Pin It

Μια Κυριακή πρωί, πριν από τα Χριστούγεννα, μαζί με τον καφέ τους, αποφάσισαν να μαζέψουν τρόφιμα. Ετσι, απλά, εκ των ενόντων, αλλά με όρεξη και συντροφικότητα, γεννήθηκε το Δίκτυο Αλληλεγγύης Δάφνης-Υμηττού

 

Ρεπορτάζ: Ντίνα Δασκαλοπούλου 

 

«Το δίλημμα ήταν απλό: θα μέναμε ενοχοποιημένοι, απαθείς και φοβισμένοι ή θα ανατρέπαμε μια ζοφερή πραγματικότητα που φορτώθηκε σε όλους μας σαν κισμέτ; Η απάντηση για όλους μας ήταν προφανής», μας λέει ο Μπάμπης Αλεξάτος. Η Δάφνη κι ο Υμηττός ήταν δυο δήμοι που συγχωνεύτηκαν ελέω Καλλικράτη. Λαϊκές γειτονιές και οι δυο (με έντονο και το προσφυγικό στοιχείο ο Υμηττός), σήμερα βλέπουν τον κοινωνικό ιστό τους να διαλύεται: οικογένειες που αδυνατούν να καλύψουν έστω και στοιχειωδώς διατροφικές κι ιατροφαρμακευτικές ανάγκες και παιδιά που στερούνται ακόμα και βασικά αγαθά. Η κοινωνία έπρεπε κάπως να αντι-δράσει.

 

Υπήρχε υπόβαθρο ή ξεκίνησαν από το μηδέν; Ο Γιώργος Μπόκαρης ξετυλίγει το νήμα: «αντίστοιχο δίκτυο (δημοτικό ή κρατικό) δεν υπήρχε ούτε υπάρχει. Αλλά εδώ και περίπου δύο χρόνια υπάρχει δίκτυο που έχει δημιουργήσει η Ενωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, που διανέμει κυρίως τρόφιμα, κάθε 15 μέρες, τα οποία συλλέγονται στους χώρους των σχολείων της περιοχής μας, προσφορά των γονιών και των δασκάλων-καθηγητών. Αυτό το δίκτυο τροφοδοτεί 32 οικογένειες που έχουν παιδιά στα σχολεία μας».

 

Ανταπόκριση

 

«Η «δημόσια πρώτη» του δικτύου μας έγινε έξω από σούπερ μάρκετ: μοιράζαμε το φυλλάδιό μας και μαζεύαμε τρόφιμα με καρότσια. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε και συνεχίζει. Κάθε Σάββατο εξορμούμε μ’ ένα δυναμικό 30 περίπου ατόμων», μας λέει ο Δημήτρης Παπαδημητρόπουλος. «Οι συμπολίτες μας τώρα πια μας ρωτούν πότε και πού θα μας βρουν για να φέρουν ρούχα, παπούτσια, βιβλία, παιχνίδια ή για το πώς μπορούν να βοηθήσουν. Κάθε δεκαπενθημερο δίνουμε τρόφιμα και ένα λίτρο λάδι, μία φορά τον μήνα. Στις οικογένειες που υπάρχουν παιδιά φροντίζουμε να έχουμε και το «κατιτίς» μπισκότα, σοκολάτες». Πόσο επίπονο είναι να φτιάχνεις σακούλες για οικογένειες εν έτει 2013, ρωτήσαμε τη Δέσποινα Λαγδά. «Βλέπεις την απουσία της κρατικής δομής, την κοινωνία να καταρρέει. Το πιο σημαντικό είναι πως έχουμε κατακτήσει να συμμετέχουν με χαρά και αξιοπρέπεια άνθρωποι από τις 100 και πλέον οικογένειες που τροφοδοτούνται από το δίκτυο. Δυναμώνουμε όμως και συνεχίζουμε. Μέχρι την ανατροπή».

 

Η δράση τους δεν περιορίζεται σε αυτό. Μας εξηγεί η Ευτυχία Χονδρορίζου: «πολύ σημαντικό είναι το κομμάτι της Ενισχυτικής –Αλληλέγγυας Διδασκαλίας σε μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας βαθμίδας εκπαίδευσης. Τα παιδιά υποστηρίζονται σε μαθήματα του σχολείου αλλά και σε ξένη γλώσσα(αγγλικά). Τα παιδιά που συμμετέχουν είναι πολλά, οι καθηγητές περισσότεροι!».

 

«Η συλλογικότητα κινητοποιεί και τους γιατρούς της περιοχής: έχουμε δίκτυο ιδιωτών γιατρών που δέχονται δωρεάν ανασφάλιστους συμπολίτες μας, χωρίς εξαιρέσεις», μας λέει η Κλειώ Μαλάκη. «Ταυτόχρονα, συλλέγουμε φάρμακα από φαρμακεία και πολίτες, τα οποία προσφέρουμε στο Κοινωνικό Ιατρείο – Φαρμακείο Βύρωνα».

 

Η καθημερινότητα της συλλογικότητας ξετυλίγεται γύρω από το «Σπίτι της Αλληλεγγύης» που στεγάστηκε σε χώρο που παραχώρησε δωρεάν ένα μέλος του δικτύου. Ο Λάμπρος Ζώης μάς εξηγεί: «όλες μας οι αποφάσεις είναι συλλογικές μέσα από γενικές συνελεύσεις. Κάνουμε καθημερινές βάρδιες, ετοιμάζουμε σακούλες, προετοιμαζόμαστε για τη σαββατιάτικη εξόρμηση στα S/M, μια φορά την εβδομάδα βρισκόμαστε και συζητάμε τις εμπειρίες μας». Πόσο συγκινεί τους νέους ανθρώπους μια τέτοια δραστηριότητα, ρωτήσαμε τον Γιώργο Κατσανόπουλο. «Στις δράσεις μας συμμετέχουν και νέοι άνθρωποι ηλικιακά αλλά και «νέοι» σε συλλογικές δραστηριότητες. Η βασική διαφορά της αλληλεγγύης από τη φιλανθρωπία είναι ότι εμείς επιδιώκουμε να εμπλακούν όλοι ενεργά κι όχι να δέχονται παθητικά βοήθεια».

 

Πόσο αλλάζει τους ανθρώπους μια τέτοια δράση; Επηρεάζει τον ψυχισμό σ’ ένα άλλο, βαθύτερο επίπεδο; «Εξαιρετική ερώτηση! Κι εμείς ως ομάδα αναρωτηθήκαμε γι' αυτό. Ειλικρινά σου λέω ότι πριν από είκοσι μέρες βρεθήκαμε γι' αυτόν τον λόγο», μας λέει η Γιάννα Κάσση. «Συζητούσαμε με την ψυχολόγο που συμμετέχει στο δίκτυο ακριβώς αυτό: ποια δική μας ανάγκη καλύπτει αυτό που κάνουμε, αν το κάνουμε σωστά. Τοποθετηθήκαμε όλοι. Ειπώθηκαν αρκετά, συμφωνήσαμε όλοι όμως στο ότι αυτή η εξοργιστική και απάνθρωπη κατάσταση που μας έχουν φέρει μας προκαλεί πείσμα. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι να νικήσουμε».

 

…………………………………………………………………………………….. 

 

ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΔΑΦΝΗΣ-ΥΜΗΤΤΟΥ

 

ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 26 ΔΑΦΝΗ ΤΗΛ. 2109711100

 

ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18.00-20.00, ΣΑΒΒΑΤΟ 12.00-14.00

 

………………………………………………………………………..

 

 ΑΤΖΕΝΤΑ

 

Κυψέλη, Σάββατο, 19.00, Επτανήσου 60 & Τενέδου. Το «Μυρμήγκι» θα είναι ανοιχτό για καφεδάκι ή τσαγάκι. (Φέρτε και κανένα τάβλι ή σκάκι μαζί σας). Αργότερα με καλό τσίπουρο, μπίρες, ποτά και κουβεντούλα. Μην ξεχάσετε να φέρετε μαζί σας ένα πακέτο από ρύζι, όσπρια, αλεύρι ή ζάχαρη.

 

Θεσσαλονίκη, Σάββατο, 11.00 -13.00 Χωρίς Μεσάζοντες στην πλαζ της Αρετσούς. Την ίδια μέρα επίσης απευθείας διάθεση προϊόντων από τους παραγωγούς στη διασταύρωση Θέρμης – Πανοράματος. Παράλληλη συλλογή φαρμάκων και υγειονομικού υλικού για το κοινωνικό φαρμακείο.

 

Ελληνικό, Κυριακή, 11π.μ. Πριν από ένα χρόνο, πολίτες από όλη την Αθήνα φύτεψαν 1.150 ελιές δημιουργώντας έναν ελαιώνα εντός του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών κατά της εκποίησης του Ελληνικού και υπέρ της δημιουργίας Μητροπολιτικού Πάρκου. Ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης και οι συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται για τη διάσωση του Ελληνικού καλούν πολίτες για δεντροφύτευση και στην περιποίηση του ελαιώνα. Μπορούμε να «υιοθετήσουμε» νέα δέντρα ή να αναλάβουμε τη φροντίδα ελιών.

 

Πέραμα, Τρίτη, 18:30, η Ανοιχτή Συνέλευση πραγματοποιεί μαθήματα χρήσης Η/Υ. Φλέμινγκ 92 & Αχιλλέως

 

………………………………………………………………………………..

 

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» ανοίγει τις σελίδες της σε ομάδες, δράσεις, οργανώσεις που προωθούν την ιδέα της αλληλεγγύης. Επικοινωνείτε μαζί μας στο [email protected] και στο 211-10 – 45- 000

 

Scroll to top