Πήγαμε στην έκθεση «HELL AS Pavilion» στο «Palais de Tokyo»
Σημαντικά έργα τέχνης από το ’60 μέχρι σήμερα, συγκεντρωμένα από τη Νάντια Αργυροπούλου και τον Γιώργο Τζιρτζιλάκη, καλούν τους Γάλλους να καταλάβουν καλύτερα το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης
ΠΑΡΙΣΙ Της Ηρας Φελουκατζή
Μέσα στον παγερό χειμώνα, το Παρίσι υποδέχεται ένα ξεχωριστό πολιτιστικό γεγονός, το εικαστικό αφιέρωμα «Κρύος Ηλιος» στο πολιτιστικό κέντρο «Palais de Tokyo», το οποίο προβάλλει θεαματικά τις πιο πρωτοποριακές τάσεις της σύγχρονης τέχνης. Φιλοξενεί μεγάλες εκθέσεις, εγκαταστάσεις, καλλιτεχνικές περφόρμανς, συναυλίες, προβολές, γίνονται διαλέξεις, καλλιτεχνικές συναντήσεις, χάπενινγκ. Είναι ένας πολυσύχναστος χώρος, που συγκεντρώνει καθημερινά χιλιάδες επισκέπτες και έχει ξεπεράσει σε τόλμη, εφευρετικότητα και πρωτοτυπία το Κέντρο Πομπιντού.
Την προηγούμενη σεζόν το «Palais de Tokyo» παρουσίασε ένα εικαστικό γεγονός με τον τίτλο «Φανταστείτε το φανταστικό», καλώντας τους επισκέπτες να εισχωρήσουν στην πηγή της δημιουργίας. Σε μια εποχή μεγάλης τουριστικής κίνησης, με την άνοιξη και τις γιορτές του Πάσχα, το «Palais de Tokyo» θέλησε τώρα να προτείνει έναν νέο προβληματισμό με επίκεντρο την απεικόνιση της εποχής κρίσης που γνωρίζει η ανθρωπότητα: οικονομική ύφεση, υποτίμηση αξιών, κατάρρευση ιδανικών, καθημερινή ανασφάλεια, αβεβαιότητα για το μέλλον. Παρουσιάζει, λοιπόν, το αφιέρωμα «Κρύος Ηλιος». Στην αφίσα απεικονίζεται ένας μαύρος ήλιος με κόκκινο περίγραμμα, που δεσπόζει στο σκοτάδι, ένας παράδοξος ήλιος πάνω έναν διαχρονικό κόσμο.
Στο πλαίσιο αυτού του αφιερώματος παρουσιάζεται μέχρι τις 2 Απριλίου στο «Palais de Tokyo» και μια σημαντική έκθεση ελληνικής εικαστικής δημιουργίας με τον τίτλο «ΗΕLL AS Pavilion», που οργανώθηκε με την επιμέλεια της Νάντιας Αργυροπούλου και με τη συνεργασία του Γιώργου Τζιρτζιλάκη.
Το ελληνικό περίπτερο βρίσκεται στην είσοδο της έκθεσης, στο ισόγειο, σε έναν χώρο που σφύζει από κίνηση και όπου κινούνται εκατοντάδες επισκέπτες. Στο «Palais de Tokyo» διασταυρώνονται καθημερινά πολυάριθμοι δημιουργοί, καλλιτέχνες, μανεκέν, νέοι, μαθητές, φοιτητές, φωτογράφοι και καμέραμεν, που απαθανατίζουν παραστάσεις, χάπενινγκ, συναυλίες, περφόρμανς ή παρουσιάσεις μόδας.
Η έκθεση «HELL AS Pavilion» θέτει ερωτήματα για την ταυτότητα του σημερινού ανθρώπου, που βιώνει έναν πολιτισμό σε κρίση. Διερευνά τη δημιουργία Ελλήνων καλλιτεχνών από πολλές γενιές, φέρνει σε αντιπαράθεση συγγένειες και αντινομίες τους. Μας καλεί να «διαβάσουμε την ιστορία με απροσδόκητο τρόπο», με μια διαφορετική αφήγηση της αναζήτησης, να φανταστούμε νέα δίκτυα συσχετισμών, να οδηγηθούμε σε μια καινούργια ανάγνωση της ρευστότητας της ύπαρξης. Ο τίτλος της έκθεσης είναι μια αναφορά στη λέξη HELL AS, όπως εμφανίζεται στην ταινία «Film Socialisme» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ – η διακοπτόμενη γραφή της λέξης σημαίνει στα αγγλικά «κόλαση» και στα γαλλικά «αλίμονο».
Ο επισκέπτης βρίσκεται αντιμέτωπος με τη «δαιμονοποίηση» που βίωσε η Ελλάδα με την οικονομική κρίση. Τα εκθέματα δείχνουν ιστορικές καταβολές, φαντασιώσεις, υποδηλώνουν τύψεις ή ανησυχητικές ιδιορρυθμίες. Επίκεντρο της αναζήτησης είναι το «τέρας» της κρίσης. Το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης βρίσκεται κρεμασμένο στον τοίχο σε απροσδιόριστη κατάσταση, αλλά ελεγχόμενο. Μέσα από τη δημιουργική διάσταση επανεξετάζονται κατεστημένα πρότυπα, γίνεται αναθεώρηση των σημερινών ιδεών για τον ανθρωπισμό, τις κυρώσεις για όποιον ξεφεύγει από την ευθεία, τη ριζοσπαστικοποίηση, τη συλλογική δράση και τον κοινωνικό ιστό.
Η έκθεση «HELL AS Pavilion» είναι ένα είδος εργαλειοθήκης για την κατανόηση των διαφόρων ελληνικών «παραλόγων» που εκδηλώνονται στην υπαρξιακή αναζήτηση. Δίνει τη δυνατότητα να προβληματιστεί ο επισκέπτης σχετικά με το χάος, τα συλλογικά εθνικά βιώματα, τη δράση κρατών ή κέντρων εξουσίας που δυσφημούν και υποψιάζονται ο ένας τον άλλον για ανάρμοστη συμπεριφορά ή για «ανεπαρκείς οικονομικές προόδους». Παρουσιάζονται έργα ζωγραφικής, σχέδια, φιλμ, κεραμικά, με διαφορετικές τεχνοτροπίες που συνθέτουν ένα μωσαϊκό, χωρίς χρονολογική σειρά.
Η ελληνική καλλιτεχνική και αρχιτεκτονική πρωτοπορία του ’60 (Ακριθάκης, Βαλαωρίτης, Εγγονόπουλος, Εμπειρίκος, Ζενέτος, Κανιάρης κ.ά.) συνυπάρχει με τη σύγχρονη τέχνη (Στέλιος Φαϊτάκης, Βασίλης Καρούκ, Γιάννης Βαρελάς, Κωστής Βελώνης, Χάρις Επαμεινώνδα, Χριστιάνα Σούλου, Λουκία Αλαβάνου, Νίκος Χαραλαμπίδης, Μαρία Παπαδημητρίου, Θανάσης Τότσικας, Σάββας Χριστοδουλίδης, Αντώνης Ντόνεφ κ.ά.). Συμμετέχουν επίσης λαϊκοί δημιουργοί και ομάδες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Παρουσιάζονται το έργο του Νίκου Εγγονόπουλου «Λεπτομέρειες του μηχανισμού μιας εθνεγερσίας», «Μπόσα Νόβα» του Αλέξη Ακριθάκη, «Συνύπαρξη» του Βλάση Κανιάρη. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται η κατασκευή του αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου «Urbanism Electronique» και κεραμικά της Ηρας Τριανταφυλλίδη.
Στο πλαίσιο της έκθεσης πραγματοποιούνται ομιλίες, συναντήσεις, προβολές, περφόρμανς.
www.ira-feloukatzi.fr
