα στους ηθοποιούς να έχουν «διδύμους». Κι ακόμα, εμφάνισε με ολογράμματα εξωγήινα πλάσματα, δίνοντας ώθηση στην επιστημονική φαντασία.
«Οι εφευρέσεις του έδωσαν σάρκα και οστά σε ένα νέο είδος ταινιών, που φέρνει περισσότερα χρήματα από οποιοδήποτε άλλο», έχει πει ο Μπιλ Τέιλορ, επίσης βραβευμένος με Οσκαρ δημιουργός ειδικών εφέ. «Δημιούργησε τη σύνθετη φωτογραφία όπως την ξέρουμε σήμερα». Ο Ρόμπιν Σένφιλντ, πρόεδρος της βρετανικoύ στούντιο «Mill», συνοψίζει την προσφορά του σε συνέντευξη που έδωσε στο ΒΒC: «Είχε τη μοναδική ικανότητα να παίρνει πολλά στοιχεία από πολλά διαφορετικά μέρη και αβίαστα να τα ενώνει, δημιουργώντας μια νέα, πειστική πραγματικότητα».
Ο ίδιος πάντως, σε συνέντευξη που έδωσε το 2009 στον συγγραφέα Τζεφ Φόστερ, εξέφραζε το παράπονό του γιατί τα περισσότερα από τα Οσκαρ που κέρδισε -1961, 1965, 1993, 1994 και 1995- τα μοιράστηκε με άλλους δημιουργούς ειδικών εφέ, «οι οποίοι δεν είχαν εφεύρει τίποτα». «Σήμερα, θα το χειριζόμουν διαφορετικά», κατέληγε. «Μεγαλώνεις. Γίνεσαι πιο σκληρός».
Γεννημένος το 1916 στο Ρέιτον του Κολοράντο, ο Πέτρος Βλάχος αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας το 1941 και αρχικά εργάστηκε ως μηχανικός στην εταιρεία αεροσκαφών Douglas Aircraft Company. Μετά τον πόλεμο ξεκίνησε την καριέρα του στο στούντιο της MGM, ενώ το 1976 ίδρυσε τη δική του εταιρεία «Ultimate». Η αρχική ιδέα για τη μέθοδο της «μπλε οθόνης», με την οποία ξεχώριζε τα χρώματα και τα ανασυνέθετε, δεν ήταν δική του. Είχε εφαρμοστεί στον «Κλέφτη της Βαγδάτης», το 1940, ωστόσο υπήρχαν προβλήματα που αφαιρούσαν από την αληθοφάνεια των σκηνών. Ο ίδιος τελειοποίησε την πρωτοποριακή τεχνολογία του, που χρησιμοποιήθηκε σε δεκάδες ταινίες, από τον «Πόλεμο των Αστρων», το «Ντικ Τρέισι» και το «Δρ Who» μέχρι το «Avatar» και τη «Ζωή του Πι».
Επιμ.: Π. Σπίνου
