Οι εξελίξεις στην Κύπρο ανατρέπουν τα ευρωπαϊκά τραπεζικά δεδομένα, καθώς η Γερμανία ξεκαθαρίζει ότι η διάσωση των πιστωτικών ιδρυμάτων φέρνει στο τραπέζι και τις καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ
Της Αρτέμιδος Σπηλιώτη
Η κυπριακή διάσωση δρομολογεί εξελίξεις στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Από τη μια πλευρά οι εντός Ευρωπαϊκής Ενωσης «φορολογικοί παράδεισοι» θέλουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα ή έστω να περισώσουν αρκετά από αυτά. Από την άλλη, σε πολιτικό επίπεδο, η Γερμανία, διά μέσου των οργάνων της Ε.Ε., διαμηνύει, με τον πλέον επίσημο τρόπο, ότι πιθανές μελλοντικές διασώσεις τραπεζών πρέπει να τις επωμιστούν οι καταθέτες άνω των 100.000 ευρώ.
Ο Ολι Ρεν επανέλαβε ότι η διάσωση της Κύπρου ήταν ξεχωριστή περίπτωση «αλλά υπάρχει μια πολύ σαφής ιεραρχία, πρώτα οι μέτοχοι και στη συνέχεια ίσως οι μη ασφαλισμένες επενδύσεις και καταθέσεις. Ωστόσο, το όριο των 100.000 ευρώ είναι ιερό, οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ είναι πάντα ασφαλείς» δήλωσε και γνωστοποίησε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επεξεργάζεται μια οδηγία αυτή τη στιγμή για την ασφάλεια των τραπεζών, η οποία θα ενσωματώνει το ζήτημα της ευθύνης των επενδυτών στη νομοθεσία των κρατών-μελών.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των «κεκτημένων», διαφορετική στάση κρατούν στις πιέσεις της Γερμανίας Αυστρία και Λουξεμβούργο, που είναι οι μοναδικές χώρες που αρνούνται να διαβιβάζουν αυτομάτως πληροφορίες για τους λογαριασμούς κατοίκων της Ε.Ε., επικαλούμενες το τραπεζικό απόρρητο.
Η Αυστρία εμμένει στην άρνησή της για άρση του τραπεζικού απορρήτου, ενώ το Λουξεμβούργο εμφανίζεται πιο διαλλακτικό, με τον υπουργό Οικονομικών, Λικ Φριντέν, να δηλώνει: «Η διεθνής τάση πηγαίνει προς την κατεύθυνση μιας αυτόματης ανταλλαγής τραπεζικών πληροφοριών. Δεν είμαστε πλέον αυστηρά αντίθετοι σ' αυτό».
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έσπευσε να χαιρετίσει την πρόθεση του Λουξεμβούργου να περιορίσει το, αμφιλεγόμενο για πολλούς, τραπεζικό απόρρητο. «Είμαστε σε στενή επαφή με το Λουξεμβούργο και συζητήσαμε αυτό το θέμα πριν από μερικές εβδομάδες στο Βερολίνο με τους γερμανόφωνους υπουργούς Οικονομικών», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, σύμφωνα με ανακοίνωση που εκδόθηκε πριν από τη δημοσίευση συνέντευξης στη γερμανική εφημερίδα «Ζααρμπρίκερ».
Αντίθετα με τον υπουργό του Λουξεμβούργου, η Αυστριακή ομόλογός του, Μαρία Φέκτερ, τάσσεται υπέρ των διμερών συμφωνιών, όπως αυτές που έχει υπογράψει η Αυστρία με την Ελβετία (Απρίλιος 2012) και το Λιχτενστάιν (Ιανουάριος 2013), έναν δρόμο τον οποίο θεωρεί «πιο αποτελεσματικό». Κι όπως εξηγούσε προ ημερών στις Βρυξέλλες, αυτό επιτρέπει τη φορολόγηση των λογαριασμών χωρίς την άρση του τραπεζικού απορρήτου και υποστήριξε ότι «οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να είναι προστατευμένο το βιβλιάριο των καταθέσεών τους, όχι μόνο σε νομισματικούς όρους, αλλά και από μια υπέρμετρη πρόσβαση».
Η πανωλεθρία της Κύπρου «υπογραμμίζει την ανάγκη αλλά και τις δυσκολίες μιας τραπεζικής ένωσης» τονίζουν τρία στελέχη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και σημειώνουν ότι για να υπάρξει τραπεζική ένωση είναι απαραίτητα τρία κρίσιμα συστατικά: κοινό ρυθμιστικό πλαίσιο, κοινός μηχανισμός εξυγίανσης και κοινό «δίχτυ ασφαλείας».
