Pin It

Θύελλα στο χθεσινό Δ.Σ. της ΟΛΜΕ. Την ώρα που διαμορφωνόταν πλειοψηφία υπέρ της απεργίας μέσα στις Πανελλαδικές, συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ μετέφερε μια… φήμη. Η ΔΑΚΕ άδραξε την ευκαιρία και η συνεδρίαση διακόπηκε! Σήμερα η απόφαση. Και στην Ισπανία σαν μια γροθιά φοιτητές, καθηγητές, μαθητές, δάσκαλοι και βοηθητικό προσωπικό κατέβηκαν στους δρόμους της Μαδρίτης και άλλων μεγάλων πόλεων για να διαδηλώσουν κατά των περικοπών στην Παιδεία

 

Της Αννας Ανδριτσάκη

 

Συνδικαλιστικά παιχνίδια στις πλάτες εκπαιδευτικών και μαθητών κρατούν στον αέρα αποφάσεις σοβαρές. Παρά τη συμφωνία κατά συντριπτική πλειοψηφία του συμβουλίου της ΟΛΜΕ για την κήρυξη 24ωρης απεργίας την ημέρα έναρξης των Πανελλαδικών και πενθήμερη από 20 έως 25 Μαΐου, μια ξαφνική ανατροπή, χθες αργά το βράδυ και ύστερα από μια μαραθώνια και θυελλώδη συνεδρίαση, οδήγησε σε διακοπή και μετάθεση της απόφασης για σήμερα το πρωί. Είχαν γραφεί ακόμα και τα πρακτικά.

 

Οι φήμες που μετέφερε ένας συνδικαλιστής (του ΠΑΜΕ που πρόσκειται στο ΚΚΕ, σύμφωνα με πληροφορίες) σχετικά με την επικείμενη κατάθεση σχεδίου νόμου για την καταστολή των απεργιών οδήγησε άμεσα στην υποχώρηση της ΔΑΚΕ (πρόσκειται στη Ν.Δ.).

 

Ανεπιβεβαίωτες φήμες

 

Ολα τινάχτηκαν στον αέρα και πολλοί ήταν εκείνοι που άρχισαν κατ' αρχάς να ρωτούν αν ο υπουργός Εργασίας καταθέτει κάτι σχετικό και ακολούθως να αναρωτιούνται αν βρίσκονται μπροστά σε θέατρο παλαιοσυνδικαλιστικών παιχνιδιών που κάποτε καθόριζαν την τύχη σημαντικών διεκδικήσεων. Οι φήμες, τουλάχιστον μέχρι αργά το βράδυ, δεν επιβεβαιώνονταν από πουθενά. Μόνη σχετική αναφορά, η πρόσφατη αποτυχημένη απόπειρα του υπουργού Εργασίας να καταστείλει τις απεργίες με μια διάταξη που πήρε πίσω και αφορά τον τρόπο λήψης τέτοιων αποφάσεων. Εν ολίγοις, προέβλεπε ότι η βάση κάθε κλάδου θα πρέπει να αποφασίζει (με το 50% των εγγεγραμμένων μελών στο σωματείο) κι όχι οι Ομοσπονδίες.

 

Η διασπορά της φήμης πολύ εύκολα προκάλεσε τη διάλυση. Η ενημέρωση από συνδικαλιστή που φέρεται να είναι μέλος της ΑΔΕΔΥ, άρα και περισσότερο έγκυρος στα μάτια των μελών της ΟΛΜΕ, οδήγησε σε καβγά για το αν η ΟΛΜΕ θα γίνει ο «λαγός του Βρούτση». Η ΔΑΚΕ, που ήδη είχε… υπερβεί εαυτόν με τις τελευταίες υποχωρήσεις από την πάγια συντηρητική της θέση ως προς τις κινητοποιήσεις, δεν έχασε την ευκαιρία. Αλλωστε, ΔΑΚΕ και ΠΑΜΕ ήταν οι μόνες δύο παρατάξεις που είχαν αντιρρήσεις εξ αρχής για τις κινητοποιήσεις μέσα στις Πανελλαδικές. Το ΠΑΜΕ ανοιχτά, επικαλούμενο την κρισιμότητα της περιόδου, ενώ η ΔΑΚΕ παίζοντας μέχρι τελευταία στιγμή το χαρτί της κάλπης, στο οποίο ήταν αδύνατο να συμφωνήσουν οι υπόλοιποι. Σήμερα πολλά θα ξεκαθαριστούν, έλεγαν χθες μέλη του διοικητικού συμβουλίου.

 

Σε ό,τι αφορά την απόφαση της απεργίας, συγκέντρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας. Από τα 11 μέλη, τα εννέα υπερψήφισαν την πρόταση. Μειοψήφησαν οι δυο εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ. Καταλυτική, όπως είπαμε, ήταν η υποχώρηση της ΔΑΚΕ από την πρότασή της για υποχρεωτικές κάλπες. Ρητή, ωστόσο, η συμφωνία μεταξύ τους για τη διασφάλιση μαζικών συνελεύσεων. Γι' αυτό και στο κείμενο της απόφασης που είχε αρχίσει να γράφεται, η διατύπωση που συμφωνήθηκε ήταν η εξής: «Οι γενικές συνελεύσεις θέλουμε να είναι μαζικές (τουλάχιστον 30% ή ό,τι προβλέπεται από το καταστατικό)». Το δέχτηκε και η ΔΑΚΕ που επέμενε στον προσδιορισμό της ποσόστωσης. Σημειωτέον, η εισήγηση δείχνει ορίζοντα επαναλαμβανόμενων απεργιών καθώς στο τέλος της πρώτης πενθήμερης προτείνεται συνέλευση και επανεκτίμηση στην κατεύθυνση της συνέχισης.

 

Στο τραπέζι έπεσαν πολλές εναλλακτικές προτάσεις. Ακόμα και από το ΠΑΜΕ, που εμφανίστηκε ευέλικτο προτείνοντας 48ωρη η οποία έπιανε και την πρώτη ημέρα των εξετάσεων (16 – 17 Μαΐου). Παρ' όλα αυτά, στην τελική πρόταση που κατάφερε να αποτελέσει την κοινή συνισταμένη, αντέδρασε. Σήμερον, τα σπουδαιότερα.

 

Κρίσιμη η επόμενη εβδομάδα

 

Το πρωί αποφασίζει η ΟΛΜΕ, το μεσημέρι ο υπουργός βλέπει και τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, ενώ στις 15 Μαΐου θα κριθούν όλα. Ολη την επόμενη εβδομάδα θα γίνουν οι γενικές συνελεύσεις των τοπικών οργανώσεων (ΕΛΜΕ) για να εγκρίνουν ή όχι την εισήγηση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και στις 15 αποφασίζουν οι πρόεδροί τους.

 

Πάντως, ήδη τοπικές ΕΛΜΕ τάσσονται υπέρ των απεργιακών κινητοποιήσεων. Απορρίπτουν δε αβλεπί τα υπουργικά επιχειρήματα για λίγες συγχωνεύσεις σχολείων (22 σε β’θμια και 42 σε α’θμια) και για 8.500 προσλήψεις αναπληρωτών, που δεν είναι παρά απασχόληση μέσω ΕΣΠΑ στην ενισχυτική με 200-300 ευρώ μισθό. Οσο για τους μόνιμους, μίλησε για διορισμούς 1:10, ήτοι 300-400 καθηγητές.

 

Χθες, το υπουργείο κυκλοφόρησε ανεπίσημο σημείωμα με αντεπειχειρήματα στις καταγγελίες των εκπαιδευτικών. Ανάμεσα σε αυτά, ότι η αξιολόγηση δεν απολύει, οι συγχωνεύσεις είναι λίγες κ.ο.κ.

 

…………………………………………………………….

 

Bροχή τα λουκέτα στα μικρά σχολεία της περιφέρειας

 

Εξαφανίζονται οι μικρές σχολικές μονάδες στην περιφέρεια, που αποτελούν –ενίοτε μοναδικούς- πυρήνες πολιτισμού για ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής κοινωνίας, στις αγροτικές και ημιαστικές περιοχές. Χιλιάδες μικρά Δημοτικά σχολεία έχουν κλείσει την τελευταία δεκαετία αυξάνοντας, μοιραία, το έλλειμμα σε παιδεία και τον κίνδυνο μιας ακόμα σοβαρότερης κρίσης για όλη την κοινωνία. Πιο θλιβερή η διαπίστωση ότι τη δεκαετία 2000-2010 που καταργήθηκαν 1.080 μικρά σχολεία της επαρχίας, ο μαθητικός πληθυσμός αυξήθηκε.

 

Τα ολιγοθέσια σχολεία (μονοθέσια έως τετραθέσια) από 2.778 το 2000 έφτασαν στα 1.698 το 2010, ενώ ακόμα δεν έχουν δημοσιοποιηθεί τα στατιστικά στοιχεία (από την ΕΛ.ΣΤΑΤ.) για τα έτη 2011-2012, οπότε και έγινε η μεγάλη επιδρομή σε νησιά και ορεινές περιοχές. Ο δε μαθητικός πληθυσμός ήταν σταθερά πάνω από τις 590.000, ενώ χρονιές όπως το 2003 σημείωσε μεγάλη αύξηση (606.763). Τα στοιχεία περιλαμβάνονται σε μελέτη της εκπαιδευτικού Μαργαρίτας Ζαγουριανού από την οποία αναδεικνύεται η κοινωνική και πολιτιστική υποβάθμιση που επιφέρει η κατάργηση των σχολείων ειδικά σε περιοχές που θα έπρεπε να ενισχύονται ως προτεραιότητες ανάπτυξης.

 

Σ' αυτή τη δεκαετία δεν υπήρξε νέο ρεύμα εσωτερικής μετανάστευσης προς τα αστικά κέντρα. Παρ’ όλα αυτά, σχολεία ολιγοθέσια δεν είχαν τύχη. Ούτε οι μαθητές ούτε οι οικογένειές τους. Στη δεκαετία 2000-2010 απέμεινε το 61% των μικρών σχολείων, ένας σταθερός αριθμός των οποίων καταργούνταν κάθε χρόνο. Οι οικογένειες επιβαρύνθηκαν με τα έξοδα μετακίνησης των μαθητών, ενώ πολλές αναγκάστηκαν να μετακομίσουν σε μεγαλύτερες πόλεις. Για να φοιτήσουν τα παιδιά στο δημοτικό…

 

Η τεράστια επιχείρηση συγχωνεύσεων, με μνημονιακή πλέον επιταγή, διογκώνει επικίνδυνα τους κινδύνους. Κλείνουν σχολεία παντού και περισσότερα στις αστικές περιοχές. Η αλήθεια λέει πως η γνώση, ο πολιτισμός είναι το αντίδοτο σε κάθε κρίση, από καταβολής οργανωμένων κοινωνιών. Τι γίνεται αν νοθευτεί;

 

Α.ΑΝΔΡ.

 

………………………………………………………

 

Μαθήματα… απεργίας στην Ισπανία

 

Με μεγάλη επιτυχία στέφθηκε χτες η πανεκπαιδευτική απεργία στην Ισπανία, καθώς δεκάδες χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές όλων των βαθμίδων απείχαν από τα μαθήματα ώστε να διαδηλώσουν μαζί με τους μαθητές και φοιτητές τους κατά των δραματικών περικοπών κονδυλίων για την παιδεία.

 

Την απεργία αλλά και τα δυναμικά συλλαλητήρια που την συνόδευσαν οργάνωσαν η «Πλατφόρμα για την Υπεράσπιση των Δημόσιων Σχολείων», μια ad hoc οργάνωση-ομπρέλα στην οποία συμμετέχουν εκπαιδευτικοί, εκπαιδευόμενοι και βοηθητικό προσωπικό. Σύμφωνα με την Πλατφόρμα λοιπόν, πάνω από 72% των εκπαιδευτικών και του βοηθητικού προσωπικού σε σχολεία και πανεπιστήμια έλαβαν μέρος στη μεγάλη κινητοποίηση, που αποτέλεσε το επιστέγασμα μιας πανισπανικής καμπάνιας κατά των περικοπών, που ξεκίνησε πριν από αρκετές εβδομάδες.

 

Το «τάιμινγκ» της απεργίας άλλωστε δεν επελέγη τυχαία, αφού σήμερα κατατίθεται από τον υπουργό Παιδείας, Χοσέ Ιγνάθιο Βερτ, προς έγκριση στο υπουργικό συμβούλιο, νέα δέσμη μέτρων που περιλαμβάνει –εκτός από νέες περικοπές– και σειρά διοικητικών μέτρων που αυξάνουν τις ώρες παράδοσης για τους εκπαιδευτικούς, ενισχύουν τις ώρες διδασκαλίας των θρησκευτικών (ρωμαιοκαθολικής κατήχησης…) και επιβάλλουν νέους, αυστηρότερους κανόνες βαθμολόγησης.

 

Να σημειωθεί πως από το 2010 ώς σήμερα τα αλλεπάλληλα «εσωτερικά μνημόνια» των ισπανικών κυβερνήσεων έχουν οδηγήσει σε μείωση του εκπαιδευτικού προϋπολογισμού κατά 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ: το πιο ανησυχητικό όμως είναι το πώς «μεταφράζονται» οι περικοπές αυτές στην πραγματική εκπαίδευση, όπου όλο και λιγότεροι δάσκαλοι είναι υποχρεωμένοι να παραδίδουν μαθήματα σε όλο και περισσότερους μαθητές, σε πιο πολυάριθμες τάξεις και με τα σχολεία να αντιμετωπίζουν όλο και σοβαρότερες ελλείψεις.

 

Από τα συλλαλητήρια δεν έλειψαν και τα επεισόδια με την αστυνομία, καθώς η οργή ξεχειλίζει – ιδιαίτερα μεταξύ των φοιτητών, που όπως και στις άλλες χώρες του ευρω-νότου έρχονται αντιμέτωποι με εξωφρενικά υψηλά ποσοστά νεανικής ανεργίας, χωρίς καμιά προοπτική σύντομης ανάκαμψης, μετά από τέσσερα συναπτά έτη ραγδαίας ύφεσης. Η πιο σοβαρή σύγκρουση σημειώθηκε στη Βαλένθια, όπου δύο αστυνομικοί τραυματίστηκαν –ο ένας σοβαρά– όταν μαζί με συναδέλφους τους προσπάθησαν να διαλύσουν αυτοσχέδιο φλεγόμενο οδόφραγμα από λάστιχα αυτοκινήτων και κάδους απορριμμάτων, που είχαν υψώσει διαμαρτυρόμενοι φοιτητές.

 

«Εχουμε κάθε λόγο να είμαστε σήμερα εδώ. Τα πανεπιστήμια είναι ανάστατα. Οι δάσκαλοι δουλεύουν με πολύ περιορισμένα μέσα σε σχέση με το παρελθόν, ενώ οι οικογένειες των φοιτητών πιέζονται από τις συνεχείς αυξήσεις φόρων και σε αρκετές περιπτώσεις ακυρώνουν τις εγγραφές τους στα τμήματα… Την ίδια στιγμή το βοηθητικό προσωπικό αντιμετωπίζει συνεχείς απολύσεις και μειώσεις μισθών», δήλωσε χαρακτηριστικά η Αλμουδένα Καβέθας, καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης.

 

Κι όλα αυτά δύο μέρες μετά τις αντίστοιχες μεγάλες κινητοποιήσεις γιατρών και νοσοκόμων στον κλάδο υγείας που διαμαρτύρονται μήνες τώρα για τις αντίστοιχες δραματικές περικοπές στα κονδύλια λειτουργίας τους και τρεις μέρες πριν από την… επανεκκίνηση των Ισπανών «αγανακτισμένων», με τους indignados να ετοιμάζονται από την Κυριακή να ξαναβγούν στις πλατείες των μεγαλουπόλεων με άγριες διαθέσεις κατά της παραπαίουσας συντηρητικής κυβέρνησης του Μαριάνο Ραχόι, η δημοτικότητα της οποίας έχει πέσει στα Τάρταρα – όπως άλλωστε και αυτή των αντιπολιτευόμενων, αλλά συνένοχων στο έγκλημα Σοσιαλιστών!

 

 

 

 

 

Scroll to top