Του Φώτη Παπούλια

Η επόμενη μέρα της ψηφοφορίας, που αποτελεί εναρκτήριο λάκτισμα για τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε ενιαίο κόμμα, δημιουργεί νέα δεδομένα στην Κουμουνδούρου.

Η υψηλή συμμετοχή των πολιτών, συγκλίνουσες πληροφορίες ανεβάζουν τον αριθμό τους πάνω από 30.000 (τα επίσημα στοιχεία αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα την Τετάρτη), διαμορφώνουν ένα καθ' ολοκληρία νέο σκηνικό για το κόμμα της Αριστεράς.

Μια πρώτη «ακτινογραφία» της ψήφου, με δεδομένο, μάλιστα, ότι δεν υπάρχει συγκρίσιμο προηγούμενο, αποτυπώνει μάλλον καθαρά την εικόνα που αυτή τη στιγμή επικρατεί και που δύσκολα θα ανατραπεί το τριήμερο της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.

Στοιχείο πρώτο: Φαίνεται να διαμορφώνεται μια ευρύτατη συσπείρωση γύρω από τον Α. Τσίπρα και τις θέσεις της πλειοψηφίας, η οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ενδέχεται να ξεπεράσει το 65%. Το «μπλοκ» αυτό συντίθεται από τρία «ρεύματα»:

Την «Αριστερή Ενότητα» (Δ. Βίτσας, Ν. Βούτσης, Π. Σκουρλέτης Γ. Μηλιός, Α. Φλαμπουράρης κ.ά.), δηλαδή η πάλαι ποτέ ομάδα των αποκαλούμενων «προεδρικών».

Την Πλατφόρμα 2010 (Δ. Παπαδημούλης, Ρένα Δούρου, Γ. Μπαλάφας, Κ. Πουλάκης, Αγγ. Μανταδάκης κ.ά.), όσοι είχαν δηλαδή διαχωρίσει τη θέση τους στο παρελθόν από την… ομάδα των «Ανανεωτικών».

Τους ΠΑΣΟΚογενείς, ανάμεσά τους οι Α. Μητρόπουλος, Π. Κουρουμπλής, Δ. Τσουκαλάς κ.ά.

Στοιχείο δεύτερο: Το «Αριστερό Ρεύμα», η πλέον συμπαγής τάση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι μάλλον οριακά θα φτάσει το 25%.

Με δεδομένο ότι μέχρι χθες το βράδυ δεν είχαν ψηφίσει συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπου το «Ρεύμα» διαθέτει ισχυρές δυνάμεις, οι επιτελείς του Π. Λαφαζάνη (Α. Καλύβης, Σόφη Παπαδόγιαννη, Δ. Στρατούλης, Κ. Ησυχος, Στ. Λεουτσάκος) εκτιμούσαν βάσιμα ότι ο «στόχος του 25%» είναι εφικτός. Ντεζαβαντάζ, που μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμο, είναι το ποσοστό περίπου 22% που συγκέντρωνε πριν ανοίξουν οι «συνδικαλιστικές κάλπες».

Στοιχείο τρίτο: Το πώς θα συμπεριφερθούν οι υπόλοιπες συνιστώσες και πώς θα αναδιαταχθούν σε σχέση με τα ισχυρά «μπλοκ». Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΚΟΕ προσανατολίζεται να στηρίξει κριτικά τον Α. Τσίπρα, καταγράφοντας τις διαφωνίες της για την Ευρώπη και το ευρώ, ενώ η ΔΕΑ φαίνεται να διακρίνεται από μια «χιαστή συγγένεια» τόσο με το «Ρεύμα», όσον αφορά «εργατικά και ευρωπαϊκά», όσο και με την άποψη της πλειοψηφίας για τον τρόπο διακυβέρνησης.

Το σημείο που έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, και ίσως αποδειχθεί η μεγάλη επιτυχία του εγχειρήματος, είναι το γεγονός ότι η πολιτική συζήτηση διεξήχθη με όρους κοινωνίας και όχι «συνιστωσών».

Αν, όπως όλα δείχνουν, αυτή επαναληφθεί και το τριήμερο, θα είναι η «μεγαλύτερη συμβολή στον πολιτικό διάλογο της αριστεράς», όπως έλεγε στέλεχος συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

Σε αυτό μπορεί να συμβάλει και η τακτική που έχει υιοθετήσει ο Α. Τσίπρας, να κινείται δηλαδή χωρίς δεσμεύσεις απέναντι στις συνιστώσες.