Συναντώντας τους μελλοντικούς μας συναδέλφους δεν μπορούμε παρά να νιώθουμε αισιόδοξοι για την εξέλιξη του «παρεξηγημένου» κλάδου μας.
Οταν μάλιστα πρόκειται για νέα παιδιά, μαθητές σχολείου σε μια γειτονιά ξεχασμένη από την πολιτεία, που από τα σχολικά τους χρόνια επιλέγουν την «αμφιλεγόμενη» δημοσιογραφία ως μέσο προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο (εν προκειμένω στους συμμαθητές τους), παρέχοντάς του την ενημέρωση που χρειάζεται σε ζητήματα άμεσα και επίκαιρα, η προαναφερθείσα αισιοδοξία μετατρέπεται σε ανυπομονησία για την επαγγελματική τους είσοδο στον τομέα της ενημέρωσης.
Αλλωστε, η εκτίμησή μας για τις Μιχαηλία Μαλλιαροπούλου και Μαρία Λυκούρα, μαθήτριες της Β' τάξης του 1ου Γενικού Λυκείου Περάματος και συντάκτριες του υποδειγματικού σχολικού περιοδικού «Πείραμα», επιβεβαιώνεται από το βραβείο που αναμένεται να λάβουν για το καλύτερο άρθρο σχολικού περιοδικού του Περάματος, το οποίο (έχουμε την τιμή να) αναφέρεται στη συνεταιριστική εφημερίδα μας.
«Με το περιοδικό θέλουμε να ενημερώσουμε τους συμμαθητές μας γύρω από θέματα που τους αφορούν άμεσα, π.χ. στο τελευταίο τεύχος γράψαμε για την κρίση. Αλλά μας ενδιαφέρει και η ψυχαγωγία τους», περιέγραψαν οι δύο συντάκτριες. «Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους συνομήλικούς μας να δουν την καθημερινότητα από τη θετική της πλευρά, να ενθαρρύνουμε την αισιοδοξία», αναφέρουν για τους συμμαθητές τους, οι οποίοι παρακολουθούν τα μαθήματά τους σε αίθουσες χωρίς θέρμανση, σε ένα σχολικό κτίριο που βρίσκεται δίπλα σε χωματερή, με τη δυσωδία να γίνεται ανυπόφορη σε κάθε άνοδο της θερμοκρασίας. Με βασικότερο αίτημα την απομάκρυνση της χωματερής, οι μαθητές προχώρησαν στην κατάληψη του λυκείου για διάστημα περίπου 1,5 μήνα. Μαθήματα και εκδρομές θυσιάστηκαν στον αγώνα τον μαθητών, οι οποίοι εισέπραξαν επιπλέον την πλήρη αδιαφορία των καθηγητών απέναντι στα προβλήματά τους.
Στο επόμενο τεύχος
«Σίγουρα αυτό θα μπει στο επόμενο τεύχος», μας είπαν η Μαρία και η Μιχαηλία. Καθώς «η γνώση που παίρνουμε από το σχολείο περιορίζεται μόνο στο θέμα “Πανελλήνιες”», οι δύο μαθήτριες επισημαίνουν πως «θέλουμε κι εμείς να συμβάλουμε στην ενημέρωση που χρειάζονται οι συμμαθητές μας. Με το περιοδικό όχι μόνο διευρύνουμε τους ορίζοντές μας, αλλά μπορούμε και να μοιραζόμαστε ό,τι μαθαίνουμε».
Εχοντας διαπιστώσει και οι ίδιες την έξαρση ρατσιστικών συμπεριφορών απέναντι σε συμμαθητές τους ξένης καταγωγής, αλλά και την αποδοχή της Χρυσής Αυγής από μερίδα ανήλικων μαθητών, το κείμενο στο τελευταίο τεύχος με τίτλο «Εγκλήματα του φασισμού – ναζισμού», το οποίο εξιστορεί τα γεγονότα στο Λίντιτσε της Τσεχοσλοβακίας, τον Ιούλιο του 1942, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, αποτελεί μια καλή επιλογή ως απάντηση στα συγκεκριμένα φαινόμενα.
Με μεγάλη ευχαρίστηση, επίσης, ακούσαμε από τα δύο παιδιά, κατά την επίσκεψή τους στην «Εφ.Συν.», πως το κλίμα της εφημερίδας μας και η συνομιλία που είχαν με τους συντάκτες τις ενθάρρυναν, παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς, να επιλέξουν τη δημοσιογραφία για το επαγγελματικό τους μέλλον.
Στέργιος Ζιαμπάκας
