Η Ολομέλεια της Βουλής επικύρωσε τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου εναντίον του πρώην υπουργού Οικονομικών με 234 ψήφους υπέρ, 21 κατά και 7 «παρών». Ο ίδιος μίλησε για αμοραλισμό και πολιτικές σκοπιμότητες
Της Ελενας Βαρίνου
«Στόχος δεν είναι η δικαιοσύνη, αλλά ένα βολικό θύμα. Μόνο που εγώ δεν είμαι βολική περίπτωση. Και την τιμή και την υπόληψή μου θα την υπερασπιστώ μέχρι τέλους» ήταν το μήνυμα που απέστειλε χθες από βήματος Ολομέλειας ο Γ. Παπακωνσταντίνου σε κυβερνητικούς κύκλους αλλά και στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, αποδίδοντας αντίστοιχα «πολιτικές σκοπιμότητες» και «αμοραλισμό».
Η επιχειρηματολογία με την οποία περιέγραψε την «προσπάθεια ενοχοποίησής του» κινήθηκε, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των παρατηρητών, στη βάση της λογικής, παρά τον προσωπικό τόνο, τον οποίο –με δυσκολία– περιόρισε στον επίλογο της τοποθέτησής του.
Δεν τους έπεισε
Ωστόσο, από το αποτέλεσμα της κρίσιμης για τον ίδιο ψηφοφορίας, δεν αποδείχθηκε επαρκής, αφού με 234 ψήφους οι βουλευτές επικύρωσαν την πρόταση της προανακριτικής επιτροπής που διερευνά τις ευθύνες του πρώην υπουργού Οικονομικών στη διαχείριση της λίστας Λαγκάρντ, για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου που ήδη τον επιβαρύνει, με αυτό της «απιστίας» σε βαθμό κακουργήματος. Είκοσι ένας βουλευτές τοποθετήθηκαν αρνητικά, ενώ, στο σύνολο των 266 ψήφων, εντοπίστηκαν τρία λευκά, επτά «παρών» και ένα άκυρο ψηφοδέλτιο.
Λίγη ώρα νωρίτερα, ο εγκαλούμενος πρώην υπουργός είχε αναρωτηθεί ενώπιον των μέχρι πρότινος ομοτράπεζων: «Αν σήμερα ελέγχομαι για το αδίκημα της απιστίας, τι θα έπρεπε, με την ίδια λογική, να ισχύσει για τους διαδόχους μου στο υπουργείο Οικονομικών;»
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, «νούμερο 2» σε μεγάλη περίοδο της κυβέρνησης Παπανδρέου, σχολίασε το αντικείμενο της χθεσινής συζήτησης στην Ολομέλεια, επικαλούμενος διαρροές από τον προβληματισμό μελών της προανακριτικής, αλλά και εσωκομματικούς (των κυβερνητικών πλευρών) διαλόγους, ήτοι «δεν γίνεται ο Παπακωνσταντίνου να τη γλιτώσει με πλημμέλημα, θα μας πάρουν με τις πέτρες!». «Αρα, έπρεπε πάση θυσία να εφευρεθεί κακούργημα», αιτιολόγησε ο ίδιος την «όψιμη», όπως τη χαρακτήρισε, αποκάλυψη του γαλλικού διαβιβαστικού εγγράφου βάσει της οποίας, καθώς στοιχειοθετήθηκε η επίσημη αποστολή της λίστας το 2010, επεκτάθηκε το κατηγορητήριο που τον αφορά.
Συνοψίζοντας τους χειρισμούς του στην υπόθεση της λίστας, ο πρώην υπουργός υποστήριξε πως οι γαλλικές αρχές διαβίβασαν τα στοιχεία επισημαίνοντας –συμπεριλαμβανομένης της Κριστίν Λαγκάρντ– τον απόρρητο χαρακτήρα τους. Επικεντρώνοντας στο κρίσιμο ερώτημα που τελικά τον οδηγεί ένα βήμα πριν από το Ειδικό Δικαστήριο δήλωσε: «Δεν πρωτοκόλλησα, γιατί δεν έπρεπε να υπάρχει παραδοχή επίσημης κτήσης των παράνομων στοιχείων αυτών από την ελληνική διοίκηση. Αλλά έδωσα τα στοιχεία για φορολογική αξιοποίηση στο ΣΔΟΕ» και τόνισε: «Εγώ προσπάθησα! Αλλοι πρέπει να απολογηθούν γιατί αυτή η προσπάθεια σταμάτησε».
Αναφερόμενος δε, στο ενδεχόμενο αδίκημα της απιστίας, εισήγαγε την επίθεσή του προς τον Ευάγγ. Βενιζέλο: «Αλλοι, μετά από εμένα, γιατί δεν αξιοποίησαν τα στοιχεία; Γιατί αποφάνθηκαν ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν “για φορολογική χρήση”; Γιατί έβαλαν τη λίστα στο συρτάρι τους;». Δηλώνοντας πως παρακολούθησε με κατάπληξη τις αντιδράσεις τόσο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ όσο και του πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γ. Διώτη, συνέχισε: «Γιατί δεν σήκωσαν το τηλέφωνο ο κ. Βενιζέλος; Γιατί δεν με ρώτησε στο περιθώριο των αναρίθμητων συσκέψεων που βρεθήκαμε; Ή αν δεν ήθελε να ρωτήσει εμένα, γιατί δεν ρώτησε την κυρία Λαγκάρντ, με την οποία είχε τακτικές συναντήσεις στα συμβούλια υπουργών της Ευρώπης;»
Παρατήρησε πως ο ίδιος εγκαλείται ενώ μένουν στο απυρόβλητο εκείνοι που σταμάτησαν την προσπάθεια με τη λίστα Λαγκάρντ. «Βλέπετε, εγώ δεν έχω προστάτες στη νομενκλατούρα και στα ΜΜΕ. Είμαι μόνος μου. Κανένα κόμμα και κανένα κέντρο εξουσίας δεν με στηρίζει».
Αναφέρθηκε, τέλος, στον στόχο της προσωπικής του «εξόντωσης» επιμερίζοντας τις σκοπιμότητες:
- Στην κυβέρνηση: «Κάποιοι θεωρούν ότι διασύροντας έναν άνθρωπο που σε σημαντικό βαθμό συμβόλισε την προηγούμενη κυβέρνηση, θα μπορέσουν να ξεγελάσουν την κοινωνία».
- Στην αντιπολίτευση, ειδικότερα στην αξιωματική: «Κάποιοι προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο με παραμύθια ότι “αν είχε αξιοποιηθεί η λίστα Λαγκάρντ δεν θα είχε χρειαστεί να κοπούν μισθοί και συντάξεις”».
- Στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και κυβερνητικό εταίρο: «Κάποιοι πιστεύουν ότι ο μόνος δρόμος για την προσωπική τους διάσωση είναι να συκοφαντήσουν και να καταστρέψουν τους προκατόχους τους – στην κυβέρνηση και στο κόμμα. Μεγάλο λάθος. Κανείς δεν δικαιώθηκε “καίγοντας” τους άλλους. Αυτό είναι μικρότητα και αμοραλισμός, όχι ηγεσία».
«Ο κ. Βενιζέλος είχε το θράσος να με ταυτίσει με τον κ. Τσοχατζόπουλο» κατέληξε, «ως “βάρος” που δεν μπορεί να κουβαλάει. Δεν ήμουν όμως εγώ αυτός που τον υπερασπίστηκε στη Βουλή (σ.σ.: για τα εξοπλιστικά). Ο κ. Βενιζέλος ήταν!».
Απαντώντας κύκλοι του ΠΑΣΟΚ στον πρώην υπουργό, παρατήρησαν: «Είναι πολύ θλιβερό να φτάνει στο σημείο να υιοθετεί τη λογική της πολιτικής σκευωρίας του ΣΥΡΙΖΑ»…
