H δημόσια ραδιοτηλεόραση εμφανίστηκε να είναι το άθυρμα στα χέρια μιας κυβέρνησης που ενήργησε πραξικοπηματικά αλλά και ερασιτεχνικά. Οποια και να είναι η μετεξέλιξή της, δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια και θα χρειαστούν χρόνια για να σταθεί και πάλι στα πόδια της

Του Νίκου Μιχαλίτση*

Η οικονομική ζημιά του Δημοσίου που προκλήθηκε από την εγκληματική, αντισυνταγματική και πραξικοπηματικού τύπου απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ είναι τεράστια. Οπως αναλύθηκε στη συνέντευξη Τύπου των εργαζομένων της ΕΡΤ, δεν αφορά μόνον τις (πλουσιοπάροχες κατά τον πρωθυπουργό) αποζημιώσεις των εργαζομένων που θα καταβληθούν πρόωρα και μαζικά από τον κρατικό κορβανά σε 2.600 υπαλλήλους, καθώς και σε άλλους 240 συμβασιούχους, ενώ 2.000 από τους πρώτους θα επαναπροσληφθούν και θα πληρώνονται κανονικά.

Αφορά επίσης και ποσά δεκάδων ή εκατοντάδων εκατομμυρίων που θα γίνουν απαιτητά από οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο είχε συνάψει οιουδήποτε τύπου σύμβαση με την ΕΡΤ. Στις συμβάσεις αυτές, ακόμη και στην (σπάνια) περίπτωση που προβλέπεται μονομερής καταγγελία τους, διασφαλίζονται οι αντισυμβαλλόμενοι από συγκεκριμένες διαδικασίες έγκαιρης και έγγραφης ενημέρωσης από εκείνον που επιθυμεί να καταγγείλει τη σύμβαση καθώς και αναλυτικού καθορισμού των ρητρών που θα του επιβληθούν να καταβάλει μετά την καταγγελία. Στην περίπτωση του κλεισίματος της ΕΡΤ, προκύπτει αιφνίδια, χωρίς καμία προειδοποίηση, καταγγελία του συνόλου των συμβάσεων που είχε υπογράψει η ΕΡΤ.

Οι προμηθευτές, οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών, οι εταιρείες παραγωγής, οι κάτοχοι των δικαιωμάτων αθλητικών γεγονότων, ταινιών ή ντοκιμαντέρ, θα απαιτήσουν όχι μόνον το σύνολο του ανταλλάγματος που προβλέπεται στις συμβάσεις τους, αλλά και μεγάλα πρόσθετα ποσά από ρήτρες, λόγω της οικονομικής βλάβης που υπέστησαν από την αιφνίδια (από τηλεοράσεως) «καταγγελία» της σύμβασής τους.

Εν τούτοις, η τεράστια αυτή οικονομική ζημιά του Δημοσίου που θα δημιουργήσει μια καινούργια μαύρη τρύπα, για την κάλυψη της οποίας θα χρησιμοποιηθεί η συνήθης πρακτική επιβολής νέων φορομπηχτικών μέτρων ή μείωσης μισθών-συντάξεων, δεν είναι η μείζων. Στις «άλλου τύπου» ζημιές, των οποίων το κόστος, αν και σημαντικότερο, δεν είναι μετρήσιμο με οικονομικούς όρους, πρέπει να εντάξουμε το ανεπανόρθωτο πλήγμα στο κύρος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης που εμφανίστηκε να είναι το άθυρμα στα χέρια μιας κυβέρνησης που ενήργησε πραξικοπηματικά αλλά και ερασιτεχνικά. Η Δημόσια Ραδιοφωνία και Τηλεόραση, όποια και να είναι η μετεξέλιξή της, δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια και θα χρειαστούν χρόνια για να σταθεί ξανά στα πόδια της.

Η απομόνωση της χώρας μας από την ομογένεια που δίψαγε για ενημέρωση και ψυχαγωγία από την πατρίδα μέσω του ERTWorld και της Φωνής της Ελλάδας, δύσκολα θα ξεπεραστεί, αφού οι συνδρομητικές πλατφόρμες που μετέδιδαν τα προγράμματα της ΕΡΤ κινούνται ήδη για την αντικατάστασή τους με άλλα προγράμματα. Το πολύτιμο οπτικο-ακουστικό αρχείο της ΕΡΤ, η απεικόνιση της ιστορίας και του πολιτισμού της Ελλάδας, κινδυνεύει να λεηλατηθεί άλλη μια φορά, και πάντως δεν θα είναι διαθέσιμο στους Ελληνες πολίτες.

Οι συχνότητες της ΕΡΤ και το μεγάλο δίκτυο πομπών και αναμεταδοτών που διαθέτει παραδίδονται στον ιδιωτικό τομέα με μια απίστευτη μεθόδευση που αφήνει τον ιδιοκτήτη του σπάνιου αυτού και πολύτιμου πόρου, δηλαδή το Δημόσιο, χωρίς δικές του συχνότητες.

Το πλήγμα στο κύρος της Δικαιοσύνης, που διατάσσει την αποκατάσταση του σήματος, αλλά ανέχεται την μη εφαρμογή του από την κυβέρνηση, είναι αξεπέραστο.

Ανάλογη ανοχή και σιωπή στην παραβίαση του άρθρου 15, παρ. 2 του Συντάγματος, που αναφέρει ότι η αντικειμενική ενημέρωση και η προώθηση του πολιτισμού μέσα από τις δημόσιες συχνότητες αποτελούν δημόσια υπηρεσία, η οποία πρέπει ως τέτοια να είναι καθολική και αδιάλειπτη, έχει επιδειχθεί και από την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Η διεθνής κατακραυγή, όχι μόνον από τις δημόσιες ραδιοτηλεοράσεις της Ευρώπης, αλλά και από θεσμικούς παράγοντες και διανοούμενους όλης της υφηλίου, οι τελευταίοι εκ των οποίων έφθασαν να παρομοιάζουν την εγκληματική αυτή ενέργεια με άλλες της δικτατορίας των συνταγματαρχών, πληγώνει καίρια τη χώρα σε διεθνές επίπεδο.

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ μαζί με το ευρύτατο κίνημα αλληλεγγύης και υποστήριξης που αναπτύχθηκε δεν αγωνίζονται πλέον για να σώσουν την εργασία τους. Αγωνίζονται για να μην επικρατήσει η πλήρης διάλυση του κοινωνικού κράτους και η εξαφάνιση των δημόσιων αγαθών. Αγωνίζονται για να διασώσουν τη χαμένη τιμή της δημοκρατίας.

……………………………………………………………

* Πρώην γενικός διευθυντής Τεχνικών Υπηρεσιών της ΕΡΤ