Του Θ. Ασημακόπουλου
Από την Τετάρτη που ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον ανακοίνωσε πως αποχωρεί από τον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, εκατομμύρια λέξεις έχουν γραφτεί για χάρη του στα ΜΜΕ παγκοσμίως. Θα ήταν άδικο, ενδεχομένως και κουραστικό, αν αραδιάζαμε όλα τα κατορθώματά του στον πάγκο των «κόκκινων διάβολων». Κάτι θα ξεχνούσαμε και σίγουρα θα πλατειάζαμε.
Αντίθετα, αποφασίσαμε να επιλέξουμε δέκα ιστορίες ή στιγμές που θα θυμόμαστε για πάντα από τα 27 χρόνια του σερ Αλεξ στο «Ολντ Τράφορντ»…
1. Οταν έτριζε η καρέκλα
Η ιστορία επανήλθε πρόσφατα στη μνήμη των περισσότερων. Το 1990, ο Φέργκιουσον συμπλήρωνε 3,5 χρόνια θητείας, αλλά δεν είχε καταφέρει να φτιάξει σπουδαία ομάδα, παρά τις ακριβές μεταγραφές. Ο κόσμος απαιτούσε την απομάκρυνσή του, κάτι που παραλίγο να γίνει. Ευτυχώς, το Κύπελλο Αγγλίας έσωσε τον Σκοτσέζο και σαφέστατα άλλαξε προς το καλύτερο την ιστορία της ομάδας. Στον τρίτο γύρο κληρώθηκε με τη Νότιγχαμ και σε περίπτωση αποκλεισμού, τον περίμενε η απόλυση. Ενα γκολ του επιθετικού Μαρκ Ρόμπινς έδωσε τη νίκη στη Γιουνάιτεντ. Ο «Φέργκι» παρέμεινε στον πάγκο, στο τέλος της χρονιάς πήρε το τρόπαιο και τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Για την ιστορία, ο Ρόμπινς πέρασε και από τον Πανιώνιο τη σεζόν 1998-99.
2. Πρωτάθλημα έπειτα από 26 χρόνια
Από το 1990 και μετά, η πορεία του συλλόγου ήταν ανοδική. Το 1993 έφτασε η μεγάλη στιγμή. Η πρώτη από τις πολλές που θα ακολουθούσαν. Η Μάντσεστερ κατέκτησε τον τίτλο, έπειτα από 26 χρόνια! Από την εποχή του Ματ Μπάσμπι στον Φέργκιουσον… Το πρωτάθλημα διεκδικούσαν τότε η Αστον Βίλα και η Νόργουιτς! Το κρίσιμο ματς ήταν με τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ. Με δύο γκολ του Στιβ Μπρους στις καθυστερήσεις, έγινε η ανατροπή και αυτή ήταν η κομβική νίκη για την κατάκτηση της Πρέμιερσιπ. Σερ Αλεξ, Γιουνάιτεντ και γκολ στις καθυστερήσεις. Τρεις έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες για 20 χρόνια…
3. Ερίκ Καντονά
Για να φτάσει στην κατάκτηση του πρώτου του πρωταθλήματος, ο Φέργκιουσον βοηθήθηκε από μια σπουδαία μεταγραφή. Αυτή του Ερίκ Καντονά. Δίνοντας 1,2 εκατομμύρια αγγλικές λίρες, τον απέκτησε από τη Λιντς και είχε πια στα χέρια του έναν σπουδαίο επιθετικό, αλλά και έναν χαρισματικό ηγέτη, που αγαπήθηκε από τον κόσμο όσο λίγοι. Ισως κανένας άλλος προπονητής στον κόσμο δεν θα προστάτευε τον παίκτη του, αν τον έβλεπε να χτυπάει με κλοτσιά αντίπαλο οπαδό. Οταν το έκανε ο Καντονά, σε αγώνα με την Κρίσταλ Πάλας και τιμωρήθηκε για οκτώ μήνες, θα περίμενε κανείς πως η καριέρα του Γάλλου στο «Ολντ Τράφορντ» θα τελείωνε. Ομως, ο «Φέργκι» παρέμεινε ψύχραιμος, μίλησε πολλές φορές στον ποδοσφαιριστή, κάλυψε άρτια το κενό του το διάστημα της απουσίας του και ακολούθως τον ενσωμάτωσε ομαλά στο σύνολο. Γι' αυτό ίσως ο Καντονά σταμάτησε την μπάλα σε ηλικία 31 ετών. Δεν ήθελε προφανώς να δουλέψει με άλλον μάνατζερ στον κόσμο. Αλλωστε, ήταν δίπλα στον κορυφαίο…
4. Η τρελή νύχτα στη Βαρκελώνη
Εδώ, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να ειπωθούν. Κάτι περισσότερο από 100 δευτερόλεπτα αρκούσαν για να γραφτεί η πιο τρελή σελίδα της ποδοσφαιρικής ιστορίας. Δύο γκολ στις καθυστερήσεις αρπάζουν το Τσάμπιονς Λιγκ από τα χέρια της Μπάγερν Μονάχου και το δίνουν στη Γιουνάιτεντ. Είπαμε, στην Αγγλία οι καθυστερήσεις λέγονται «Fergie Time»… Η μαγική σεζόν 1998-99 ολοκληρώνεται με τρεμπλ για την ομάδα του Μάντσεστερ. Κάπως έτσι, αμέσως μετά…
5. Σερ Αλεξ Φέργκιουσον
Ο Αλεξ Φέργκιουσον βάζει μπροστά από το όνομά του τον απόλυτο τίτλο τιμής για έναν Βρετανό: σερ. Σερ Αλεξ Φέργκιουσον. Η Βασίλισσα αποφάσισε να τον χρίσει ιππότη, αναγνωρίζοντας την προσφορά του στην πατρίδα, μέσω του ποδοσφαίρου. Ο ίδιος ο προπονητής είπε, πριν από μερικά χρόνια, πως «αν υπάρχει ένας παίκτης που θα μπορούσε να λάβει τον ανάλογο τίτλο, αυτός είναι ο Ράιαν Γκιγκς». Το 1999, ο Αλεξ, πέρα από σερ, λαμβάνει άλλες δύο τιμητικές διακρίσεις. Η μία είναι το κλειδί της πόλης του Αμπερντίν. Γενέτειρα του Φέργκιουσον και ομάδα με την οποία κατέκτησε το 1984 το Κύπελλο Κυπελλούχων. Η δεύτερη προήλθε από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, που τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα.
6. Τα παπούτσια του Μπέκαμ
Το 2003, ο σερ Αλεξ πέταξε ένα παπούτσι πάνω στα νεύρα του και αυτό βρήκε στο κεφάλι τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Τυχαία, όπως αποκάλυψε στην «Εφ.Συν.» προχθές ο Ρόι Κάρολ, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Το γυαλί ανάμεσα στους δύο ράγισε και ο Αγγλος μέσος αναχώρησε σύντομα για τη Μαδρίτη και τη Ρεάλ. Ενα ζευγάρι παπούτσια, όμως, ήταν αυτά που καθιέρωσαν το «Spice Boy» στην ενδεκάδα της Γιουνάιτεντ. Για την ακρίβεια, ένα ζευγάρι λάθος παπούτσια. Το 1997, ο Μπέκαμ παρήγγειλε τα Adidas Predator, που έγραφαν πάνω το όνομά του. Ομως, από λάθος της εταιρείας έλαβε αυτά με το όνομα «Charlie» επάνω, που προορίζονταν για τον Τσάρλι Μίλερ των Ρέιντζερς! Ο Φέργκιουσον τον έπεισε να τα φορέσει, και στο πρώτο ματς κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας σκόραρε.
7. Η φανέλα του Κριστιάνο
Αφού τον Ιούνιο του 2003, ο Μπέκαμ πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Φέργκιουσον έφερε για -μελλοντικό έστω- αντικαταστάτη του τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Τον 18χρονο μεσοεπιθετικό της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, για τον οποίον σήμερα μιλάει όλος ο κόσμος. Μετά την υπογραφή του συμβολαίου του, ο «Φέργκι» ρώτησε τον Πορτογάλο: «Ποιο νούμερο θέλεις να φορέσεις;» «Το 28», απάντησε ο Κριστιάνο, για να λάβει τη νευριασμένη απάντηση του νέου του προπονητή: «Θα πάρεις το 7. Θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις έξτρα κίνητρο ώστε να γίνεις μεγάλος ποδοσφαιριστής». Ο Ρονάλντο είπε αργότερα πως ντρεπόταν να φορέσει τον αριθμό του Μπεστ, του Ρόμπσον, του Καντονά και φυσικά του Μπέκαμ. Ο προπονητής, όμως, ήξερε ποιο είναι το σωστό. Σαφώς και δικαιώθηκε…
8. Μεσάνυχτα στη Μόσχα
Αυτή τη φορά δεν ήταν κάποιο ή κάποια γκολ στις καθυστερήσεις, αλλά ένα γλίστρημα του Τζον Τέρι, που έδωσε στον σερ Αλεξ Φέργκιουσον τη χαρά της κατάκτησης ενός δεύτερου Τσάμπιονς Λιγκ. Η Μάντσεστερ επικράτησε της Τσέλσι στα πέναλτι, σε έναν τελικό που έγινε στη Μόσχα και -λόγω της διαφοράς ώρας- τελείωσε κοντά στις δύο το πρωί! Ο μοναδικός που αστόχησε στη διαδικασία για τη Γιουνάιτεντ ήταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο, το «πουλέν» του Σκοτσέζου τεχνικού. Οπως συνηθιζόταν τότε, ο Πορτογάλος έβαλε τα κλάματα μετά το ματς, ξεσπώντας έτσι την έντασή του. Ο Φέργκιουσον άφησε κατά μέρους τους πανηγυρισμούς για λίγο και έσπευσε κοντά του για να τον παρηγορήσει, να τον αγκαλιάσει και να τον ηρεμήσει. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί παίκτες τον έβλεπαν σαν δεύτερο πατέρα τους…
9. Ο σερ Αλεξ στην Ελλάδα
Ηταν Φεβρουάριος του 2001, όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήρθε στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό. Κοιτώντας τις ενδεκάδες πριν από το ματς, ο Φέργκιουσον είδε ένα όνομα που του ήταν παντελώς άγνωστο. «Who is Giourkas?» ρώτησε τον Ελληνα τηλεοπτικό ρεπόρτερ, μη γνωρίζοντας πως ο Σεϊταρίδης αποτελούσε χειμερινή μεταγραφή για τους «πράσινους». Λίγα λεπτά μετά, τον είδε να σκοράρει με σουτ έξω από την περιοχή και έκτοτε δεν τον ξέχασε ποτέ… Εναν χρόνο αργότερα, ήταν η εποχή που ο Ολυμπιακός δεν είχε το καλύτερο όνομα στην Ευρώπη. Κανένα «διπλό», ήττες από ομάδες σαν τη Μόλντε και τη Χέρενφεν, ενώ και η Γιουνάιτεντ νικούσε συνέχεια τους «ερυθρόλευκους». Σε ανύποπτο χρόνο ο σερ Αλεξ είπε σε μια συνέντευξη Τύπου: «Πρέπει να δίνουμε το 100% σε κάθε αγώνα. Είτε παίζουμε με τη Ρεάλ Μαδρίτης είτε με τον Ολυμπιακό»…
10. Στις καθυστερήσεις
Στο τελευταίο κομμάτι αυτού του κειμένου, δηλαδή στις… καθυστερήσεις, δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε πιο εκτενή αναφορά στη «Fergie Time». Ο έξτρα χρόνος των αγώνων της Μάντσεστερ Γ. σχεδόν πάντα λειτουργούσε υπέρ της. Ειδικά επί εποχής Φέργκιουσον. Πολλοί «καταλογίζουν» μεγάλη τύχη. Ηδη σε δύο σημεία παραπάνω γίνονται αναφορές, αλλά γενικότερα υπάρχουν πολλά παιχνίδια που οι «κόκκινοι διάβολοι» επικράτησαν στο φινάλε. Στην Πρέμιερ Λιγκ έχουν σημειώσει 1.620 τέρματα ακριβώς, εκ των οποίων τα 80 επιτεύχθηκαν μετά το πέρας του 90ού λεπτού. Οι πιο κακές γλώσσες λένε πως όταν η Μάντσεστερ δεν νικά, τότε ο διαιτητής κρατά περισσότερες καθυστερήσεις. Οι αθεόφοβοι οι Αγγλοι το μέτρησαν κι αυτό. Οταν η Γιουνάιτεντ νικά, ο έξτρα χρόνος στους αγώνες της είναι κατά μέσο όρο 3 λεπτά και 18 δευτερόλεπτα. Αντίθετα, όταν χάνει, οι καθυστερήσεις είναι κατά μ.ό. 4 λεπτά και 37 δεύτερα…
