Ο Α. Σαμαράς πρέπει να βρει θέση για τον Ευ. Βενιζέλο, να λύσει τον γόρδιο δεσμό με τους υπουργούς της ΔΗΜΑΡ, να διορθώσει τα κακώς κείμενα στα υπουργεία Υγείας-Εργασίας, αλλά και να τηρήσει τις λεπτές ισορροπίες που απαιτούνται ώστε να μη φθαρεί το μοντέλο της τρικομματικής

 

Του Τάσου Παππά 

 

Ο σχεδιασμός του μεγάρου Μαξίμου για τον ανασχηματισμό άλλαξε τρεις φορές. Μετά την 25η Μαρτίου, μετά το Πάσχα, μετά το συνέδριο της Ν.Δ. τον Ιούνιο και λίγο πριν από τις γερμανικές εκλογές. Η τελευταία χρονική φάση είχε κριθεί η πιο ενδεδειγμένη με το σκεπτικό ότι τότε θα έχουν κλείσει οι εκκρεμότητες με την τρόικα, θα έχει ολοκληρωθεί η κομματική διαδικασία του μεγαλύτερου εταίρου της κυβέρνησης και οι τρεις αρχηγοί θα μπορούν να καταλήξουν σ’ ένα σχήμα ικανό να ανταποκριθεί στις ανάγκες που θα έχει η χώρα με την ανάληψη της προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση το πρώτο εξάμηνο του 2014.

 

Ωστόσο τα πολλά μέτωπα που έχουν δημιουργηθεί και τα εκφυλιστικά συμπτώματα που παράγουν υποχρεώνουν τον Α. Σαμαρά να προβληματιστεί για το αν μπορεί να σπρώξει τόσο μακριά τον ανασχηματισμό. Επιχείρησε να ελέγξει την κατάσταση με πυροσβεστικές παρεμβάσεις, απειλές και οδηγίες προς ναυτιλλομένους, αλλά απέτυχε. Η καθυστέρηση ίσως αποδειχθεί μοιραία και για την κυβέρνηση (ένα ατύχημα δεν μπορεί να αποκλειστεί), αλλά και για το μοντέλο των συνεργατικών κυβερνήσεων με αυτή τη σύνθεση. Ενα μοντέλο που διαφημίστηκε ποικιλοτρόπως, που προβλήθηκε ως εθνικώς συμφέρουσα λύση και απ’ ό,τι φαίνεται, τόσο η τρόικα όσο και οι τρεις εταίροι δεν θέλουν να το εγκαταλείψουν, αφού θεωρούν πως είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να το εφαρμόσουν ξανά στο μέλλον.

 

Συνεπώς η ιδέα της συνεργασίας των τριών πρέπει να προστατευθεί, αφού προηγουμένως υποστεί τις κατάλληλες διορθώσεις.

 

Ποια είναι τα ζητήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο κ. Σαμαράς:

 

* Πού θα «βολέψει» τον Ευ. Βενιζέλο; Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έχει αναθεωρήσει την άποψή του για συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση με μη πολιτικά στελέχη. Η τακτική αυτή δεν του έφερε κέρδη. Σύμφωνα με ορισμένους συνεργάτες του, έχει αποφασίσει να μπει και ο ίδιος στην κυβέρνηση. Οι μόνες θέσεις που εκτιμούν στην Ιπποκράτους ότι θα του ταίριαζαν είναι αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών. Ο πρωθυπουργός όμως δεν θα ήθελε τον κ. Βενιζέλο συνεχώς στα πόδια του και με γνώμη στην καθημερινή διαχείριση και βεβαίως δεν συζητά την περίπτωση να φύγει ο Γ. Στουρνάρας. Μένει το υπουργείο Εξωτερικών, ένα πόστο με μικρό πολιτικό κόστος και εξασφαλισμένη δημοσιότητα. Δεν έχει περάσει από το υπουργείο Εξωτερικών ο κ. Βενιζέλος και τα ανοιχτά θέματα που έχει η χώρα στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής (Μακεδονικό, γερμανικές αποζημιώσεις, Κυπριακό, προεδρία της Ε.Ε.) τού δίνουν τη δυνατότητα να αναπτύξει τις δεξιότητές του και να δοκιμάσει τις ικανότητές του. Στην περίπτωση αυτή ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλος μπορεί να μετακομίσει στο υπουργείο Εσωτερικών, αν δεν επιστρέψει στο Αμυνας.

 

Δύο σενάρια

 

* Το βέτο της ΔΗΜΑΡ για τους Ρουπακιώτη, Μανιτάκη παραμένει στο τραπέζι, δεν είναι όμως τόσο ισχυρό όσο στο παρελθόν. Φρόντισαν και οι δύο με την κόντρα τους να το αδυνατίσουν. Οπως παραδέχονται στην Αγ. Κωνσταντίνου, «το βέτο μας και για τους δύο δεν είναι μετά τις τελευταίες εξελίξεις υπερασπίσιμο». Θα αποχωρήσουν και οι δύο; Θα φύγει ο ένας και ο άλλος θα μετακινηθεί;

 

Το ένα σενάριο λέει ότι ο Φ. Κουβέλης θα προσπαθήσει να τους κρατήσει στην κυβέρνηση. Αν όμως πρέπει να διαλέξει κάποιον, τότε, όπως υποστηρίζουν συνομιλητές του, θα στηρίξει τον κ. Ρουπακιώτη. Ποιο είναι το επιχείρημα; «Ο Α. Ρουπακιώτης πριν κάνει τις δηλώσεις εναντίον του κ. Μανιτάκη είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικώς τρεις φορές με τον κ. Κουβέλη. Αρα είχε τη σύμφωνη γνώμη του».

 

Το άλλο σενάριο θέλει τον κ. Ρουπακιώτη εκτός πλάνου και τον Α. Μανιτάκη στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Το βέβαιο είναι ότι ο Φ. Κουβέλης δεν θα συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Αυτό που ακόμη δεν έχει αποφασιστεί είναι αν θα μπουν πολιτικά στελέχη της ΔΗΜΑΡ. Αν κυριαρχήσει η άποψη για ουσιαστικότερη εμπλοκή στο κυβερνητικό σχήμα, υποψηφιότητα θέτουν οι Δ. Χατζησωκράτης, Ν. Τσούκαλης, Γ. Ευδοκιμίδης, Σ. Παπαθανασίου, Θ. Μαργαρίτης.

 

* Αλλαγές θα γίνουν σίγουρα στα υπουργεία Υγείας και Εργασίας και πιθανότατα στο Αγροτικής Ανάπτυξης. Στο υπουργείο Υγείας ο υπουργός (Λυκουρέντζος) δεν μιλάει με τον αναπληρωτή του (Σαλμάς) και οι δύο δεν ανταλλάσσουν καλημέρα με την υφυπουργό (Σκοπούλη). Η θέση του κ. Βρούτση στο Εργασίας είναι επισφαλής. Το μέγαρο Μαξίμου τον «άδειασε» δημοσίως, αναγκάζοντάς τον να αποσύρει μια τροπολογία για τα εργασιακά ύστερα από τις ενστάσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ και επιπροσθέτως το πρωθυπουργικό περιβάλλον τού χρεώνει ότι χειρίστηκε με άτσαλο τρόπο τη διαφωνία του με τον διοικητή του ΟΑΕΔ Η. Κικίλια. Προβληματική χαρακτηρίζεται επίσης η συνύπαρξη Τσαυτάρη-Χαρακόπουλου στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

 

* Από το ΠΑΣΟΚ διεκδικούν θέσεις στην κυβέρνηση οι Γ. Μανιάτης, Θ. Μωραΐτης, Ο. Κωνσταντινόπουλος, Π. Κουκουλόπουλος, Ε. Χριστοφιλοπούλου, Φ. Γεννηματά. Ο Φ. Σαχινίδης επιμένει στην άρνησή του, ενώ υπάρχει και το θέμα Χρυσοχοΐδη. Ο Μ. Χρυσοχοΐδης είχε διαφωνήσει με την υποτονική παρουσία του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο ίδιος δεν θα έλεγε όχι στην υπουργοποίησή του, ο Α. Σαμαράς θα τον ήθελε, αλλά η απόφαση ανήκει στον Ευ. Βενιζέλο. Οι σχέσεις των δύο ανδρών δεν βρίσκονται στην καλύτερη φάση τους.

 

Υπουργοποιήσιμοι

 

* Πλασαρίσματα γίνονται και από τους βουλευτές της Ν.Δ. Ο Κ. Μητσοτάκης έχει γίνει υπουργός πολλές φορές, αλλά μόνο στα δημοσιεύματα. Οπως λέει αυτοσαρκαζόμενος: «Ξέρετε πόσα υπουργικά κοστούμια μού έχει φάει ο σκόρος;» Ισως ήρθε η σειρά του. Οι Μ. Βορίδης και Α. Γεωργιάδης έχουν σηκώσει το βάρος της υπεράσπισης της κυβερνητικής πολιτικής στα τηλεοπτικά πάνελ και αυτό τους το αναγνωρίζουν στο μέγαρο Μαξίμου, ωστόσο δεν είναι γνωστό αν η ΔΗΜΑΡ έχει αποσύρει την αντίθεσή της για την υπουργοποίησή τους. Ακούγονται επίσης τα ονόματα των Μ. Βαρβιτσιώτη, Ζέττας Μακρή, Κατερίνας Παπακώστα, ενώ αναζητούνται νέοι και άφθαρτοι βουλευτές με πλούσιο βιογραφικό.

 

Ο Α. Σαμαράς έχει όμως να λύσει και ένα άλλο εξίσου σοβαρό ζήτημα: Θα πάει σε μονοκομματικά υπουργεία, όπως προτείνει το ΠΑΣΟΚ, για να μην υπάρχουν προβλήματα συνεννόησης ή θα επιλέξει το μεικτό σχήμα ώστε να έχει μέσω των δικών του στελεχών πλήρη εικόνα για το τι γίνεται στους διάφορους κυβερνητικούς τομείς;