Του Ιάσονα Παναγιωτόπουλου
Κρίσιμη εξέλιξη για το κίνημα «Δεν πληρώνω διόδια» αποτελεί η σημερινή εκδίκαση από το Ειρηνοδικείο Αθηνών των ασφαλιστικών μέτρων ενάντια στα εξοντωτικά πρόστιμα που ζητούν οι εταιρείες διοδίων από πολίτες που αρνήθηκαν να πληρώσουν τα αντίτιμο και σήκωσαν τις μπάρες.
Πρόκειται για την υπόθεση του Γιώργου Αθανασίου, μέλους του κινήματος ενάντια στα διόδια Ωρωπού. Οι πολίτες διαμαρτύρονται για τις αυθαίρετες και παράλογες -όπως αναφέρουν- χρεώσεις της εταιρείας Νέα Οδός Α.Ε. στον αυτοκινητόδρομο μέσω του οποίου οι κάτοικοι της περιοχής καθημερινά πηγαίνουν στη δουλειά τους. Την ίδια στιγμή είναι ο πρώτος που έχει δικαιωθεί προσωρινά από το δικαστήριο το οποίο με απόφασή του πάγωσε την επιβολή του προστίμου.
Το Ειρηνοδικείο Αθηνών με απόφασή του στις 17/1/2013 είχε επιβάλει στον Γ. Αθανασίου 20πλάσιο πρόστιμο επί του αντιτίμου των διοδίων, ύψους 3.648 ευρώ. Είχε αρνηθεί επανειλημμένα να πληρώσει το αντίτιμο των 2,10 ευρώ για τη διέλευση στα διόδια Ωρωπού, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί οφειλή ύψους 182,4 ευρώ. Το δικαστήριο, εκτός από το πρόστιμο, είχε επιβάλει και δέσμευση του τραπεζικού λογαριασμού του στην τράπεζα, με τραγικές συνέπειες για τον ίδιο και την οικογένειά του που ξαφνικά βρέθηκαν χωρίς πρόσβαση στις οικονομίες τους.
Ο Γ. Αθανασίου προσέφυγε στο Ειρηνοδικείο Αθηνών κατά της απόφασης και ζητούσε τη χορήγηση προσωρινής αναστολής της πληρωμής μέχρι την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, αλλά και να μη γίνει καμία πράξη κατάσχεσης από την εταιρεία. Το Ειρηνοδικείο Αθηνών τον δικαίωσε και στις 31 Ιανουαρίου διέταξε την προσωρινή αναστολή της πληρωμής του προστίμου, για πρώτη φορά σε δίκη τέτοιου τύπου. Ωστόσο αυθαίρετα η Eurobank, στην οποία βρίσκεται ο λογαριασμός του, δεν έχει αποδεσμεύσει ακόμα τα χρήματά παρά την κοινοποίηση της απόφασης του δικαστηρίου από τον δικηγόρο του κ. Αθανασίου, Παναγιώτη Χασιώτη.
«Η απόφαση για το πάγωμα της επιβολής προστίμου ήταν μια πάρα πολύ σημαντική εξέλιξη« σχολιάζει στην «Εφ.Συν.» ο Π. Χασιώτης. Η υπεράσπιση είχε επικαλεστεί παλαιότερη απόφαση (υπόθεση Μαμιδάκη του 2007) όπου ο τότε κατηγορούμενος είχε προσφύγει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια κατά της επιβολής 20πλάσιου προστίμου. Τότε τα δικαστήρια είχαν αποφανθεί πως το πρόστιμο αντίκειται στο δικαίωμα της περιουσίας του ατόμου, ενώ δεν συντρέχει δημόσιο συμφέρον και τελικά του επιβλήθηκε το 10πλάσιο πρόστιμο.
Στην ίδια λογική κινήθηκε και η προσφυγή που κατέθεσε ο Π. Χασιώτης, που τονίζει πως «μια ιδιωτική εταιρεία δεν μπορεί να επιβάλει άλλο πρόστιμο πέραν της απλής πληρωμής, καθώς πρόκειται για σχέση ιδιωτικού δικαίου και όχι δημοσίου. Το ίδιο το πρόστιμο έχει πρόβλημα νομιμότητας και συνταγματικότητας καθώς ο μόνος που μπορεί να επιβάλλει πρόστιμα είναι το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν κάποιος μου χρωστούσε λεφτά για μια υπηρεσία, θα μπορούσα εγώ να του επιβάλω πρόστιμο; Αυτό συμβαίνει σήμερα με τις εταιρείες εκμετάλλευσης των διοδίων» δηλώνει χαρακτηριστικά.
