Οι πιέσεις που δέχονται ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ αλλά και οι μικρές ομάδες που προέρχονται από τα 2 κόμματα, τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά, είναι πολλές και η αγωνία τους για το μέλλον λόγω των χαμηλών τους ποσοστών στις δημοσκοπήσεις μεγάλη

 

→Το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε με τα ανοίγματά του στη ΔΗΜΑΡ να οργανώσει μια διαδικασία προσέγγισης για να «σκεπάσει» τα υπαρξιακά του προβλήματα κάτω από ένα ευρύτερο πολιτικό σχήμα. Η τελευταία όμως δεν δείχνει ενδιαφέρον κυρίως λόγω του κακόφημου κυβερνητικού παρελθόντος του αλλά και γιατί το Κίνημα σπαράσσεται από σοβαρές εσωτερικές αντιθέσεις

 

Του Τάσου Παππά

 

Σουρωτήρι έχει καταντήσει ο χώρος της Κεντροαριστεράς. Στην περιοχή υπάρχουν δύο βασικοί σχηματισμοί (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) και πολλές μικρές ομάδες, τα στελέχη των οποίων έλκουν την καταγωγή τους από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τη ανανεωτική Αριστερά. Η πίεση που δέχονται από τα δεξιά (Ν.Δ) και από τα αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ) είναι ασφυκτική. Τα αποτελέσματά της αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις.

 

Τα ποσοστά που αποσπούν στις μετρήσεις είναι ταπεινωτικά για το ΠΑΣΟΚ και αποκαρδιωτικά για τη ΔΗΜΑΡ. Αθροιστικά φτάνουν στο 10%, επίδοση που δεν μπορεί να γεννήσει προσδοκίες μακροημέρευσης. Το αντίθετο. Κάτω από ορισμένες συνθήκες είναι πιθανόν να απειληθεί ακόμη και η κοινοβουλευτική παρουσία τους. Κι αυτό δεν πρέπει να αποκλειστεί γιατί και το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ έχουν διαρροές και προς τη Ν.Δ. και προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

 

Σημαντική πτώση

 

Σύμφωνα με το γκάλοπ της «Kapa Research», το ΠΑΣΟΚ χάνει το 10,2% της δύναμής του προς τη Ν.Δ. και η ΔΗΜΑΡ το 7,3%. Οι εισροές στη Ν.Δ. ισοφαρίζουν τις απώλειές της (περίπου 10%) προς τη Χρυσή Αυγή και την κρατούν στη θέση του οδηγού. Την ίδια στιγμή συνεχίζεται η λεηλασία των ακροατηρίων τους από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος απορροφά το 7,8% του ΠΑΣΟΚ και το 19,7% της ΔΗΜΑΡ. Το σοκ ασφαλώς είναι μεγαλύτερο για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο από πανίσχυρο κόμμα έχει περιέλθει σε κατάσταση ανυποληψίας. Και οι δύο φορείς πάντως αναζητούν τρόπους προκειμένου να διασκεδάσουν την περιρρέουσα εντύπωση ότι έχουν μετατραπεί σε συνιστώσες της Νέας Δημοκρατίας.

 

Επιμένοντας ωστόσο στην άποψη ότι η πολιτική που εφαρμόζεται είναι μονόδρομος ρίχνουν νερό στον μύλο της Δεξιάς, η οποία προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο φιλοευρωπαϊκός πόλος του αστικού κόσμου και υπονομεύουν την αυτονομία τους. Η αναζήτηση στρατηγικής που θα δικαιώνει την ξεχωριστή παρουσία τους στην πολιτική σκηνή είναι μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.

 

Το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε με ανοίγματα στη ΔΗΜΑΡ να οργανώσει μια διαδικασία προσέγγισης για να «σκεπάσει» τα υπαρξιακά προβλήματά του κάτω από ένα ευρύτερο σχήμα, αλλά απέτυχε. Η ΔΗΜΑΡ δεν το αντιμετωπίζει ως ελκυστικό συνομιλητή, κυρίως λόγω του κακόφημου κυβερνητικού παρελθόντος του, αλλά και επειδή σπαράσσεται από εσωτερικές αντιθέσεις. Οντως η ενότητα του ΠΑΣΟΚ δοκιμάζεται. Η ενοχοποίηση του παπανδρεϊκού συστήματος για την τρύπα στα οικονομικά και η επιλογή Βενιζέλου να πάρει αποστάσεις από τη Σοσιαλιστική Διεθνή, είναι βέβαιο ότι θα εξοργίσουν το παπανδρεϊκό ρεύμα, το οποίο παρά τη θεαματική απίσχνανση της επιρροής του, διατηρεί υπολογίσιμα ερείσματα στα όργανα, στη βάση και στους ψηφοφόρους.

 

Και στη ΔΗΜΑΡ πυκνώνουν οι προβληματισμοί για το μέλλον του κόμματος. Δεν είναι τυχαίο ότι στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής ετέθη από πολλά μέλη το ζήτημα της ουσιαστικής διαφοροποίησης από τη Ν.Δ. Χωρίς να βάζουν θέμα αποχώρησης από την κυβέρνηση, κομματικοί παράγοντες έλεγαν ότι «πρέπει να τονιστούν οι προγραμματικές διαφορές μας από τη συντηρητική παράταξη». Υπήρχαν και στο παρελθόν αφορμές για αποστασιοποίηση (εργασιακά, νόμος για τα ναρκωτικά), ωστόσο στην παρούσα φάση το μείζον για τη ΔΗΜΑΡ είναι η προώθηση του αντιρατσιστικού σχεδίου νόμου.

 

Συνεργάτης του Φ. Κουβέλη είπε στην «Εφ.Συν.» ότι «αν το μέγαρο Μαξίμου το αποσύρει, για τη ΔΗΜΑΡ θα είναι πράξη πολέμου. Αν κάνει επουσιώδεις μεταβολές στο περιεχόμενο, αλλά αντιδράσουν οι βουλευτές της Ν.Δ. στη Βουλή και δεν περάσει, θα έχουμε σοβαρό πολιτικό ζήτημα. Για μας η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία θα είναι κρας τεστ για τη συνοχή της κυβέρνησης».

 

Μια καλή ευκαιρία

 

Το σχέδιο νόμου για τον ρατσισμό μπορεί όμως να αποδειχθεί μια καλή ευκαιρία για να εκτονωθεί η ένταση ανάμεσα στη ΔΗΜΑΡ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίξει στο Κοινοβούλιο το «πλαίσιο Ρουπακιώτη», ανοίγει, σύμφωνα με στελέχη της Αγ. Κωνσταντίνου, ένας δρόμος για να συναντηθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ: «Η διασταύρωση μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την εκλογίκευση των σχέσεων των δύο κομμάτων, τα οποία στο κάτω κάτω της γραφής έχουν κοινή αφετηρία», σημείωσε στην «Εφ. Συν.» στέλεχος της ΔΗΜΑΡ που ανήκει στην πλειοψηφία.

 

Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι «αν δεν υπάρξουν σημαντικές τροποποιήσεις θα το ψηφίσουμε». Και στην Κουμουνδούρου πάντως επιδιώκουν την ομαλοποίηση των σχέσεων με τη ΔΗΜΑΡ. Κατά την εκτίμηση της ηγετικής ομάδας, η καθήλωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται πρωτίστως στην αδυναμία του κόμματος να δώσει καθαρή απάντηση στο ερώτημα «με ποιους θα κυβερνήσετε;».

 

Η αυτοδυναμία είναι άπιαστος στόχος, ο «καθαρός κινηματισμός» δεν συνιστά εναλλακτική λύση, η συνεργασία με τους ΑΝ.ΕΛΛ. ούτε βγαίνει αριθμητικά ούτε προκαλεί ρίγη ενθουσιασμού, κυβέρνηση της Αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και από δίπλα ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιπές ριζοσπαστικές δυνάμεις είναι ένα ωραίο παραμύθι για μικρά παιδιά λίγο πριν τα πάρει ο ύπνος. Με δεδομένη λοιπόν τη θέση του Α. Τσίπρα ότι «εμείς και θέλουμε και είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε», το ζήτημα των πολιτικών συμμαχιών αποκτά κεντρική σημασία στη στρατηγική εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ.