Της Β. Παπαντωνοπούλου

Στο άκουσμα του ονόματος του Γιούργκεν Κλοπ, η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό είναι ένας νεαρός, μόλις 43 χρόνων, ατημέλητος κόουτς με αχτένιστο μαλλί και γένια ημερών, ντυμένος με φόρμες όπως και οι υπόλοιποι του πάγκου της Ντόρτμουντ. Εκδηλωτικός όσο δεν πάει στη διάρκεια των αγώνων, έχει μονίμως πάνω του στραμμένες τις κάμερες που απαθανατίζουν τις απίθανες εκφράσεις του. Ο ίδιος παραδέχεται πως «βλέποντας καμιά φορά τηλεόραση, δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσω έτσι όπως κάνω! Ομως δεν ελέγχω τη συμπεριφορά μου στον αγώνα. Είμαι εξωστρεφής και αυθόρμητος».

Ας προσθέσουμε και άλλα… Σίγουρος για τον εαυτό του, αυταρχικός αλλά με χαμόγελο, φιλαράκι με τους παίκτες του. Ξέρει να τους παρακινεί, να τους ανεβάζει την ψυχολογία πριν από τα ματς. Πολλοί τον αποκαλούν και «τρελή ιδιοφυΐα». Γιατί μαζί με όλη αυτή την… κινητικότητα στον πάγκο, έρχεται και η τακτική εγρήγορση, που του επιτρέπει να κινεί τα πιόνια του με ταχύτητα, οξυδέρκεια και προσαρμοστικότητα στις περιστάσεις. Απρόβλεπτος, μπορεί να περάσει από το ένα άκρο στο άλλο – όπως και η ποδοσφαιρική του καριέρα. Ξεκίνησε ως επιθετικός και όταν κρέμασε τα παπούτσια του, ήταν πια αμυντικός…

Επίσης ξέρει να εντοπίζει τα ταλέντα, να τα «καλλιεργεί» και να τους δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο από νωρίς. Γι’ αυτό η ομάδα του διαθέτει έναν από τους μικρότερους μέσους όρους ηλικίας στη Γερμανία και την Ευρώπη (23,6).

H Ντόρτμουντ έχει όχι μόνο παραγωγικά φυτώρια, αλλά καταπληκτικό σύστημα σκάουτινγκ. Επιπλέον ο Κλοπ ξέρει να φτιάχνει ομάδες χωρίς ονόματα, κάτι που εκτίμησαν οι Βεστφαλοί όταν τον απέκτησαν μόλις είχε φύγει από τη Μάιντς, καθώς βρίσκονταν σε περίοδο «ισχνών αγελάδων» και έπρεπε να κινηθούν οικονομικά και έξυπνα στη μεταγραφική αγορά.

Το πρώτο που έκανε ο Κλοπ όταν ανέλαβε την Ντόρτμουντ, το καλοκαίρι του 2008, ήταν να αλλάξει το άκαμπτο σύστημα παιχνιδιού της. Την «άπλωσε» στον αγωνιστικό χώρο και κάλυψε μεγαλύτερο εμβαδόν. Με την μπάλα στα πόδια, η Μπορούσια έγινε μια φουλ επιθετική ομάδα τόσο από τις πλευρές όσο και από τον άξονα, ενώ χωρίς την μπάλα πίεζε ψηλά για την άμεση ανάκτηση της κατοχής.

Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα. Στην πρώτη του σεζόν, η ομάδα από 13η την προηγούμενη χρονιά τερμάτισε 6η κατακτώντας και το Σούπερ Καπ Γερμανίας σε βάρος της Μπάγερν Μονάχου. Στην επόμενη σεζόν, ένα σκαλοπάτι πιο πάνω: 5η. Το 2010-2011 εκθρόνισε τους Βαυαρούς και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια. Εναν χρόνο αργότερα, περαιτέρω πρόοδος. Πρώτη φορά στην ιστορία τους οι Βεστφαλοί κατέκτησαν το νταμπλ, καταρρίπτοντας και διάφορα ρεκόρ στην πορεία: Αήττητοι για 28 σερί ματς (ρεκόρ Μπουντεσλίγκα) και 25 σερί νίκες που αποτελούν ισοφάριση του ρεκόρ της Μπάγερν Μονάχου από το 1972-73.

Φέτος, όλα δείχνουν ότι θα παραδώσει τα εγχώρια σκήπτρα στους Βαυαρούς. Ομως στην Ευρώπη μεγαλουργεί. Το περσινό πάθημα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου τερμάτισε τελευταία στον όμιλο με Αρσεναλ, Μαρσέιγ και Ολυμπιακό, έγινε μάθημα. Οι Γερμανοί είχαν μαζέψει τέσσερις βαθμούς, σε αγώνες που ήλεγξαν, έχασαν πολλές ευκαιρίες, αλλά τιμωρήθηκαν στις αντεπιθέσεις ή για ατομικά λάθη τους. Ο Κλοπ έβγαλε συμπεράσματα: «Αν χάσεις ένα-δύο ματς μολονότι κυριαρχούσες στο γήπεδο, ας τα βάλεις με την τύχη σου. Ομως, αν αυτό γίνει κανόνας, πρέπει να αναθεωρήσεις τα πλάνα σου», είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του, για να προσθέσει: «Διάβασα μια ενδιαφέρουσα στατιστική: Οι ομάδες που τρέχουν υπερβολικά, χάνουν. Και οι ομάδες που πρεσάρουν συνέχεια, μειώνουν τις πιθανότητές τους να νικήσουν. Ομως η πείρα δίνει μαθήματα και πλέον έχουμε πάρει το δικό μας. Επίσης η Ευρώπη αύξησε τις παραστάσεις μας. Για παράδειγμα, όταν παίξαμε με την Αρσεναλ στο Λονδίνο, δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από τον καλύτερο επιθετικό που έχω δει: Τον Ρόμπιν φαν Πέρσι. Δεν ήξερα ότι ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να παίξει σε τρεις διαφορετικές θέσεις επί 90 λεπτά και να τις αλλάζει διαρκώς μέσα στο παιχνίδι. Ηταν μια απίστευτη εμπειρία – και ξέρω πως να τη χρησιμοποιήσω πια».

Το ότι ξέρει, είναι εμφανές στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ. Η Ντόρτμουντ εφαρμόζει ένα παιχνίδι αντεπιθέσεων με κύριο εκφραστή τον Μάρκο Ρόις. Σε σχέση με πέρσι, έχει λιγότερη κατοχή μπάλας, δημιουργεί λιγότερες ευκαιρίες, αλλά τις εκμεταλλεύεται σε συντριπτικό ποσοστό. Αποτέλεσμα; Στον όμιλο του «θανάτου», με τις πρωταθλήτριες Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης), Αγγλίας (Μάντσεστερ Σίτι) και Ολλανδίας (Αγιαξ) πήρε την πρώτη θέση αήττητη, με τέσσερις νίκες και δύο ισοπαλίες. Πέρασε επίσης αήττητη τον σκόπελο της Σαχτάρ Ντόνετσκ με συνολικό σκορ 5-2 και βρίσκεται στα προημιτελικά της διοργάνωσης.

Ποιο είναι το ταβάνι των Βεστφαλών; Ο Κλοπ είναι κατηγορηματικός: «Αλλοι είναι τα φαβορί του Τσάμπιονς Λιγκ, όχι εμείς. Και αυτό μας αρέσει. Ούτε εγώ ούτε η ομάδα μου ξέρουμε πώς να χειριστούμε την ταμπέλα του φαβορί. Ενώ αυτή του αουτσάιντερ μας ταιριάζει απόλυτα». Υπάρχει άραγε κανείς που θα ποντάρει εναντίον τους;