Η ΟΛΜΕ προκήρυξε 24ωρη, οι συνελεύσεις θα αποφασίσουν για πενθήμερη, η κυβέρνηση απειλεί με επιστράτευση και ακύρωση των εξετάσεων αν απεργήσει έστω και μια ΕΛΜΕ, ενώ παίζει και το χαρτί του κοινωνικού αυτοματισμού
Της Αννας Ανδριτσάκη
Σε μετωπική σύγκρουση κυβέρνηση – εκπαιδευτικοί. Η ΟΛΜΕ κήρυξε μια 24ωρη απεργία την ημέρα έναρξης των εξετάσεων στις 17 Μαΐου και εισηγείται στη βάση του κλάδου μια πενθήμερη από 20 έως και 24 Μαΐου. Ο συναγερμός χτυπάει δυνατά στην κυβέρνηση η οποία, επισείοντας από μέρες το χαρτί της επιστράτευσης, ανοίγει από τώρα τον πόλεμο με στόχο τη δημιουργία κλίματος στην κοινωνία και την ανατροπή των απεργιακών αποφάσεων. «Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παίξει με τον μόχθο των μαθητών» δήλωσε ο υπουργός Παιδείας αργά χθες το απόγευμα, μετά την έκτακτη συνάντηση με τον πρωθυπουργό.
Χωρίς διαβεβαιώσεις
«Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση είναι αποφασισμένοι να διασφαλίσουν τη γαλήνη και την ηρεμία γονιών και μαθητών. Οι πανελλαδικές θα γίνουν ομαλά και στην ώρα τους» διαβεβαίωσε ο κ. Αρβανιτόπουλος. «Θα σταθούμε στο πλάι των εκπαιδευτικών» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Γονέων και Κηδεμόνων, Β. Τόγιας.
«Την απόφαση στην πραγματικότητα την πυροδότησε η κυβέρνηση με την απαράδεκτη συμπεριφορά της. Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ προτείνει τις κινητοποιήσεις διαμαρτυρόμενο για την υποχρεωτική μετακίνηση 4.000-5.000 συναδέλφων και την απόλυση 10.000 αναπληρωτών» δήλωσε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Νίκος Παπαχρήστος, τονίζοντας πως «ύστερα από 23 χρόνια αναγκαστήκαμε να κάνουμε χρήση του δικαιώματος στην απεργία τις ημέρες των εξετάσεων. Δεν θέλαμε». Παρ’ όλα αυτά, αφήνει ένα περιθώριο προσέγγισης αν το υπουργείο επανεξετάσει τις θέσεις του. Οπως δήλωσε, θα αναλάβει ο ίδιος πρωτοβουλία για νέα συνάντηση. Οσο για την επιστράτευση, ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ τόνισε χαρακτηριστικά: «Αν η κυβέρνηση προχωρήσει στο μέτρο αυτό, τότε θα έχει σπάσει ρεκόρ στην επιστράτευση απεργών. Οποιος απεργεί, επιστρατεύεται! Σε κάθε περίπτωση θα γυρίσουμε με το κεφάλι ψηλά».
Υστερα από μια περιπετειώδη συνεδρίαση δύο ημερών, εν τέλει χθες τα μέλη του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας κατέληξαν στο ίδιο σχέδιο συμφωνίας που τορπιλίστηκε ξαφνικά στο τέλος της προχθεσινής πρώτης θυελλώδους συνεδρίασης. Καταλυτική και πάλι η στάση της ΔΑΚΕ, που επανήλθε στη συμφωνία υποχωρώντας από την απαίτηση για υποχρεωτικές κάλπες και αποδεχόμενη τη δέσμευση για μαζικές συνελεύσεις, ήτοι τη διασφάλιση της παρουσίας του 30% ή ό,τι προβλέπει το καταστατικό κάθε γενικής συνέλευσης για τη λήψη απεργιακών αποφάσεων.
Η κατανομή των ψήφων στο πλαίσιο του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας δεν άλλαξε. Από τα 11 μέλη, τα εννέα συμφώνησαν. Τα δύο μέλη, εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ, μειοψήφησαν επιμένοντας σταθερά στη θέση περί κρισιμότητας της περιόδου. Ούτε λόγος για το χθεσινό φιάσκο με την κυκλοφορία της φήμης (από συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ) περί τροπολογίας Βρούτση για απεργίες και τον κίνδυνο υπονόμευσης του αγώνα των εκπαιδευτικών. Σημαντική είναι πάντως η παράμετρος του συνεδρίου της ΟΛΜΕ τον Ιούνιο και η αλλαγή των συσχετισμών που διαφαίνεται, προοπτική που προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό τις κινήσεις των εκπροσώπων των παρατάξεων. Προς επίρρωσιν και οι πολύωρες διαβουλεύσεις και το παρασκήνιο μετά τη λήξη προχθές της πρώτης ανεπιτυχούς συνεδρίασης και πριν από την έναρξη της χθεσινής μεσημεριανής συνεδρίασης.
Την Τρίτη 14 Μαΐου θα γίνουν οι γενικές συνελεύσεις των τοπικών οργανώσεων (ΕΛΜΕ) προκειμένου να εγκρίνουν την εισήγηση των κινητοποιήσεων και την Τετάρτη 15 Μαΐου οι πρόεδροί τους θα λάβουν την οριστική απόφαση. Αν η απόφαση περάσει, τότε ο κλάδος κατεβαίνει σε απεργία η οποία φυσικά θα επηρεάσει τη διεξαγωγή των πανελλαδικών σε όλη τη χώρα. Οπως αναφέρει άλλωστε με νέο non paper που έστειλε προς πάσα κατεύθυνση το υπουργείο Παιδείας, «ακόμα και εάν μία ΕΛΜΕ πάρει απόφαση για απεργία, αυτό σημαίνει ακύρωση των πανελληνίων σε όλη τη χώρα». Γεγονός που καθιστά ανενεργή πιθανή απόφαση της ΟΙΕΛΕ να μην κατέλθει σε απεργία μετά τη θετική συνάντηση που είχαν μέλη του Δ.Σ. της, χθες, με τον υπουργό. Οι δεσμεύσεις του κ. Αρβανιτόπουλου, όπως ανακοίνωσαν, τους ικανοποίησε και αναμένεται να αποσύρουν την πρόταση για απεργία μαζί με την ΟΛΜΕ. Σημειώνεται ότι η κατεύθυνση των καθηγητών είναι οι επαναλαμβανόμενες απεργίες, γι' αυτό και ο προγραμματισμός για γενική συνέλευση στις 24 Μαΐου προκειμένου να επανεκτιμηθεί η κατάσταση.
Το υπουργείο με κάθε τρόπο και σε όλους τους τόνους ξεκαθαρίζει από τώρα την τακτική που θα ακολουθήσει, διαβεβαιώνοντας ρητά για την ομαλή διεξαγωγή των εξετάσεων, αν και δεν πρόκειται για μια αυτόματη διαδικασία. Θα πρέπει, κατ' αρχάς, να ετοιμαστούν οι λίστες με τα ονόματα των εκπαιδευτικών και ακολούθως να γίνουν ονομαστικές κλήσεις. Αυτό απαιτεί χρόνο και το υπουργείο πρέπει να κινηθεί άμεσα. Πώς θα το κάνει όμως πριν ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις της 15ης Μαΐου; Οχι ότι δεν υπάρχουν δείγματα στο παρελθόν με επείγουσες παράτυπες διαδικασίες. Είναι σχεδόν ο κανόνας πλέον.
Νέο κυβερνητικό non paper
Κατά τ' άλλα, το υπουργείο με το νέο non paper αντεπιτίθεται. Οπως αναφέρει: «Το 11μελές Δ.Σ. της ΟΛΜΕ επιλέγει το χρονικό σημείο της σύγκρουσης με την κυβέρνηση μόνο και μόνο γιατί τώρα έχει «συνδικαλιστική δύναμη πυρός» -όπως δήλωσαν μέλη του στη συνάντησή τους με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου- και προσχηματικά κατηγορεί την κυβέρνηση για τον χρόνο της σύγκρουσης, επικαλούμενο την ψήφιση της αύξησης του ωραρίου διδασκαλίας την Κυριακή των Βαΐων και το Π.Δ. για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις.» Για το δε επιχείρημα της ΟΛΜΕ περί εκβιασμού, υπεραμύνεται με τη γνωστή τακτική υπενθύμισης ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. «Πολιτικός εκβιασμός και «ευτελισμός των εκπαιδευτικών» θα ήταν αν το ΥΠΑΙΘΠΑ νομοθετούσε τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο του 2013 την αύξηση των ωρών διδασκαλίας από 21 σε 23, καθώς και τις αναγκαστικές μεταθέσεις των υπεραρίθμων».
……………………………………………………………..
Βασίλης Τόγιας, πρόεδρος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων και Κηδεμόνων:
«Θα σταθούμε στο πλάι των εκπαιδευτικών»
«Η κατάσταση στην εκπαίδευση είναι τραγική και δεν φταίει μόνο το Mνημόνιο αλλά οι αποφάσεις όλων των κυβερνήσεων μέχρι τώρα. Δεν είναι υπεύθυνοι ούτε οι εκπαιδευτικοί, ούτε οι γονείς, ούτε οι μαθητές. Τα αιτήματα των εκπαιδευτικών είναι δίκαια, είναι ένα κομμάτι των ζητημάτων που ανοίγονται σήμερα στην εκπαίδευση και από αυτή την άποψη δεν θα παίξουμε τον ρόλο των αγανακτισμένων γονέων και του κοινωνικού αυτοματισμού. Θα σταθούμε στο πλάι τους. Αν δεν έχει συνέχεια ο αγώνας, δεν θα λύσει τα φλέγοντα ζητήματα. Οι εξετάσεις των παιδιών είναι μια στιγμή από τη ζωή τους, ενώ πλέον μπροστά τους ανοίγεται ένα μαύρο μέλλον. Είτε περάσουν στο πανεπιστήμιο είτε όχι, τους περιμένει ή ανεργία ή εργασία με μισθούς των 200-250 ευρώ. Δεν θα γίνουμε το μακρύ χέρι της κυβέρνησης. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό βηματισμό με τους εκπαιδευτικούς».
