ΦΟΥΛ ΕΠΙΘΕΣΗ Του Ν. Ασημακόπουλου
Επειγόντως να στείλει ο Μαρινάκης το λίαρ τζετ να φέρει τον Ζαρντίμ στο αυριανό ματς με τον Πανιώνιο! Θα είναι μια πρώτη απόδειξη πως αρχίζει να καταλαβαίνει τα λάθη του, όπως η αλλαγή προπονητή στα μισά της σεζόν, με την ομάδα να πηγαίνει τρένο σε Ελλάδα και Ευρώπη, μόνο και μόνο επειδή οι κοντινοί του «μπραβοβαγγέληδες» του έλεγαν ότι… «δεν παίζει μπάλα». Απ' όποια πλευρά και να το δούμε, ο Πορτογάλος δικαιούται ένα μετάλλιο στη φιέστα.
Τώρα θα πείτε… ποια φιέστα! Πόσοι θα πάνε και πώς θα συμπεριφερθούν… Ή μάλλον ποιοι θα αισθανθούν την ανάγκη να κόψουν εισιτήριο την Κυριακή κάτω από τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό από το να παίρνει μια ομάδα το πρωτάθλημα με 37 βαθμούς διαφορά από τον μεγάλο της εχθρό κι οι οπαδοί όχι μόνο να μην πανηγυρίζουν, αλλά να βρίζουν κι από πάνω.
Είναι το κατάντημα ενός ποδοσφαίρου που στηρίχτηκε στην κυριαρχία του ενός με κάθε μέσον, ο κόσμος το κατάλαβε και δεν διστάζει πια να γυρίζει την πλάτη και να αποδοκιμάζει όλες τις πρακτικές με τις οποίες (λογικό είναι) ο πρωταγωνιστής σπάει τα μούτρα του στην πρώτη δυσκολία πάνω σε τοίχο που δεν είχε υπολογίσει.
Ξέρετε πώς είναι αυτά τα πράγματα… Ο σχεδιασμός και η επιτυχία ενός πλάνου απόλυτης κυριαρχίας δημιουργούν αλαζονεία. Η αλαζονεία φέρνει κόλακες και άσχετους γύρω γύρω. Η αυλή που δημιουργείται οδηγεί σε λάθη τύπου Μίτσελ. Και οι συγκεκριμένες επιλογές προκαλούν σεισμούς όπως εκείνον που έζησαν όσοι πήγαν την Κυριακή στο ματς με τον Παναθηναϊκό.
Θα θυμάστε τι έλεγα και τι έγραφα όταν ο Μαρινάκης αποφάσισε να διώξει αήττητο τον Ζαρντίμ. Θα θυμάστε και πόση σημασία έδινα στα μηνύματα που μας έστελναν οι Ισπανοί για τον Μίτσελ, όταν γελούσαν με την επιλογή και απορούσαν… τι έπαθε ο Ολυμπιακός και διάλεξε να πάρει ως κόουτς έναν ραδιοτηλεοπτικό σχολιαστή-δημοσιοσχεσίτη.
Τότε, αν προσέξατε, τα διάφορα προεδρικά παπαγαλάκια μού την έπεφταν μέσα από στοχευμένα δημοσιεύματα επειδή αναδείκνυα ακριβώς το πρόβλημα που δεν άφηναν τον πρόεδρο να δει:
* Το υποβαθμισμένο «πρωτάθλημα του ενός» που καταστρέφει πρώτον απ' όλους τον Ολυμπιακό.
* Την ασχετοσύνη της καμαρίλας που δεν επιτρέπει στον Μαρινάκη να σκεφτεί λογικά και με βάση το συμφέρον ολόκληρου του ποδοσφαίρου.
* Τις επιλογές τύπου Μίτσελ, αποτέλεσμα αμπαλοσύνης και αλαζονείας.
* Και γενικά όλες εκείνες τις κινήσεις που δεν οδηγούν πουθενά, όσα λεφτά κι αν καυχιέσαι πως έχεις ξοδέψει.
Γιατί δεν μπορεί να πει κάποιος ότι δεν έβαλε λεφτά ο Μαρινάκης. Εσπρωξε εκατομμύρια σε εποχές άγριες οικονομικά, όταν όλοι οι άλλοι τα μάζευαν και οι διάφοροι Βγενόπουλοι προτιμούσαν το «στρίβειν διά του αρραβώνος».
Μόνο που έκανε το λάθος να επενδύσει σε λάθος πλάνο που αποδεικνύεται μπούμερανγκ.
Η ανακοίνωση του Ολυμπιακού την Κυριακή το βράδυ δείχνει πως η λάθος πορεία συνεχίζεται. Ο πρόεδρος αντί για τρεις σταγόνες αυτοκριτικής συνεχίζει να προκαλεί και να τα βάζει με όλους…
Πρώτα, με τους… «λίγους» και… «κακούς» και… «αχάριστους» οπαδούς που τον έκραζαν σε γήπεδο που ξεχείλιζε από οργή εναντίον του.
Μετά, με τους ποδοσφαιριστές που ο ίδιος έφερε κι ο ίδιος αναγκάζει να παίζουν μέσα σε τέτοιο αυτοκαταστροφικό περιβάλλον.
Και φυσικά, με τον… Αλαφούζο! Αν είναι δυνατόν…
