Της Κατερίνας Κατή

Στην τελική ευθεία, με την έκδοση της απόφασης, η οποία ορίστηκε να εκφωνηθεί στις 3 Απριλίου, εισήλθε, μετά από 51 συνεδριάσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάστημα 17 μηνών, η υπόθεση στην οποία το φυσιολογικό έγινε «κανόνας συνωμοτικότητας» και η υπόνοια… ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση.

Η υπόθεση με τα ανεπαρκή στοιχεία, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που ο εισαγγελέας του δικαστηρίου αναγκάστηκε να εισηγηθεί επί της ενοχής με βάση το νομικό μόρφωμα:

- «Ενα ένα στοιχείο είναι ανεπαρκές, όλα μαζί κάνουν ένα επαρκές».

Ο λόγος βέβαια για την πολιτογραφημένη ως «υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα», όπου κατηγορούμενοι για τους οποίους η ακροαματική διαδικασία οδήγησε σε κονιορτοποίηση των «ενδείξεων ενοχής τους» κινδυνεύουν με ποινές κάθειρξης για ένταξη σε μια οργάνωση χάριν της οποίας όμως… δεν έχουν τελέσει ούτε μια πράξη όπως το ίδιο το αδίκημα απαιτεί. Την ενεργή σύμπραξη, δηλαδή, του δράστη.

Ενδεικτικές της κατάστασης που διαμορφώθηκε στη δίκη, η ακροαματική διαδικασία της οποίας ολοκληρώθηκε την περασμένη Παρασκευή, είναι οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης οι οποίοι κλήθηκαν να αντικρούσουν μια εισαγγελική πρόταση ενοχής που στηρίχτηκε σε ενδείξεις όπως:

Μια αφιέρωση σε βιβλίο από τον Δημήτρη Κουφοντίνα προς τη μητέρα ενός των κατηγορουμένων (του Σαράντου Νικητόπουλου), κάποιες συνομιλίες σε τηλέφωνα που ερμηνεύτηκαν ως «συνωμοτικές», συναντήσεις σε άλσος και όχι σε καφετέριες, όπου μάλιστα κάποιοι φορούσαν γυαλιά ηλίου το… κατακαλόκαιρο, η άρνηση των εμπλεκομένων να δώσουν δείγμα για εξέταση DNA, ή αποτυπώματα, που όμως προϋπήρχαν, συγκρίθηκαν και δεν ταυτοποίησαν τίποτε το ενοχοποιητικό.

Γιατί λοιπόν να κριθούν ένοχοι αυτοί οι κατηγορούμενοι για ένταξη στην οργάνωση και δη οι τέσσερις που αρνούνται τη συμμετοχή τους (Σ. Νικητόπουλος, Χ. Κορτέσης, Ευ. Σταθόπουλος, Κ. Κάτσενος) και για τους οποίους ο εισαγγελέας «είδε» συμμετοχή;

Χαρακτηριστική όσο και εύλογη ήταν η απάντηση που έδωσε στο ερώτημα ο Δ. Κατσαρής, αγορεύοντας για τον πελάτη του, Σαράντο Νικητόπουλο:

- «Γιατί το 'πε η Αντιτρομοκρατική, ο Θεός».

- «Καταδίκη με τα συνακόλουθα των συναναστροφών», επισήμανε με τη σειρά της η Μαρίνα Δαλιάνη, συνήγορος του Ευ. Σταθόπουλου, «καταδίκη όχι γιατί αποδείχτηκε η συμμετοχή του αλλά γιατί… δεν αποκλείεται ότι συμμετείχε».

Εξίσου ενδεικτική της «άνισης εισαγγελικής πρότασης ως προς την κατανομή των στοιχείων» ήταν και η επισήμανση της Αννυς Παπαρούσσου (συνήγορος Νικητόπουλου):

- «Του αφιερώσατε στην εισήγησή σας 1,5 λεπτό». Και συνέχισε: «Ο εισαγγελέας αποσκοπεί σε μια καταδίκη ανά σχήματα».

Παρέθεσε μάλιστα μία προς μία τις «ενδείξεις» τις οποίες επικαλέστηκε ο εισαγγελέας και αφορούν όλες κείμενα που καμία σχέση δεν έχουν με το αντικείμενο της δίκης (π.χ. την αφιέρωση Κουφοντίνα, φωτοτυπία επιστολής Μαζιώτη σε συνέλευση αναρχικών, μια επιστολή Δημητράκη για να συμπεριληφθεί σε βιβλίο που κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία, τα αρχεία της δίκης της 17Ν) για να τονίσει δηκτικά:

-«Ανασύρεται η ιστορική μνήμη μιας άλλης εποχής όπου υπήρχαν μαύρες λίστες απαγορευμένων βιβλίων».

Μια ακόμα διάσταση της υπόθεσης που καταδεικνύει τη σκοπιμότητα κάποιων συλλήψεων έδωσε στην αγόρευσή του ο Σπύρος Φυτράκης:

-«Θα είχαμε Επαναστατικό Αγώνα με τρεις-τέσσερις; Το διεύρυναν όσο μπορούσαν για να καταδικάσουν και μερικούς άλλους. Με τι στοιχεία; “Γνώριζες λέει τον Μαζιώτη”. Φοβερό. “Σου 'στειλε γράμμα και το 'χες”. Τρομερό στοιχείο κι αυτό».

«Δηλαδή, αναρωτήθηκε ο Σπ. Φυτράκης (συνήγορος Νικητόπουλου), αν κάποιος είχε γράμμα από τον Μαρξ έπρεπε να τον είχαν πάει εξορία;».

«Να δείτε με αυστηρότητα τα δεδομένα που δεν ταυτοποιούν ενδείξεις ολοκληρωμένες. Θα είναι απόλυτο λάθος να λειτουργήσετε με το σύστημα καταστολή και επέκταση σε βάρος του δικαστικού σας συστήματος. Αν θέλετε να κάνετε τέτοια, είστε μέσα στον σκληρό πυρήνα της καταστολής κι έξω από τη δίκαιη δίκη. Να αντισταθείτε στους μηχανισμούς», συνέστησε στους δικαστές ο κ. Φυτράκης, ο οποίος ζήτησε για τον πελάτη του: «Αθώος γιατί δεν αποδείχτηκε ενοχή».

Για τα αυτονόητα αναγκάστηκαν να αγορεύσουν και οι συνήγοροι του Κ. Κάτσενου.

«Να δείτε τα δεδομένα όπως σε κάθε άλλη υπόθεση», ζήτησε χαρακτηριστικά ο Π. Ρουμελιώτης. «Η φυγοδικία του -τόνισε- αναγορεύτηκε σε τεκμήριο ενοχής. Πριν από τον εισαγγελέα και ο μάρτυρας της Αντιτρομοκρατικής είχε πει πως το μοναδικό στοιχείο σε βάρος του είναι ότι δεν κάθισε να τον συλλάβουν. Υπάρχει, όμως, το βούλευμα που τον αποφυλάκισε, το οποίο τουλάχιστον ο εισαγγελέας δεν δικαιούται να παραβλέπει. Είπε το Συμβούλιο ότι ο Κάτσενος μπορεί να μην εμφανίστηκε στον ανακριτή, εμφανίστηκε όμως αυθορμήτως στον εισαγγελέα ανατρέποντας την εντύπωση της φυγοδικίας. Γι’ αυτό και τον αποφυλάκισε».

«Ο φόβος της σύλληψης για αδίκημα που δεν έγινε είναι μεγαλύτερος από τον φόβο της σύλληψης για αδίκημα που έγινε» τόνισε ο Π. Ρουμελιώτης. «Σε ποια συντεταγμένη πολιτεία η αίσθηση ελευθερίας και η άρνηση να υποστεί κάποιος έναν εξευτελισμό αποτελεί τεκμήριο ενοχής;»

Ενώ ο κοινός τόπος στις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης του Χ. Κορτέση (Παρασκευή Γιαννακοπούλου, Γ. Ραχιώτης, Κ. Νταϊλιάνας) ήταν το γεγονός πως «αν δεν ήταν αναρχικός, δεν θα βρισκόταν κατηγορούμενος σ’ αυτό το δικαστήριο. Βρίσκεται κατηγορούμενος γιατί έτσι δικάζουν τους αναρχικούς τα τελευταία χρόνια».

Υπενθυμίζεται ότι ο εισαγγελέας έχει εισηγηθεί την αθώωση της Μαρίας Μπεραχά. Η κοπέλα, για την οποία όλα καταδεικνύουν ότι συνελήφθη εξαιτίας της συζυγικής της σχέσης με τον Κώστα Γουρνά, έχει αρνηθεί την οποιαδήποτε σχέση με την οργάνωση.

Ο Κώστας Γουρνάς, καθώς και οι φυγόδικοι Ν. Μαζιώτης και Πόλα Ρούπα, έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή τους στον «Επαναστατικό Αγώνα».

Ο εισαγγελέας έχει ζητήσει την ενοχή τους για «συμμετοχή στην οργάνωση, απλή συνέργεια στις πράξεις και προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών υλών».

Με το σκεπτικό μάλιστα ότι «σε μια αναρχική οργάνωση δεν υπάρχει ιεραρχία», αλλά και «δεν προέκυψε ιεραρχία», εισηγήθηκε την αθώωσή τους από την επιβαρυντική συμπληρωματική δίωξη που τους αναβάθμιζε ως μέλη του «διευθυντηρίου» της οργάνωσης.