Αρχίζει σήμερα η δίκη του Α. Τσοχατζόπουλου και άλλων 18 για τις μίζες από τα υποβρύχια και τους πυραύλους TOR-M1
Της Κατερίνας Κατή
Aπό τα επιβλητικά υπουργικά γραφεία, τις …μαχητικές πτήσεις, τα τσάμικα στα στρατόπεδα και τις λεβέντικες γυροβολιές στις μεγάλες πίστες,από τον βασιλικό γάμο στο Παρίσι και την προκλητική πολυτελή διαβίωση στο ανάκτορο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, από τα συγκινητικά διαγγέλματα περί σοσιαλισμού και Αριστεράς στα συνέδρια του κόμματος και παρ' ολίγον πρωθυπουργός της χώρας, βρέθηκε με τις χειροπέδες στα χέρια.
Εισαγγελέας, ανακριτής, προφυλάκιση στον Κορυδαλλό και τώρα εδώλιο, με διαδικασίες-εξπρές.
Κατηγορούμενος για διακίνηση μαύρου πολιτικού χρήματος. Για ξέπλυμα από μίζες… Αδίκημα που επισύρει κάθειρξη από δέκα έως είκοσι χρόνια και του οποίου η ηθική απαξία, ειδικά για έναν εκλεγμένο «υπηρέτη του λαού», είναι ακόμη βαρύτερη από την όποια ποινή επιβληθεί.
Αποδιοπομπαίος
Ο λόγος βέβαια για τον Ακη Τσοχατζόπουλο που, από πανίσχυρος υπουργός και «ωραίος Μπρούμελ», εμφανίζεται σήμερα ενώπιον της ποινικής τακτικής Δικαιοσύνης ανίσχυρος και καρικατούρα του εαυτού του. Αποδιοπομπαίος από την πολιτική που «ένιψε τας χείρας της» βλέποντας στο πρόσωπό του τον ένα και… μοναδικό «μιζαδόρο της Μεταπολίτευσης». Αποδιοπομπαίος από την κοινωνία που έφριξε από τον πακτωλό του μαύρου χρήματος. Αποδιοπομπαίος από φίλους και συνεργάτες που κάποτε μοιράζονταν μαζί του χρήμα και εξουσία αλλά σήμερα δηλώνουν «κατάπληκτοι» από τις αναφορές των ονομάτων τους στα εξωφρενικά «λογιστικά κιτάπια» του. Και οι οποίοι, ανακουφισμένοι από την άρνησή του να μιλήσει, υπαινίσσονται ακόμη κι ότι «τα 'χει χαμένα».
Ο ίδιος έχει ενδυθεί τόσο καλά και τόσο πολύ τον ρόλο του «θύματος πολιτικής σκευωρίας», που αν κάποιος δεν γνώριζε τα ισοπεδωτικά στοιχεία τα οποία έχουν συλλέξει οι Αρχές, θα μπορούσε ακόμα και να τον πιστέψει.
Η δίκη που ξεκινά σήμερα στο Εφετείο είναι σημαντική, καθώς είναι η πρώτη φορά που πρώην υπουργός καλείται ενώπιον της τακτικής ποινικής δικαιοσύνης, και όχι του Ειδικού Δικαστηρίου, για αδίκημα το οποίο φέρεται να διέπραξε κατά την ενάσκηση κυβερνητικών καθηκόντων.
Ο Ακης Τσοχατζόπουλος θα μοιραστεί το εδώλιο με άλλα 18 άτομα, τα οποία φέρονται να συνθέτουν το πλέγμα προσώπων και εξωχώριων εταιρειών που, μέσω δεκάδων τραπεζικών λογαριασμών σε εξωτερικό και Ελλάδα και εικονικών ή μη αγοραπωλησιών ακινήτων, του παρείχε για περισσότερα από δέκα χρόνια βοήθεια να «σβήνει» τα ίχνη παράνομων πληρωμών, τις μίζες δηλαδή από εξοπλιστικά προγράμματα.
Στην ουσία όμως θα είναι μόνος του. Γιατί πλέον τα συμφέροντα είναι συγκρουόμενα και ο καθένας κοιτάζει να «σώσει το τομάρι του» ακόμα και ρίχνοντάς του όλη την ευθύνη. Κι όσο ο ίδιος επιμένει να μη μιλά τόσο οι άλλοι «νομιμοποιούνται» να επικαλούνται «άγνοια» και δόλιους χειρισμούς του πρώην υπουργού εξαιτίας των οποίων ενεπλάκησαν στη ζοφερή αυτή υπόθεση .
«Εκτελεστικό όργανο»
Από το στάδιο της ανάκρισης κιόλας ο εκ των βασικών κατηγορουμένων Νίκος Ζήγρας, που φέρεται ότι «διηύθυναν μαζί την οργάνωση και κατένειμαν τους ρόλους» καθώς «ο Ζήγρας ήταν ο δικαιούχος των εταιρειών, στις οποίες διοχετεύονταν τα χρήματα της δωροδοκίας και ο Τσοχατζόπουλος ο πραγματικός ιδιοκτήτης», έχει πει ότι ο ίδιος ήταν «αποκλειστικά εκτελεστικό όργανο».
Τα ίδια και περισσότερα προτίθεται να επαναλάβει και στο ακροατήριο. Οτι δηλαδή «ο σχεδιασμός, οι αποφάσεις, οι επαφές με πρόσωπα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ανήκαν στον Τσοχατζόπουλο. Εγώ δεν ήλεγχα τους λογαριασμούς ή τις εταιρείες που άνοιξε στο όνομά μου».
Ο Ζήγρας έχει «δώσει» και τον Γιάννη Σμπώκο, έτερο στενό συνεργάτη του Ακη, πανίσχυρο γενικό γραμματέα Εξοπλισμών επί υπουργίας του. Τον έχει κατονομάσει ως τον «παραλήπτη μεγάλων χρηματικών ποσών, τα οποία στη συνέχεια επενδύθηκαν από χρηματιστηριακή εταιρεία του πεθερού του». Σύμφωνα με τον Ζήγρα, πολλά από τα χρηματικά ποσά είναι αυτά που ζητάει πίσω ο πρώην υπουργός στις περιβόητες σημειώσεις του στις οποίες αναφέρεται σε κάποιο «βοσκό».
Απ΄ την πλευρά του ο Γ. Σμπώκος δηλώνει άγνοια για την αναφορά του ονόματός του στις σημειώσεις Ακη και η ερμηνεία που δίνει είναι ότι «εννοεί κάποιον άλλο».
«Εξάλλου -υποστηρίζει- τελευταία έδινε την εντύπωση ότι δεν ήταν σε ήρεμη ψυχολογική κατάσταση».
Οσο για τη σύζυγο του πρώην υπουργού, Βίκυ Σταμάτη, εμφανίζεται έτοιμη να σταθεί στο πλευρό του και, διασκεδάζοντας τις φήμες που τους θέλουν να είναι σε ρήξη, υποστηρίζει διά του συνηγόρου της, Αλέξη Κούγια, ότι «όλα όσα ακούγονται είναι γελοιότητες».
Δεκαπέντε μάρτυρες
Δηλώνει «εντελώς άσχετη με την κατηγορία», ισχυρίζεται ότι, εκτός από τον αδερφό της που είναι επίσης εμπλεκόμενος, δεν είχε σχέσεις με κανέναν από τους υπόλοιπους κατηγορούμενους, για τους οποίους μάλιστα ήταν «μισητό πρόσωπο και δεν γνωρίζει τι έχουν κάνει».
Στη δίκη δεν πρόκειται, όπως το επιθυμούσε ο Ακης Τσοχατζόπουλος για να δώσει πολιτικό τόνο στην υπόθεση και να «μοιράσει ευθύνες», να καταθέσουν οι πρώην υπουργοί (Βενιζέλος, Παπανδρέου κ.λπ.), μέλη του ΚΥΣΕΑ την εποχή της προμήθειας των γερμανικών υποβρυχίων. Τα σχετικά του αιτήματα απορρίφθηκαν με το σκεπτικό ότι επαρκούν τα αποδεικτικά στοιχεία και οι κλητευθέντες μάρτυρες.
Ο κατάλογος μάλιστα των μαρτύρων κατηγορητηρίου είναι ιδιαίτερα μικρός, περί τους 15, συγκριτικά με το μέγεθος της υπόθεσης. Ανάμεσά τους είναι δύο υπάλληλοι του ΣΔΟΕ που είχαν διενεργήσει έλεγχο στα περιουσιακά στοιχεία του Ακη Τσοχατζόπουλου.
……………………………………………………..
Oι άλλοι 18
Το εδώλιο «μοιράζονται» μαζί με τον Ακη Τσοχατζόπουλο:
*Η σύζυγός του, η κόρη του Αρετή Τσοχατζοπούλου και ακόμη 16 άτομα που φέρονται ως «συνδαιτυμόνες» του στο… τσιμπούσι του μαύρου πολιτικού χρήματος.
Είναι οι:
* Αστέριος Οικονομίδης, Ευφροσύνη Λαμπροπούλου (λογίστρια,εκπρόσωπος στην Ελλάδα τριών offshore εταιρειών που αποδίδονται στον πρώην υπουργό), Νίκος Ζήγρας, εξάδελφος του πρώην υπουργού, Γιώργος Σαχπατζίδης, επιχειρηματίας, που εμπλέκεται σε αγοραπωλησίες ακινήτων μεταξύ της εταιρείας TORCASO και της Μονής Βατοπεδίου, Γιάννης Σμπώκος , Ταλίτα Μαρία Τσεκούρα, Νίκος Γεωργουλάκης, Παναγιώτης Σταμάτης, Παντελής Ζαχαριάδης, Οράτιος Μελάς, Κωνσταντίνος Αντωνιάδης, Σπύρος Χατζηνικολάου, Γκούντρουν Τσοχατζοπούλου (πρώην συζυγος του Ακη), Φώτης Αρβανιτίδης, Νίκος Καρατζάς, Γιώργος Κωνσταντάτος.
Σύμφωνα με το βούλευμα: «O Ακης Τσοχατζόπουλος, ως υπουργός Εθνικής Αμυνας από το 1998 – 2010 από κοινού, με άλλους, ενεργώντας κατ’ επάγγελμα τέλεσε το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα». Το έγκλημα πάνω στο οποίο δομείται η υπόθεση είναι οι μίζες που ζήτησε και πήρε για την υπογραφή συμβάσεων του Πολεμικού Ναυτικού για την κατασκευή τριών υποβρυχίων τύπου 214 και για την υπογραφή της σύμβασης για την προμήθεια των TOR-MI. Για να «ξεπλύνει» τις μίζες, που από τη μέχρι στιγμής αποτίμηση προσεγγίζουν τα 57 εκατομμύρια ευρώ, συνέστησε οργάνωση στην οποία συμμετείχαν όλοι οι κατηγορούμενοι (πλην Ζαχαριάδη και Γκούντρουν Τσοχατζοπούλου) χωρίς να σταματήσουν την έλευση του παράνομου αποτελέσματος.
Για την πραγμάτωση του σκοπού της οργάνωσης συστήσανε εταιρείες, μέσω των οποίων προέβησαν σε πράξεις νομιμοποίησης παράνομων εσόδων.