Το αντιρατσιστικό ανέδειξε τις διαφορετικές θέσεις και επιδιώξεις των τριών πολιτικών αρχηγών της τρικομματικής, που προς το παρόν εμφανίζονται ανένδοτοι. Ζητούμενο είναι ποια πλευρά στο τέλος θα υποχωρήσει

 

Του Τάσου Παππά

 

Ράγισε το γυαλί; Ράγισε. Το παραδέχονται και οι τρεις εταίροι. Μπορεί να σπάσει; Στην παρούσα φάση δύσκολα, αν και με τα ανθρώπινα ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, αφού δεν είναι δυνατόν να αποκλειστεί η περίπτωση ενός ατυχήματος. Η ρωγμή, πάντως, δεν θα σκεπαστεί και πιθανότατα θα διευρυνθεί όταν στο τραπέζι έρθουν και άλλα θέματα που δεν ανήκουν στη σφαίρα των υποχρεώσεων της χώρας έναντι των δανειστών, έχουν έντονο ιδεολογικό χρώμα και παραπέμπουν στη διάκριση Αριστεράς – Δεξιάς.

 

Μια θεμελιώδης διάκριση που παραμένει ζώσα, παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες που έχει καταβάλει τα τελευταία χρόνια ένα κομμάτι της Αριστεράς να την θολώσει υιοθετώντας τη γραμμή του συμβιβασμού (στα όρια της υποταγής) με τον αντίπαλο.

 

«Σχέδιο Β»

 

«Δεν ρίχνεις την κυβέρνηση για το αντιρατσιστικό» είπε στην «Εφ.Συν.» στέλεχος της ΔΗΜΑΡ. Για να συμπληρώσει ότι «δεν πας σ’ ένα διαζύγιο με την πρώτη σύγκρουση. Περιμένεις, ελπίζεις, αλλά αν τα πράγματα δεν βελτιωθούν επεξεργάζεσαι το σχέδιο Β». Στο ερώτημα ποιο είναι αυτό το σχέδιο, η απάντησή του μας ξάφνιασε: «Αν ο Α. Σαμαράς επιμένει να συμπεριφέρεται ως εκπρόσωπος της σκληρής Δεξιάς, αν δηλαδή δεν σπάσει τον κλοιό των συμβούλων του που σκέφτονται με όρους παλιότερων εποχών και υπό την προϋπόθεση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα λειάνει κάποιες από τις πιο ακραίες πλευρές του λόγου του και της πρακτικής του, τότε θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για την εκλογίκευση των σχέσεων ΔΗΜΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ».

 

Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ έχουν πυκνώσει οι τάξεις εκείνων που προβληματίζονται για τον ρόλο του κόμματος εντός του κυβερνητικού μπλοκ. Μέχρι τώρα τέτοιου τύπου «ανίερα» θέματα έθεταν στις συνεδριάσεις των οργάνων οι «συνήθεις ύποπτοι» της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.

 

Εσχάτως ανάλογες σκέψεις κάνουν και στενοί συνεργάτες του Φ. Κουβέλη. Απελευθερωμένοι από το άγχος της χρεοκοπίας της χώρας, βλέποντας ότι τα κέρδη τα εισπράττει η Ν.Δ. και ο Α. Σαμαράς και διαπιστώνοντας ότι η υπόθεση της ανασυγκρότησης του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού δεν μπορεί να προχωρήσει λόγω της ραγδαίας απαξίωσης του ΠΑΣΟΚ, αρχίζουν να ερωτοτροπούν -διακριτικά για την ώρα- με την ιδέα της μεγάλης Αριστεράς που θα έχει και κυβερνητική προοπτική.

 

Βαριά ατμόσφαιρα

 

Πιο βαριά είναι η ατμόσφαιρα στο ΠΑΣΟΚ. Συζητώντας με στελέχη του αποκομίζεις την εντύπωση ότι στην Ιπποκράτους τα πράγματα είναι ζόρικα. Η μουρμούρα έχει γενικευτεί και κερδίζουν έδαφος οι απόψεις που ζητούν επανεξέταση των σχέσεων με τη Νέα Δημοκρατία.

 

Συνομιλητές του Ευ. Βενιζέλου έχουν βγει στα κεραμίδια κατά της Δεξιάς. Κομματικοί παράγοντες που στο παρελθόν με κάθε ευκαιρία εγκαλούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ για λαϊκισμό και δημαγωγία, που δεν δίσταζαν να επιστρατεύσουν τη «θεωρία των δύο άκρων» για να τον τοποθετήσουν στην κλίμακα επικινδυνότητας για τη δημοκρατία δίπλα στη «Χρυσή Αυγή», σήμερα έχουν αλλάξει βιολί. Η φράση που ειπώθηκε στην «Εφ.Συν.» από στέλεχος πρώτης γραμμής για τη Δεξιά [«πρώτα βγαίνει η ψυχή και ύστερα το χούι»] θυμίζει τις «παλιές καλές εποχές» της αντιδεξιάς ρητορικής και ταυτοχρόνως αποκαλύπτει τη μεταστροφή του κλίματος στο εσωτερικό του κινήματος.

 

Οι δημοσκοπήσεις

 

Οι κακές για το ΠΑΣΟΚ δημοσκοπήσεις έπαιξαν τον ρόλο τους. Ισως ήταν η βασικότερη αιτία. Το λέει με παράπονο ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος: «Η κυβέρνηση ακολουθεί τη γραμμή μας, Ν.Δ. και ΔΗΜΑΡ από αντιμνημονιακές δυνάμεις έχουν έρθει εκεί που εμείς ήμασταν από την αρχή κι όμως το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να πληρώνει το μάρμαρο» (σε ελεύθερη απόδοση η δήλωση).

 

Το ζήτημα είναι μέχρι πού είναι αποφασισμένοι να το τραβήξουν στο ΠΑΣΟΚ. Αν πιστέψουμε πρώην υπουργό που είναι στο περιβάλλον του κ. Βενιζέλου, «ώς το τέλος». Ποιο είναι σκεπτικό; «Αν νομίζουν στη Ν.Δ. ότι είμαστε δεδομένοι, κάνουν λάθος. Ούτε οι εκλογές μάς φοβίζουν. Αλλωστε, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου μας αισθάνεται δυσφορία επειδή έχουμε ταυτισθεί με τη Ν.Δ. και μάλλον θα επανασυσπειρωθεί».

 

Παιχνίδια εκβιασμών απ’ όλες τις πλευρές; Μπορεί. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί λύση που θα ικανοποιεί τους πάντες. Κάποιος πρέπει να υποχωρήσει και να καταβάλει το τίμημα αυτής της επιλογής. Προς το παρόν και οι τρεις εμφανίζονται ανένδοτοι.