Η νέα έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας προς τον ΟΗΕ για τη γνωστή σκληρή καθημερινότητα των γυναικών στην Αλγερία γέννησε και την αντίδραση των αθλητών της…
Του Σπύρου Τσάμη
Σε όλες τις εποχές οι αθλητές, κυρίως μέσω της συμμετοχής σε διεθνείς διοργανώσεις, υπήρξαν και ιδιότυποι υπουργοί Εξωτερικών των χωρών τους… Οχι μόνο για να τις προβάλουν, αλλά και για να τις καταγγείλουν!
Αυτό συμβαίνει τώρα με τους Αλγερινούς. Βλέπετε, «Το τραγούδι απ' τ' Αλγέρι», το… γνωστό «τραγούδι του καμηλιέρη», χρόνια τώρα, δεν είναι μόνο ερωτικό, νοσταλγικό… Με θρήνο και κραυγή διαμαρτυρίας μοιάζει! Η θέση των γυναικών στον Βορρά της Αφρικής παραμένει ζητούμενο της Διεθνούς Αμνηστίας…
Ο διεθνής φορέας με αποστολή την καταγραφή και την καταγγελία θεμάτων ανθρωπιστικού περιεχομένου, με νέα έκθεση που θα φτάσει εντός των ημερών στον ΟΗΕ, στρέφει και πάλι τα πυρά του κατά της «καθημερινής ταπείνωσης των γυναικών».
Τμήματα της ίδιας έκθεσης ήδη γνωστοποιήθηκαν διεθνώς και μεταξύ άλλων προκάλεσαν (για την ακρίβεια… πυροδότησαν) και Αλγερινούς αθλητές.
Ο δρομέας Αλι Σαϊντί-Σιέφ και η άλτρια Μπάγια Ραχούλι μίλησαν πάλι καταγγελτικά για την πατρίδα τους ενόψει της δημοσιοποίησης του κειμένου που θα βρεθεί στα γραφεία το ΟΗΕ. Λέμε πάλι, γιατί από την προηγούμενη δεκαετία και οι δύο διεθνοποιούν σε κάθε ευκαιρία την «παθητική στάση της αλγερινής κυβέρνησης απέναντι στην ανάγκη επίλυσης του προβλήματος της προστασίας των γυναικών».
Οι ισλαμιστές κυριαρχούν στην Αλγερία και ο δικός τους νόμος χρωματίζει την καθημερινότητα. Ο Αλι Σαϊντί και η Μπάγια, «συνεπικουρούμενοι και από άλλα δημόσια πρόσωπα, επίσης αθλητές αλλά και ηθοποιούς, που θα μιλήσουν τις επόμενες ημέρες», όπως αναφέρει ο ξένος Τύπος, δεν έχουν σταματήσει, «παρά τις απειλές που δέχονται από μέλη της αλγερινής κυβέρνησης», να μιλούν σε ξένους δημοσιογράφους, κυρίως όταν βρίσκονται εκτός Αφρικής.
Βλέπετε, «ο πόλεμος του χιτζάμπ» μαίνεται! Ετσι ονομάζεται η εμφύλια διαμάχη που συγκλονίζει, χρόνια τώρα, την Αλγερία. Η εικόνα, καθρέφτης της πραγματικότητας: βιασμένες και άγρια δολοφονημένες γυναίκες που τιμωρούνται από τους ισλαμιστές γιατί αρνούνται να υιοθετήσουν τον παραδοσιακό τρόπο ένδυσης… Η εμφάνιση, πόσο μάλλον η κυριαρχία, των ισλαμιστών επιδείνωσε τη θέση των γυναικών με ωμή βία και άλλαξε την καθημερινότητα στην Αλγερία, μια χώρα παραδοσιακά ανεκτική προς τις γυναίκες και τα αιτήματά τους…
Η 34χρονη Μπάγια Ραχούλι, 6η με άλμα στα 14,86 στο τριπλούν των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (2004), όταν ενημερώθηκε για τη νέα έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, τόνισε: «Είναι η γνωστή σκληρή πραγματικότητα! Οπως είχα πει και παλιότερα, αν η κυβέρνησή μας δεν τιμωρήσει παραδειγματικά τον επόμενο που θα ασκήσει βία στο κορίτσι ή στην ενήλικη γυναίκα του σπιτιού του, το πρόβλημα θα παραμείνει. Το πρόβλημα δεν υπήρχε μόνο μέσω της σεξουαλικής βαρβαρότητας από ένοπλες ομάδες στον εμφύλιο, αλλά παραμένει στην καθημερινή ζωή με τη μορφή της ενδοοικογενειακής βίας και όχι μόνο»…
Δεύτερος στα 5.000 μ. στο Σίδνεϊ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000, ο Αλι Σαϊντί-Σιέφ μίλησε και πάλι ως άνδρας προς άνδρες(;):
«Είμαι Αλγερινός και θα ήθελα αλλά δεν μπορώ να διαψεύσω τις αναφορές της Διεθνούς Αμνηστίας. Καλώ κάθε Αλγερινό να φερθεί ως αληθινός άνδρας απέναντι στη γυναίκα τόσο στο σπίτι του όσο και κάθε μέρα στη δουλειά, ή στον δρόμο… Προσωπικές επαναστάσεις μπορούν να αλλάξουν την καθημερινή ζωή των γυναικών μας»!
————————-
Ισλαμικός νόμος…
Δυσοίωνες, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον, κρίνονται οι προβλέψεις ξένων παρατηρητών. Παρά τις επικλήσεις αθλητών και περιορισμένου αριθμού καλλιτεχνών, οι ισλαμιστές σπέρνουν τον φόβο κι έτσι έχουν επιβάλει τον νόμο τους. Μόλις τον Ιανουάριο, δεκάδες νεκροί εντοπίστηκαν από τον αλγερινό στρατό στις εγκαταστάσεις εξόρυξης φυσικού αερίου στη Σαχάρα. Ολοι οι νεκροί ήταν όμηροι που εκτελέστηκαν από ένοπλους ισλαμιστές. Επιτέθηκαν και σκότωσαν γιατί η αλγερινή κυβέρνηση επέτρεψε στη Γαλλία να χρησιμοποιήσει τον εναέριο χώρο της για την αεροπορική επίθεση στο βόρειο Μάλι.
Κατά καιρούς, οι ισλαμικές αναφορές στοχοποιούν τους Γάλλους και, παραπέμποντας στο παρελθόν, θυμίζουν ότι το 1962, χρονιά αποχώρησης των αποικιοκρατών από την Αλγερία, είχαν αφήσει πίσω τους ένα εκατομμύριο νεκρούς Αλγερινούς και διαλυμένη τοπική κοινωνία…
Ο φανατισμός των ισλαμιστών είναι ίδιος όταν σκοτώνουν, κατά καιρούς, αναρίθμητα κοριτσάκια «γιατί δεν φορούν τσαντόρ» ή ενήλικες γυναίκες «επειδή υπερασπίζονται τη δημοκρατία»…
