Η «Ματζουράνα» της Ολγας Μαλέα σε μία εβδομάδα στις αίθουσες
Η σκηνοθέτις των μεγάλων εμπορικών επιτυχιών επιστρέφει με μια ρεαλιστική, ατμοσφαιρική ταινία πού μας θυμίζει ότι τα παιδιά εύκολα υφίστανται ψυχολογικές πιέσεις από τους μεγάλους. Οτι μπορεί να κρύβουν τραγικά μυστικά κάτω από την πιο χαρούμενη και αψεγάδιαστη συμπεριφορά
Της Βένας Γεωργακοπούλου
Η Ολγα Μαλέα των πέντε ταινιών και των δύο σίριαλ, του «Οργασμού της Αγελάδας» και του «Litsa.com», επιστρέφει στις αίθουσες («όχι σε 300, αλλά σε 30», όπως λέει γελώντας) εντελώς διαφορετική. Με μια ταινία, τη «Ματζουράνα» που, πρώτον, είναι low budget και γυρίστηκε με ψηφιακή κάμερα και, δεύτερον, αφορά ένα 11χρονο κορίτσι, την Αννα. Φαίνεται τέλειο, ζει σε μια τέλεια οικογένεια και ετοιμάζεται να θριαμβεύσει σε τηλεοπτικό διαγωνισμό μαγειρικής, με αγαπημένο της υλικό τη μαντζουράνα. Μέχρις ότου…
«Ψυχολογικό θρίλερ με άρωμα μαντζουράνας», χαρακτηρίζει την ταινία της η Ολγα Μαλέα. Αυτό το είδος έχει ένα καλό για τον θεατή: το σασπένς. Κι ένα κακό για τον δημοσιογράφο: τού απαγορεύεται να αναφερθεί κατευθείαν στο θέμα της, να αποκαλύψει το μυστικό της. Γύρω-γύρω το πήγαμε, λοιπόν, με τη σκηνοθέτιδα.
«Ηθελα να γυρίσω μια ταινία για μια ευτυχισμένη οικογένεια που, ξαφνικά, ένα μεγάλο πρόβλημα της πέφτει στο κεφάλι, σαν κεραυνός εν αιθρία. Σκεφτόμουν την ιστορία δύο ολόκληρα χρόνια, ούτε ξέρω γιατί. Με απασχολούσε η εικόνα ενός παιδιού, που τα καταφέρνει σε όλα περίφημα, αλλά και που λέει συνέχεια «δεν θέλω να στενοχωρήσω τη μαμά μου». Υφίσταται, δηλαδή, έστω και ανεπαίσθητα, ψυχολογική πίεση από το περιβάλλον του. Είναι πολύ εύκολο εμείς οι μεγάλοι να επιβάλουμε την εξουσία μας στα παιδιά. Κάποια στιγμή αυτή η πίεση πληρώνεται, έχει ένα τίμημα», λέει η Ολγα Μαλέα.
Η μικρή της ηρωίδα, ένα βήμα από την επικράτησή της στον διαγωνισμό, αρχίζει να φέρεται περίεργα. Να τραυματίζεται, να αρνείται να πάει…. «Κάτι φωνάζει σε όλους με τη συμπεριφορά της. Η αγωνία της δείχνει ότι κάτι κρύβει», εξηγεί η σκηνοθέτις. Κι εκεί επεμβαίνει η ψυχολόγος της εκπομπής, η μόνη που νιώθει το κακό να πλησιάζει.
Αναρωτιέμαι αν στην ντρεσαρισμενη μικρή ηρωίδα της η Μαλέα έχει βάλει κάτι από τον παιδικό της εαυτό. Αν υπήρξε κι αυτή, ας πούμε, ένα «τέλειο» παιδί. «Υπάρχει ένα κομμάτι μου και στη μικρή Αννα, και στην ψυχολόγο (έχω κάνει διδακτορικό Ψυχολογίας και πάντα παρακολουθώ τις εξελίξεις σ' αυτόν τον κλάδο), αλλά, δυστυχώς, και στη μητέρα της. Αυτοβιογραφία μέσω τού σινεμά δεν θα έκανα, όμως, ποτέ. Οι ιστορίες που διηγείσαι στην τέχνη, τελικά, είναι πολύ μεγαλύτερη λύτρωση. Το ένιωσα πρόσφατα διαβάζοντας τη βιογραφία της Βιρτζίνια Γουλφ από τον ανιψιό της Κουέντιν Μπέλ και επανερχόμενη αμέσως μετά στο μυθιστόρημά της «Στο φάρο», πόσο πιο αποκαλυπτικό μου φάνηκε για τη συγγραφέα του».
Πώς άραγε κατάφερε να καθοδηγήσει τη μικρή ηθοποιό Μαρία Ρισκάκη σε ένα τόσο βαρύ μυθοπλαστικό περιβάλλον; «Δουλέψαμε σκηνή-σκηνή. Το σενάριο το είχαν διαβάσει ολόκληρο μόνο οι γονείς της και είχαν συμφωνήσει. Οταν, για να τη βοηθήσω να παίξει, της έλεγα «θέλεις κάτι να ξεχάσεις, να απωθήσεις», δεν με ρώταγε τι είναι. «Ε, αφού θέλω να το ξεχάσω, δεν χρειάζεται», έλεγε».
Και στη σκηνή τού αυνανισμού; «Ε, αυτό το κατάλαβε. «Δεν είναι καλό», μού είπε χαμογελώντας, «αλλά το κάνω στον ύπνο μου»», απαντά η σκηνοθέτις. Φρόντισε, άλλωστε, η βασική ατάκα, με την οποία η μικρή ηρωίδα της εξομολογείται το μυστικό της, να ακούγεται εκτός κάδρου. «Την ηχογραφήσαμε, επιπλέον, ένα μήνα αργότερα, αφού είχαμε τελειώσει τα γυρίσματα. Δεν ήθελα να φορτώσω στην πλάτη της ένα τόσο μεγάλο βάρος. Είχα μεγάλη ευθύνη απέναντί της».
Η σκηνοθεσία της αυτή τη φορά είναι πιο απλή, χωρίς εμμονές στιλ. «Με ενδιέφερε μόνο το κάδρο, το φως και το πώς θα επιτύχω το απαραίτητο κλίμα ανησυχίας. Επιπλέον, ήθελα να κρατήσω αυστηρά έναν ρεαλισμό στην ταινία, γι' αυτό και δεν φοβήθηκα τα μονοπλάνα, άφηνα τις σκηνές να τρέχουν». Ενα στοιχείο της ταινίας ήταν για την Ολγα Μαλέα αδιαπραγμάτευτο. Ο χώρος γυρισμάτων. «Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη «Ματζουράνα» πουθενά αλλού εκτός από το Μαρκόπουλο, μ' αυτό το τυπικό πανέμορφο αττικό τοπίο, αμπέλια, ελιές, λόφοι με χωράφια. Και, ξαφνικά, μια ταμπέλα γίγαντας ή ένας πυλώνας της ΔΕΗ να υψώνονται», λέει. «Είναι μια αντίφαση, που νιώθω ότι εκφράζει κάτι από την ταινία».
Τι περιμένει τώρα που η ταινία βγαίνει στις αίθουσες; Γελάει. «Ελπίζω να φέρει κάποια λεφτά πίσω. Πώς αλλιώς θα πείσω τούς συνεργάτες μου να με ακολουθήσουν και στην επόμενη, που ήδη γράφω; Η «Μαντζουράνα» γυρίστηκε με δυσκολίες. Οχι απλώς low budget, αλλά και με μόνο το 1/3 τού μπάτζετ εξασφαλισμένο. Λίγο από Nova, λίγο από έναν παλιό παραγωγό, που με εμπιστεύτηκε, λίγο από το 1,5% της ΕΡΤ. Για πρώτη φορά στη ζωή μου αναγκάστηκα να κάνω ένα πείραμα, ανέλαβα μόνη μου την παραγωγή, εγώ, που πιστεύω απόλυτα στους ξεκάθαρους ρόλους στο σινεμά. Ο σκηνοθέτης τη δουλειά του (άντε και το σενάριο), ο παραγωγός τη δική του».
Νιώθει, λοιπόν, την ανάγκη να ευχαριστήσει τούς συνεργάτες της, να τονίσει «την αλληλεγγύη που επικρατεί αυτή την εποχή στην κινηματογραφική οικογένεια, όχι απλώς κοινότητα. Ερχονται σε όλες τις ταινίες μας άνθρωποι που ξεπατώνονται στη δουλειά μόνο για 1.000 ευρώ».
INFO: Η «Ματζουράνα» βγαίνει την Πέμπτη, 11 Απριλίου. Πρωταγωνιστούν ακόμα οι: Ναταλία Δραγούμη (μαμά), Γιούλικα Σκαφιδά (ψυχολόγος), Σήφης Πολυζωίδης, Τρύφων Καρατζάς, Τριανταφύλλη Μπουτεράκου, Χριστίνα Μητροπούλου. Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιάννης Δασκαλοθανάσης, Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης, Μοντάζ: Πάνος Πολύζος, Σκηνικά: Κική Πίττα, Κοστούμια: Μαρία Παλάντζα.
