Επιμέλεια: Παρή Σπίνου

Ο Ορχάν Παμούκ τα τελευταία χρόνια υποστηρίζει με άρθρα και συνεντεύξεις του στα διεθνή ΜΜΕ την ένταξη της χώρας του στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Με ένα νέο του κείμενο, που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες στην εφημερίδα «The Guardian», o Τούρκος νομπελίστας δεν διστάζει να κατηγορήσει την Ε.Ε. πως υψώνει τα τείχη σε άλλους πολιτισμούς και σε διαφορετικές θρησκείες.

«Εάν η θρησκεία ορίζει τα σύνορα της Ευρώπης, τότε η Ευρώπη είναι ένας χριστιανικός πολιτισμός – και σε αυτή την περίπτωση η Τουρκία, της οποίας ο πληθυσμός είναι κατά 99% μουσουλμάνοι, μπορεί να ανήκει γεωγραφικά στην Ευρώπη, αλλά δεν έχει θέση στην Ε.Ε.» αναφέρει.

Ομως κατά τη δική του άποψη δεν ήταν ο χριστιανισμός αυτός που εκανε την Ευρώπη παράδειγμα για τους μη δυτικούς, αλλά μια σειρά από κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις , που κάθε άλλο παρά χριστιανικές ήταν.

«Η άυλη δύναμη, που εκανε την Ευρώπη μαγνήτη για τον υπόλοιπο κόσμο τους δύο τελευταίους αιώνες, είναι, για να το θέσω απλά, ο μοντερνισμός» εξηγεί ο μαχητικός συγγραφέας.

«Οπως μας δίδαξαν τα βιβλία της Ιστορίας, ο μοντερνισμός είναι η πεμπτουσία των ευρωπαϊκών επιτευγμάτων της Αναγέννησης, του Διαφωτισμού, της Γαλλικής Επανάστασης και της Βιομηχανικής Επανάστασης. Οι κινητήριες δυνάμεις για όλα αυτά δεν ήταν θρησκευτικές, αλλά κοσμικές».

Συγγραφέας πολυδιαβασμένων μυθιστορημάτων όπως «Το χιόνι», «Το όνομά μου είναι κόκκινος», «Το μουσείο της αθωότητας», ο Παμούκ ζει στην αγαπημένη του Κωνσταντινούπολη και συχνά γράφει γι' αυτήν.

Από το μπαλκόνι του γραφείου του βλέπει τους μιναρέδες, το Τοπ Καπί, τον ακοίμητο Βόσπορο και νιώθει προνομιούχος επειδή γαλουχήθηκε σε μια πόλη που βρίσκεται «εκεί όπου αρχίζει η Ευρώπη – ή ίσως εκεί που τελειώνει».

Νιώθει απογοητευμένος, καθώς, λόγω της οικονομικής κρίσης, το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας του έχει τεθεί στην άκρη.

Αυτό κατά την άποψή του οφείλεται μόνο εν μέρει στον περιορισμό της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών στην Τουρκία. «Βασική αιτία είναι η μεγάλη εισροή μουσουλμάνων μεταναστών από τη βόρεια Αφρική και την Ασία στην Ευρώπη, που στα μάτια πολλών Ευρωπαίων έριξε μια μαύρη σκιά αμφιβολίας και φόβου στην ιδέα μια μουσουλμανική χώρα να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης» υποστηρίζει.

«Ξεκάθαρα αυτός ο φόβος οδηγεί την Ευρώπη στο να υψώσει τείχη στα σύνορά της και σταδιακά την απομακρύνει από τον υπόλοιπο κόσμο. Καθώς το σλόγκαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη» σιγά σιγά ξεχνιέται, δυστυχώς η Ευρώπη θα μετατραπεί σ' ένα όλο και πιο συντηρητικό μέρος, όπου θα κυριαρχούν οι θρησκευτικές και εθνικές ταυτότητες».