ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΞΑΝΑΒΓΗΚΕ Η «Α∆ΕΣΜΕΥΤΗ ΓΝΩΜΗ»
→Οι εργαζόμενοι στον Τύπο, που αντιστέκονται στο κυβερνητικό πραξικόπημα στην ΕΡΤ, έβγαλαν το Σαββατοκύριακο πραγματικά απεργιακή εφημερίδα. Δεν γράφτηκε με πιέσεις διευθυντών και αρχισυντακτών, δεν τυπώθηκε με την προστασία των ΜΑΤ και διανεμήθηκε χέρι χέρι με τη βοήθεια εθελοντών. Οταν έφτασε στο προαύλιο της ΕΡΤ, πολλοί δάκρυσαν…
Της Ντίνας Δασκαλοπούλου
Φωτογραφίες: Αγγελος Καλοδούκας, Βασίλης Μαθιουδάκης, Γιώργος Τσιάρας, Eurokinissi
Για τους νεότερους ήταν ένας θρύλος, για τους παλιότερους κορυφαία στιγμή τους. Πολύ παραπάνω από εφημερίδα, η «Αδέσμευτη Γνώμη» είναι η ψυχή του δημοσιογραφικού κόσμου τυπωμένη στο χαρτί. Γεννήθηκε από μια μεγάλη απεργία το 1975: τότε οι δημοσιογράφοι «κατέβασαν τα μολύβια» για περισσότερο από έναν μήνα, διεκδικώντας αυξήσεις στους γλίσχρους μισθούς τους. Οταν οι εργαζόμενοι του Τύπου συνειδητοποίησαν ότι η απεργία από μόνη της δεν αρκεί για να κερδίσουν το μπρα ντε φερ με τους εκδότες, αποφάσισαν να εκδώσουν μια εφημερίδα και να τους αποδείξουν ότι μπορούν και να τα καταφέρουν από μόνοι τους αν χρειαστεί. Η «Αδέσμευτη Γνώμη» ήταν ένας συνδικαλιστικός θρίαμβος: η Ενωση Συντακτών ζητούσε αυξήσεις στο 30% και απέρριψε πρόταση για αύξηση 22%. Με το που εκδόθηκε η εφημερίδα, η συμφωνία υπεγράφη: συλλογική σύμβαση με αύξηση 28% και 2% σε έναν μήνα. Τριάντα οκτώ χρόνια μετά, μεσούσης της μεγαλύτερης απεργίας των εργαζομένων στον Τύπο έκτοτε, το Διασωματειακό αποφάσισε να βγάλει ξανά αυτό το υπερόπλο από τη φαρέτρα του.
Οταν αργά το Σάββατο το βράδυ τα πρώτα αντίτυπα του απεργιακού φύλλου έφτασαν στο προαύλιο της ΕΡΤ, η ανταπόκριση του κόσμου έδειξε πόσο πολύ η κοινωνία σέβεται την ελεύθερη δημοσιογραφία: χιλιάδες άνθρωποι άνοιγαν διαδρόμους για να περάσει η «Αδέσμευτη Γνώμη». Κι αργότερα, όταν τα πρώτα 25.000 αντίτυπα έφτασαν με το φορτηγό, ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα.
Εκατοντάδες συμπολίτες μας σε ολόκληρη τη χώρα βοήθησαν εθελοντικά για να στήσουμε αυτό που φαινόταν ακατόρθωτο: ένα ανεξάρτητο δίκτυο διανομής που θα κάλυπτε όλη την Ελλάδα, από Αλεξανδρούπολη μέχρι Κρήτη. Σωματεία, λαϊκές συνελεύσεις, φοιτητικές παρατάξεις παρέλαβαν την εφημερίδα που ταξίδεψε με ΚΤΕΛ κι αεροπλάνα. Το δίκτυό μας είχε 20 κόμβους σε όλη τη χώρα κι από εκεί οι εθελοντές παρέλαβαν τις εφημερίδες για να τις μεταφέρουν σε μικρότερες πόλεις.
Η «Αδέσμευτη Γνώμη» είναι το «παιδί» της συλλογικής μας προσπάθειας: μέσα σε ελάχιστες ώρες γράφτηκαν τα κείμενα, στάλθηκαν οι φωτογραφίες, στήθηκαν οι σελίδες. Το Σάββατο στα γραφεία της «Εφημερίδας των Συντακτών», όπου στήθηκε το απεργιακό φύλλο, το κέφι κι η αγωνία μπορούν να συγκριθούν μόνο με την πρώτη μέρα που φτιάξαμε τη δική μας εφημερίδα, τον Νοέμβριο. Δεκάδες συνάδελφοι από νωρίς το μεσημέρι έφταναν στην Κολοκοτρώνη για να βοηθήσουν με κάθε τρόπο: άλλος έγραφε κείμενα, άλλος διόρθωνε, άλλος έβγαζε τίτλους, άλλος έγραφε κείμενα για τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά σποτάκια.
Μία μέρα πριν, τα απεργοσπαστικά φύλλα των εκδοτών τυπώνονταν υπό την προστασία των ΜΑΤ. Εμείς δεν είχαμε χρήματα για να βγάλουμε πολλές σελίδες, ούτε μεγάλα πρακτορεία διανομής. Είχαμε όμως τους χιλιάδες αγωνιζόμενους συναδέλφους μας που δούλεψαν για την έκδοση με κάθε τρόπο: έγραφαν κείμενα στα μπλογκ και τις προσωπικές σελίδες τους στα σόσιαλ μίντια, αναπαρήγαν την καμπάνια μας, ενημέρωναν τον κόσμο με κάθε μέσο τι είναι και τι σημαίνει η επανέκδοση της «Αδέσμευτης Γνώμης».
Κόντρα ρόλοι
Στην «Εφημερίδα των Συντακτών» επικρατούσε οργασμός: φίλοι μπλόγκερ τουίταραν συνεχώς για την πορεία της έκδοσης. Συνάδελφοι από ξένα πρακτορεία τραβούσαν βίντεο. Ενας Γερμανός ανταποκριτής έκανε τον μεταφορέα, παραχωρώντας μας δωρεάν το βαν του. Αυτοοργανωμένοι, χωρίς ιεραρχία, συνάδελφοι από κάθε κλάδο του Τύπου δούλευαν ξέφρενα και… σε κόντρα ρόλο: οι ρεπόρτερ έγιναν υπεύθυνοι διανομής, οι διεθνατζήδες φωτογράφοι, οι φωτορεπόρτερ εφημεριδοπώλες, οι ηχολήπτες συντόνιζαν τη μεταφορά στην ΕΡΤ. Γι' αυτόν τον λόγο τα κείμενα της εφημερίδας δεν έχουν υπογραφή άλλη από αυτή των σωματείων μας: η «Αδέσμευτη Γνώμη» είμαστε ΕΜΕΙΣ.
Η διακίνηση του απεργιακού φύλλου χέρι με χέρι στο προαύλιο της ΕΡΤ και λίγες ώρες αργότερα σε όλη την Ελλάδα από πολίτες κάθε ηλικίας και κάθε πολιτικού χώρου, μας έδειξε πως οι πολίτες στηρίζουν την ελεύθερη δημοσιογραφία.
Χωρίς την έμπρακτη συμπαράστασή τους, η φωνή των απεργών του Τύπου δεν θα μπορούσε να ταξιδέψει τόσο μακριά. Η «Αδέσμευτη Γνώμη» είστε και ΕΣΕΙΣ. Κι αυτός ο αγώνας, που ξεκίνησε από το μαύρο στη δημόσια τηλεόραση, εξελίχθηκε σε έναν αγώνα για τη Δημοκρατία που τον δίνουμε όλοι ΕΜΕΙΣ.
