Με ανοικτές συζητήσεις, έκθεση φωτογραφίας, θεατρικά δρώμενα, ποίηση και πολιτικές παρεμβάσεις, οι διοργανωτές, που παλεύουν κόντρα στον ρατσισμό και τον νεοναζισμό, καλούν τον κόσμο το Σάββατο στο Πασαλιμάνι
Της Αφροδίτης Τζιαντζή
Γιατί ένα αντιφασιστικό φεστιβάλ στον Πειραιά; «Επειδή δεν υπήρξε κάποια αντίστοιχη εκδήλωση τον τελευταίο καιρό στον Πειραιά, που να συνδυάζει τον πολιτισμό με την αντιφασιστική δράση. Επειδή ο Πειραιάς και ειδικά γειτονιές της Β΄ Πειραιά έχουν στοχοποιηθεί εδώ και καιρό από τη Χρυσή Αυγή. Επειδή μετανάστες και αντιφασίστες έχουν δεχθεί δεκάδες επιθέσεις από συμμορίες νεοναζιστών στη Νίκαια, στο Ρέντη, στην Ευαγγελίστρια. Αλλά επειδή εδώ και ενάμιση χρόνο, μέσα από την Αντιναζιστική Πρωτοβουλία Πειραιά, έχουμε αντισταθεί με μαζικές κινητοποιήσεις και συνεχείς δράσεις, στον φασισμό και τον ρατσισμό».
Kινήματα αντίστασης παντού
Ο Αντώνης Αλφιέρης, μέλος της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας Πειραιά, απαριθμεί στην «Εφ.Συν», κάποιους από τους λόγους που οδήγησαν στη διοργάνωση του 1ου Αντιφασιστικού-Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Πειραιά, το Σάββατο στο Πασαλιμάνι. «Σκοπός μας είναι ένα μαζικό γεγονός που θα πιάσει το νήμα του κινήματος της αντίστασης στη ρατσιστική συγκυβέρνηση και τους νεοναζί, που γεννήθηκε σε κάθε πόλη και γειτονιά της χώρας, όλη την τελευταία χρονιά», εξηγούν οι διοργανωτές, καλώντας στις εκδηλώσεις του Σαββάτου, που θα ξεκινήσουν το μεσημέρι με έκθεση φωτογραφίας, θεατρικά δρώμενα, αντιφασιστική ποίηση και πολιτικές παρεμβάσεις.
Στις 17.30 ξεκινά ανοιχτή συζήτηση με θέμα «Μανωλάδα-Καθηγητές. Ενάντια στον Ρατσισμό και την Επιστράτευση» και ομιλητές τον Πέτρο Κωνσταντίνου από την ΚΕΕΡΦΑ, μέλος τoυ Σωματείου Μεταναστών Εργατών, την καθηγήτρια Μαρία Ανδρέου, την Ολγα Κοσμοπούλου από την ΟΕΝΓΕ και εκπρόσωπο του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών. Στις 19.30 ξεκινά μουσική συναυλία, με τη συμμετοχή πολλών σχημάτων, από χιπ χοπ μέχρι ρεμπέτικα και ροκ.
«Εξω οι νεοναζί από τον Πειραιά – Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά – Νομιμοποίηση των μεταναστών – Αμεση απελευθέρωση των Θυμάτων του Ξένιου Δία» είναι τα συνθήματα του φεστιβάλ, αποτυπώνοντας τις δράσεις που προηγήθηκαν. «Σε μια πόλη που οι Αρχές δεν δείχνουν προθυμία, υλικά και πολιτικά να στηρίξουν τον αντιφασισμό, που δυστυχώς μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν ενημερώνεται και δεν συμμετέχει, αντιμέτωποι με προβλήματα όπως ο αποκρουστικός Ξένιος Δίας, οι απόπειρες αυτοκτονίας προσφύγων μέσα σε κρατητήρια και η καταστολή όποιου αντιστέκεται, σε μια πόλη που η προσφυγιά έχει αφήσει το άρωμά της κάτω από το τσιμέντο, που τα υπόγειά της κατοικούνται από χρώμα, ακόμα κι αν δεν το βλέπουν τα αδιάφορα βλέμματα, τα μέλη της πρωτοβουλίας, με τις αντιθέσεις και τις μικρές τους δυνάμεις, επιδιώκουν να έχουν δυνατή φωνή», λέει στην «Εφ.Συν.» η Ελένη, μέλος της Πρωτοβουλίας.
«Αυτό το φεστιβάλ πέρα από την ανάγκη μας για πρώτη φορά να έχουμε μια δυνατή παρουσία στο κέντρο του Πειραιά, κοντά σε νέα παιδιά που δεν πρέπει να φοβούνται και κοντά σε μεγαλύτερες ηλικίες που πρέπει να ξυπνήσουμε τη μνήμη τους, αφορά και γειτονικούς δήμους όπως η Νίκαια, που η ιστορική της μνήμη χαράσσεται εκ νέου από την έντονη παρουσία των νεοναζί. Είναι μια υπόσχεση ότι δεν θα σταματήσουμε κάθε μέρα της ζωής μας να είμαστε άνθρωποι, και αυτονόητα παλεύουμε κόντρα στον ρατσισμό και τον νεοναζισμό, για τα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου», καταλήγει, καλώντας μας όλους εκεί.
