ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

 

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου

 

Την πρώτη φορά που είδε έναν άντρα να ψάχνει για φαγητό σοκαρίστηκε. Τη δεύτερη, του χάρισε τα τρόφιμα που είχε ψωνίσει για το σπίτι της. Την τρίτη αποφάσισε να κάνει κάτι δραστικό: έφτιαξε μια σελίδα στο facebook και κάλεσε τους συμπολίτες να ενεργοποιηθούν. Ετσι, από μια δραστήρια κομμώτρια και τις πελάτισσές της, ανάμεσα σε βαφές μαλλιών και μιζανπλί, γεννήθηκε η Ομάδα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ξάνθης πριν από έναν χρόνο.

 

Είχε προηγηθεί η Κίνηση Ενεργών Πολιτών το 2010, η Ομάδα Δράσης Χωρίς Μεσάζοντες το 2011 και το Σχολείο Αλληλεγγύης το 2012. Οι δραστήριοι Ξανθιώτες, τόσο της πλειονότητας όσο και της μειονότητας, έχουν αναπτύξει πρωτοφανείς για το μέγεθος της πόλης τους δομές. «Η πόλη μας είχε παράδοση στον εθελοντισμό», θα μας πει ο δημοσιογράφος Γιάννης Σιδηρόπουλος. «Επίσης, όλοι οι πολίτες συμμετέχουν σε καρναβαλικές ομάδες και τις γιορτές της Παλιάς Πόλης. Ξέραμε λοιπόν και από οργάνωση και από αλληλεγγύη, κι όταν μας χτύπησε η κρίση, ήμασταν έτοιμοι να αντιδράσουμε θετικά». Ενας Αθηναίος που ταξιδεύει στην επαρχία έχει την ψευδαίσθηση πως σε μια μικρή κοινωνία δεν πρόκειται να δει το άγριο πρόσωπο της κρίσης που βλέπουμε στις μητροπόλεις. Ο συνάδελφος και ακτιβιστής στους Ενεργούς Πολίτες μάς διαψεύδει, δυστυχώς. Η πόλη του ήταν σε κρίση πριν η μεγάλη κρίση χτυπήσει τη χώρα: «Η Ξάνθη αποβιομηχανοποιήθηκε από το 2007, ενώ οι συνεταιρισμοί είχαν ήδη καταρρεύσει. Η οικοδομή έχει παγώσει και τα κουκέτα μπαίνουν σωρηδόν. Είμαστε πρωταθλητές στην ανεργία».

 

Ολα αυτά σημαίνουν πως και υπάρχουν άστεγοι, άνθρωποι που κοιμούνται νηστικοί, ασθενείς χωρίς πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας. Για όλα αυτά φροντίζει η Ομάδα Αλληλεγγύης: συγκεντρώνει ρούχα, φάρμακα, εξοπλισμό σπιτιού. Κινητοποιεί εθελοντές όλων των ειδικοτήτων, από νοσηλεύτριες μέχρι ηλεκτρολόγους. Εχει φτιάξει Κοινωνική Ιματιοθήκη και Κοινωνικό Παντοπωλείο. «Κι όλα αυτά χωρίς ένα ευρώ!» μας λέει η Μαίρη. «Στην αρχή συγκεντρώναμε τα υλικά στο κομμωτήριο, αλλά οι στίβες έφταναν μέχρι το ταβάνι. Δεν χωρούσαν πια οι πελάτισσες. Μεταφερθήκαμε στο υπόγεια μιας πιτσαρίας, μετά σε ένα βενζινάδικο. Τώρα έχουμε τον δικό μας χώρο, που μας τον παραχώρησε δωρεάν ένας συντοπίτης μας. Ο,τι έχουμε εκεί, από τα ράφια μέχρι τα έπιπλα, τα έχουμε φτιάξει μόνοι μας ή μας τα έχουν παραχωρήσει μαγαζιά».

 

Και τι δεν έχει σκεφτεί η ομάδα! Διανέμουν δωρεάν δεκατιανό σε συνεργασία με τους αρτοποιούς. Συγκεντρώνουν λαχανικά και φρούτα από το Σωματείο Μικροπωλητών. Μαζεύουν τρόφιμα από τους παραγωγούς που συνεργάζονται με το Χωρίς Μεσάζοντες. Γι' αυτή τη δράση μάς μίλησε η Αιμιλία Ικονιάδου: «Είμαστε 20 εθελοντές και διαθέτουμε τα προϊόντα μία φορά τον μήνα. Οταν συναντηθήκαμε με τους Ενεργούς Πολίτες, η δράση μας απογειώθηκε. Εμείς είχαμε τεχνογνωσία. Εκείνοι είναι κυρίως δημοσιογράφοι κι έδωσαν μεγάλη δημοσιότητα. Τώρα στη μηνιαία δράση μας έρχονται 1.000 άτομα». Διαθέτουν σε καλές τιμές ποιοτικά προϊόντα. Οι παραγωγοί κερδίζουν περισσότερα. Η τοπική αγορά εξισορροπείται προς τα κάτω. Και, κυρίως, οι πολίτες ενεργοποιούνται: «Εκτός από το να αγοράζουν, οι πολίτες προσφέρουν κιόλας. Φέρνουν φάρμακα και ρούχα, αγοράζουν κάποιες ποσότητες παραπάνω και τις προσφέρουν στην Ομάδα Αλληλεγγύης. Ακριβώς το ίδιο κάνουν και οι παραγωγοί», λέει η Αιμιλία.

 

Η Ομάδα Αλληλεγγύης δεν ξεχνάει και τα παιδιά: σε συνεργασία με φροντιστήρια προσφέρει δωρεάν μαθήματα έκθεσης και μαθηματικών, όπως και ξένες γλώσσες. Πιο εξειδικευμένη είναι η παρέμβαση που κάνει το Σχολείο Αλληλεγγύης, όπως μας την περιγράφει η πρόεδρος της ΕΛΜΕ, Μαρία Λουκοπούλου: «Κάνουμε στοχευμένα μαθήματα, ώστε να στηρίξουμε τα παιδιά στις πανελλαδικές εξετάσεις. Είναι τόσο μεγάλη η προσέλευση εθελοντών καθηγητών που… περισσεύουν σε σχέση με τους μαθητές μας. Εχουμε παιδιά κι από τη μειονότητα και από την πλειονότητα, κυρίως από τα γύρω χωριά». Το λυπηρό στα δυο χρόνια λειτουργίας του σχολείου είναι πως, ενώ η σχολική χρονιά ξεκινά με 50 μαθητές, τερματίζουν μόνο 10. Μας εξηγεί η Μαρία: «Οι γονείς τους φεύγουν μετανάστες σε μεγαλύτερες πόλεις ή στο εξωτερικό. Αλλα σταματάνε γιατί πεινάνε: το μάθημα γίνεται απόγευμα και τα παιδιά έχουν φύγει νωρίς από το σπίτι. Δεν έχουν ούτε ένα ευρώ για κολατσιό. Κι έπειτα, πώς να πείσεις αυτά τα παιδιά που δεν βλέπουν μέλλον να σπουδάσουν; Το θεωρούν μάταιο δυστυχώς».

 

Κλείνουμε τη βραδιά στο ταβερνάκι του Σαμή, σ’ ένα στενάκι της παλιάς πόλης. Μιας πόλης όπου μειονοτικοί και πλειονοτικοί, μουσουλμάνοι και χριστιανοί παλεύουν μαζί απέναντι στην κρίση. «Η πόλη μας είναι υπόδειγμα συμβίωσης και αλληλοσεβασμού», μου λέει ο Γιάννης. «Μακάρι κι εσείς στην Αθήνα να βρείτε τον τρόπο της συνύπαρξης».

 

…………………………………………………………………………………………………………

 

Κίνηση Ενεργών Πολιτών: http://politesxanthis.gr/order.html. Τηλέφωνα: 6949-208482, 6947-261417, 6944-729569, 6944-413976, 6973-824308

 

Σχολείο Αλληλεγγύης: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη 14.30-18.00 στο Εσπερινό Λύκειο.

 

………………………………………………………………………………………………………………… 

 

ΑΤΖΕΝΤΑ

 

· Κυψέλη. 10 π.μ.-2 μ.μ. Κυριακή. Πρώτη διανομή τροφίμων χωρίς μεσάζοντες από το «Μυρμήγκι» και το Δίκτυο Αλληλεγγύης 6ης Διαμερισματικής Κοινότητας. Πληροφορίες: Δευτέρα-Παρασκευή 1-3 μ.μ 6972-668119 και 5-7 μ.μ. στο 6976-411986.

 

· Μαρούσι, 8 π.μ.-4 μ.μ., Κυριακή, στον χώρο στάθμευσης πίσω από το ΟΑΚΑ επί της Αμαρυσίας Αρτέμιδος. Ο δήμος οργανώνει την πρώτη διάθεση προϊόντων απευθείας από τους παραγωγούς. Πληροφορίες Δευτέρα-Παρασκευή, 9 π.μ.-3 μ.μ. στο 213-2038349.

 

· Καρδίτσα. Συγκροτήθηκε Επιτροπή Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

 

Στεγάζεται στα γραφεία του Συνδικάτου Οικοδόμων στο Εργατικό Κέντρο (2ος όροφος). Δευτέρα και Τετάρτη 6.30-8 μ.μ. Τηλ.: 6976-995472, 6975794519.

 

· Πρέβεζα. Το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που κλείνει σε λίγο δύο χρόνια λειτουργίας, μεταφέρθηκε στη Θ. Πάρλα, 1ος όροφος (απέναντι από την είσοδο της Αγροτικής Τράπεζας).

 

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» ανοίγει τις σελίδες της σε ομάδες, δράσεις, οργανώσεις. Eποικοινωνείτε μαζί μας στο [email protected] και στο 211-1045000.

 

Ομάδα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Αγίου Ελευθερίου 76-78, Δεύτερα, Τρίτη, Τετάρτη 3-5 μ.μ.

Τηλ.: 6980-776588