Παρίσι και Βρυξέλλες βγάζουν τα ξίφη τους έναν χρόνο πριν από τις ευρωεκλογές. Οι «λαϊκιστές» και ο «νεροκουβαλητής της Ακροδεξιάς»

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ Του Κώστα Μοσχονά

Βγήκαν για τα καλά τα μαχαίρια μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Ζοζέ Μπαρόζο και της γαλλικής κυβέρνησης του προέδρου Ολάντ. Για την Επιτροπή, η γαλλική πολιτική ηγεσία περιλαμβάνει «σοβινιστές», «λαϊκιστές» και «αντιδραστικούς», ενώ το Παρίσι κατηγορεί τον πρόεδρο Μπαρόζο αποκαλώντας τον νεροκουβαλητή της Ακροδεξιάς… Η πολεμική που ξέσπασε στις αρχές του μήνα πήρε έκταση και ανακατεύτηκαν επίτροποι, καθώς και πολιτικοί από άλλα γαλλικά κόμματα.

Ολα άρχισαν στη συνάντηση μιας αντιπροσωπείας προσωπικοτήτων από τον χώρο του πνεύματος και της τέχνης (μεταξύ των οποίων ο Κώστας Γαβράς) με τον πρόεδρο Ζοζέ Μπαρόζο, στην οποία συζητήθηκε το επίμαχο θέμα της εξαίρεσης του πολιτιστικού τομέα από το σχέδιο συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ. Η συνάντηση διεξήχθη σε θερμό κλίμα και καμία πλευρά δεν έκανε πίσω. Ο Ζ. Μπαρόζο, γνωρίζοντας ότι βασικός υποστηρικτής της εξαίρεσης του πολιτιστικού τομέα από τη συμφωνία με τις ΗΠΑ είναι η Γαλλία, ήταν ιδιαίτερα εκνευρισμένος μετά τη συνάντηση και χαρακτήρισε «αντιδραστικούς» όσους ζητούν την εξαίρεση. Στο Συμβούλιο Υπουργών όπου επανήλθε το σχέδιο της συμφωνίας, οι «27» έδωσαν εντολή στην Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις με την Ουάσινγκτον, αλλά ο πολιτιστικός τομέας έμεινε εκτός ύστερα από βέτο της Γαλλίας. Το Παρίσι, όμως, δεν χώνεψε την κατηγορία περί «αντιδραστικών» ενεργειών που εμποδίζουν τη συμφωνία με τις ΗΠΑ.

Η Επιτροπή προσπάθησε στη συνέχεια να τα μπαλώσει, μίλησε περί «παρεξήγησης», εξέφρασε τη λύπη της, ισχυρίστηκε ότι ο Ζ. Μπαρόζο δεν στόχευε τη Γαλλία με τη δήλωσή του περί «αντιδραστικών» και πρότεινε να ξεχαστεί η όλη ιστορία. Για τον εκπρόσωπο της Ευρ. Επιτροπής Ολιβιέ Μπαγί, ο Ζ. Μπαρόζο θεωρεί «αντιδραστικούς» όσους τάσσονται κατά των αλλαγών, δεν θέλουν να προχωρήσουν και συγκεκριμένα δεν επιθυμούν να προσαρμοστούν με τους κανόνες που έχει επιβάλει σήμερα η παγκοσμιοποίηση.

«Γκαρσόνι των Αζορών»

Αντί, όμως, να σβήσει η φωτιά στις σχέσεις μεταξύ Βρυξελλών και Παρισιού, φούντωσε ακόμη περισσότερο. Αλλωστε, ο Φρανσουά Ολάντ δεν ήταν αυτός που είχε δηλώσει από τη θέση του γενικού γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος μετά τη συνάντηση των Αζορών το 2003 (Μπους, Αθνάρ, Μπλερ-Μπαρόζο), στην οποία αποφασίστηκε ο πόλεμος κατά του Ιράκ, ότι «πρέπει να σταματήσουμε τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες του Μπαρόζο»; Κανείς βέβαια δεν εμπόδισε το «γκαρσόνι των Αζορών» να στρογγυλοκαθίσει από το 2004 στη θέση του προέδρου της Επιτροπής, αλλά οι σχέσεις του προέδρου Φ. Ολάντ με τον Πορτογάλο ήταν πάντα ψυχρές.

Λάδι στη φωτιά έριξε την Κυριακή ένα από τα πιο σημαντικά μέλη της γαλλικής κυβέρνησης, ο υπουργός Αρνό Μοντεμπούργκ, ο οποίος κατηγόρησε τον Ζ. Μπαρόζο ότι είναι το «καύσιμο» που χρησιμοποιεί το ακροδεξιό κόμμα «Εθνικό Μέτωπο» της Μαρίν Λεπέν… Είναι το «καύσιμο» και του Μπέπε Γκρίλο, συμπλήρωσε ο Γάλλος υπουργός.

Η απάντηση δεν άργησε να δοθεί από την Επιτροπή, η οποία χθες κατήγγειλε τον γαλλικό «σοβινισμό». «Οταν επιτίθενται στην παγκοσμιοποίηση, στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις, στην Ευρώπη και τα θεσμικά της όργανα, οι τενόροι της Αριστεράς και της Δεξιάς έχουν την ίδια ημερήσια διάταξη», αναφέρει η ιδιαίτερα σκληρή ανακοίνωσή της. Και προσθέτει: «Ορισμένοι Γάλλοι πολιτικοί θα πρέπει να εγκαταλείψουν τις αμφισημίες τους απέναντι στην Ευρώπη και να την υπερασπίσουν περισσότερο έναντι του εθνικισμού, του λαϊκισμού και του σοβινισμού»…

Στη διαμάχη μπήκε και ο Γάλλος επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ (εσωτερική αγορά), ο οποίος πήρε το μέρος του Πορτογάλου και χαρακτήρισε απαράδεκτη τη δήλωση του Α. Μοντεμπούργκ. Αντίθετα, ο πρώην πρωθυπουργός και ισχυρή προσωπικότητα της γαλλικής Δεξιάς, Αλέν Ζιπέ, κατηγόρησε τον Ζ. Μπαρόζο για «αρχαΐζουσα» στάση, που βλέπει τον κόσμο έχοντας ιδέες της δεκαετίας του 1950…

Η ανταλλαγή τέτοιων φιλοφρονήσεων μεταξύ Βρυξελλών και Παρισιού έναν χρόνο πριν από τις ευρωεκλογές και με τον ευρωπαϊκό Νότο γονατισμένο από τις επιπτώσεις της κρίσης αντικατοπτρίζει τη σημερινή εικόνα της Ε.Ε. Και φυσικά δεν διευκολύνει τις φιλοδοξίες του Ζ. Μπαρόζο για επανεκλογή του έπειτα από μια αποτυχημένη δεκαετία στη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.