Των Φώτη Παπούλια και Νίκου Σβέρκου
Η εποχή που ο «πόλεμος των συνιστωσών» μαινόταν, που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα «ηφαίστειο» έτοιμο να εκραγεί, που οι εσωτερικές έριδες επισκίαζαν την πολιτική του, δεν αποτελεί και τόσο μακρινό παρελθόν.
Ποιος αλήθεια μπορεί να ξεχάσει κόντρες του τύπου «πόσοι θα είναι οι αρχηγοί» ή προτάσεις όπως εκείνη που ήθελε τον Αλέξη Τσίπρα να τελεί υπό την εποπτεία μιας «δωδεκαμελούς επιτροπής» με το… επιχείρημα ότι σε ένα συμμαχικό σχήμα δεν υπάρχουν αρχηγοί;
Ποιος δεν θυμάται το «σίριαλ» με την αποχώρηση του Αλέκου Αλαβάνου, τη ρήξη του με τον Α. Τσίπρα, μια υπόθεση που παρ' ολίγον να οδηγήσει σε διάλυση τον ΣΥΡΙΖΑ;
Επρεπε να φτάσουμε στην εποχή του Μνημονίου για να αποφασίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες πως το «παιχνίδι θα έφτανε στο τέλος του» αν δεν άλλαζαν τακτική οι πρωταγωνιστές του.
Και από το «κάθε εταίρος και καημός», όπως αυτοσαρκαστικά έλεγαν μεταξύ τους οι ΣΥΡΙΖΑίοι, να φτάσουμε στο σημερινό «άλμα»: τη μετεξέλιξή του σε ένα κόμμα, σε μια μεγάλη παράταξη της Αριστεράς, ικανή να χωρέσει και να «παντρέψει» απόψεις του ευρύτερου αριστερού και σοσιαλιστικού χώρου, και να «χτυπά», όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, την πόρτα της εξουσίας.
Από αύριο -τυπικά πάντα- οι «συνιστώσες» θα αποτελούν υλικό για τον ιστορικό του μέλλοντος, αφού την άνοιξη έχει προγραμματιστεί το ιδρυτικό συνέδριο του νέου κόμματος.
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, εν είδει ιστορικής αναδρομής, τις «Συνιστώσες» και τον πολιτικό χώρο που η καθεμία από αυτές εκπροσωπούσε.
- Πρώην μέλη του ΚΚΕ εσωτερικού, που συγκεντρώνονταν γύρω από τον πρόσφατα εκλιπόντα Γ. Μπανιά, συγκροτούν την ΑΚΟΑ, που θεωρείται η «συγκολλητική ουσία» του ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή της ίδρυσής του.
Εκφράζονται από την εβδομαδιαία εφημερίδα «Η Εποχή», πιστοί στις αρχές του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο».
- Η ΔΕΑ, με δυο βουλευτίνες, προέκυψε από τη διάσπαση του ΣΕΚ, ενώ από τις τάξεις της προέκυψε το επίσης τροτσκιστικών αποχρώσεων «Κόκκινο», με κινηματικό και «δικαιωματικό» προφίλ, και ακολούθως η ΑΠΟ, που παλαιότερα συνεργαζόταν στενά με τον Α. Αλαβάνο.
- Η ομάδα «Ρόζα» συγκροτείται από στελέχη του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα (Ν. Γιαννόπουλος, Κ. Αθανασίου, Μάνια Μπαρσέφσκι) και στόχο έχει την πολιτική ριζοσπαστικοποίηση και την κινηματική εμβάθυνση του ΣΥΡΙΖΑ.
- Η ΚΟΕ υπό τον Ρ. Ρινάλντι, και με τους τρεις βουλευτές στις τάξεις της, θεωρείται η πλέον «σκληρή» ιδεολογικά και οργανωτικά συνιστώσα, η οποία εκφράζεται από την εβδομαδιαία εφημερίδα «Δρόμος».
Της πιστώνεται το κίνημα «Δεν πληρώνω», αφού μέλη της σήκωσαν πρώτοι τις μπάρες των διοδίων. Από τις τάξεις της αποχώρησε πρόσφατα ομάδα στελεχών που πλέον υπό το όνομα «Παρέμβαση» κινείται κριτικά στις παρυφές του ΣΥΡΙΖΑ.
- Η ΚΕΔΑ συγκροτείται από στελέχη που είχαν διαγραφεί ή αποχωρήσει από το ΚΚΕ. Με βασικό εκφραστή τον Γ. Θεωνά, θεωρείται από τις συνιστώσες που επιδιώκει να έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με το ΚΚΕ.
- Το ΔΗΚΚΙ εκφράζει τις πιο «εθνοκεντρικές» απόψεις στο συμμαχικό σχήμα, ενώ στις τάξεις της περιλαμβάνονται οι βουλευτές Γ. Πάντζας και Τ. Βαμβακά.
- Η ομάδα των «πασοκογενών» εμπεριέχει στις τάξεις της βουλευτές όπως οι Α. Μητρόπουλος, Π. Κουρουμπλής, Ν. Αθανασίου, ενώ παρατηρείται πανσπερμία απόψεων και οπτικών, τόσο για το παρελθόν όσο και για το μέλλον.
- Επικεφαλής των «Ενεργών Πολιτών» είναι ο εμβληματικός Μ. Γλέζος, ο οποίος έβλεπε μάλλον με επιφύλαξη τη μετεξέλιξη.
- Οι «Ανένταχτοι» περιλαμβάνουν στους κόλπους τους τον πανεπιστημιακό Α. Ρήγο, τον βουλευτή Θ. Δρίτσα και τον Β. Μουλόπουλο. Σε αυτούς επίσης εντάσσονται πρώην στελέχη του ΚΚΕ, όπως οι Δ. Τσακνιάς, Ν. Βαλαβάνη, και πρώην στελέχη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, όπως η Τ. Χριστοδουλοπούλου.
- Στον ΣΥΝ αντιπαρατίθενται δύο απόψεις, η κάθε μια από τις οποίες έχουν διαύλους επικοινωνίας με διαφορετικές συνιστώσες.
Από τη μία η πλειοψηφία του κόμματος εκφράζεται από την «Αριστερή Ενότητα» και την «Πλατφόρμα 2010», ενώ η εσωκομματική αντιπολίτευση του «Αριστερού Ρεύματος» έχει διατυπώσει απόψεις περισσότερο «ευρωσκεπτικιστικές».
