Με συνοπτικές διαδικασίες προχωρά (και) η έγκριση από το ΣτΕ των 36 σχεδίων προεδρικών διαταγμάτων του υπουργείου Παιδείας που αφορούν το σχέδιο «Αθηνά». Ο χρόνος πιέζει. Η καθυστέρηση ήδη μεγάλη.
Αν δεν ολοκληρωθεί η διαδικασία στο πλαίσιο του ΣτΕ, δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει το σύστημα εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση, αφού η νέα σύνθεση των ΑΕΙ αποτελεί και το περιεχόμενο του μηχανογραφικού που θα κληθούν να συμπληρώσουν οι φετινοί υποψήφιοι. Ετσι, χθες, κρίθηκαν νόμιμα τα τέσσερα πρώτα σχέδια Π.Δ. που αφορούν τα ιδρύματα: α) Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, β) Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, γ) Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και δ) Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Αξιοπρόσεκτες, ωστόσο, είναι οι παρατηρήσεις των ανώτατων δικαστών που συνόδευσαν τις γνωμοδοτήσεις (104-107/2013). Οπως επισημαίνουν, τα σχέδια διαταγμάτων τα οποία αφορούν την οργάνωση της εκπαίδευσης και το περιεχόμενο γενικά των σπουδών πρέπει να αποστέλλονται στο ΣτΕ εγκαίρως, «ώστε αφ' ενός να μην αιφνιδιάζεται η εκπαιδευτική κοινότητα και αφ' ετέρου να παρέχεται η δυνατότητα λυσιτελούς επεξεργασίας» από το ΣτΕ, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα (άρθρο 95). Επίσης, τονίζουν ότι:
Τα τέσσερα αυτά διατάγματα, όπως και τα υπόλοιπα εστάλησαν στο ΣτΕ στις 23 Απριλίου 2013, δηλαδή «λίγο πριν από την έναρξη των εξετάσεων εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014», όπως υπογραμμίζεται. Το υπουργείο Παιδείας με σχετικό έγγραφο έσπευσε ν' απαντήσει ότι «η σχεδιαζόμενη μερική αναδιάταξη του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας είχε αποτελέσει αντικείμενο μακροχρόνιας και διεξοδικής διαβουλεύσεως με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς» και «οι παρεμβάσεις που επιχειρούνται στο παρόν στάδιο είναι περιορισμένες».
Κατά συνέπεια, υποστηρίζει, νομίμως προβλέπεται ότι οι ρυθμίσεις των τεσσάρων διαταγμάτων αφορούν και το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014. Βέβαια, όταν λέει «μακροχρόνια διαβούλευση» εννοεί τους λίγους μήνες που κράτησε η κυρίως εν κρυπτώ διαδικασία συρρίκνωσης του χώρου της ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ οι «περιορισμένες παρεμβάσεις» αφορούν αλλαγές καθοριστικές για την ύπαρξη ή όχι ορισμένων ιδρυμάτων. Ομως, τίποτα δεν κύλησε ομαλά όλη αυτή την περίοδο. Το σχέδιο ξεκίνησε πρόχειρα, συνεχίστηκε μετατρέποντας τον χώρο των ΑΕΙ σε πεδίο πολιτικών συναλλαγών και κατέληξε σε μια προσπάθεια παρέμβασης που δεν θα μείνει στην ακαδημαϊκή ιστορία για τις μεταρρυθμιστικές τομές της.
