Του Μπάμπη Μιχάλη
Κινδυνεύει το Λονδίνο να χάσει την πρωτοκαθεδρία του ως το σημαντικότερο χρηματοπιστωτικό κέντρο της Ευρώπης;
Φωτιές άναψε την περασμένη Δευτέρα στη βρετανική πρωτεύουσα ο Κριστιάν Νουαγέ. Ο Γάλλος κεντρικός τραπεζίτης υποστήριξε ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να ανακτήσουν τον έλεγχο των χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων σε ευρώ που σήμερα επικεντρώνονται στο City, το χρηματοοικονομικό κέντρο του Λονδίνου.
«Δεν είναι ορθολογικό το οικονομικό κέντρο της ευρωζώνης να βρίσκεται εκτός της επικράτειάς της», υποστήριξε ο πρόεδρος της Banque de France, σπέρνοντας θύελλες στην άλλη πλευρά της Μάγχης.
Κυβέρνηση, δήμαρχος του Λονδίνου, αξιωματούχοι και στελέχη τραπεζών καυτηρίασαν αμέσως τις δηλώσεις Νουαγέ και προσπάθησαν να σβήσουν τη φωτιά προτού αυτή αρχίσει να φουντώνει.
Επιθετικότερος όλων ο δήμαρχος του Λονδίνου, Μπορίς Τζόνσον, που κατηγόρησε τον Νουαγέ για ωμή προσπάθεια κλοπής του χρηματοοικονομικού στέμματος που φορεί το Λονδίνο.
Η κυβέρνηση Κάμερον από την πλευρά της υπενθύμισε ότι ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο στο Λονδίνο είναι καλό για όλη την Ε.Ε. και όχι μόνο για τη Βρετανία. Η εναλλακτική λύση δεν θα είναι ούτε το Παρίσι ούτε η Φρανκφούρτη αλλά η Σαγκάη, η Σιγκαπούρη ή η Νέα Υόρκη, προειδοποίησε αξιωματούχος της.
Ο καυγάς επανέφερε το ζήτημα της διεκδίκησης της πρωτοκαθεδρίας στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών της γηραιάς ηπείρου. Το Λονδίνο μάλλον δεν θα πρέπει να ανησυχεί αυτήν την περίοδο.
Παραμένει μακράν η μεγαλύτερη αγορά συναλλάγματος στον κόσμο. Ο μέσος ημερήσιος τζίρος στις αγορές συναλλάγματος παγκοσμίως ξεπερνά σήμερα τα 4,5 τρισ. δολάρια. Το 38% αυτού του τζίρου πραγματοποιείται στο Λονδίνο έναντι 18% στις ΗΠΑ, 6% στη Σιγκαπούρη, 5% στην Ιαπωνία.
Ούτε το Παρίσι ούτε η Φρανκφούρτη περιλαμβάνονται μεταξύ των επτά κορυφαίων κέντρων συναλλάγματος στον κόσμο. Αντίθετα, σε αυτά περιλαμβάνονται το Χονγκ Κονγκ και η Σιγκαπούρη.
Το City είναι ακόμη υπεύθυνο για περισσότερο από το 1/3 των χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων χονδρικής που πραγματοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Κανένα κέντρο της ευρωζώνης δεν διαθέτει ούτε τη ζώνη της ώρας που έχει το Λονδίνο, ούτε τις υποδομές συναλλαγών, ούτε την εξειδίκευση, αλλά ούτε και τη ρευστότητα.
Η βασική αντίπαλός του, η Φρανκφούρτη, αγωνίζεται εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια να το υπερκεράσει, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Για πολλά χρόνια εμπορική πρωτεύουσα της Γερμανίας κέρδιζε συνεχώς έδαφος στον στόχο της να γίνει παγκόσμιο χρηματοοικονομικό κέντρο.
Η απόφαση εγκατάστασης της ΕΚΤ εκεί έφερε λεγεώνες οικονομολόγων καθιστώντας την βασικό κέντρο του ευρωπαϊκού οικονομικού διαλόγου.Το Deutsche Borse, το χρηματιστήριό της, αναπτύχθηκε ραγδαία και σχεδόν εξαγόρασε τη μητρική εταιρεία του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης πέρυσι.
Το χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008 όμως και η επακόλουθη κρίση στην ευρωζώνη είχαν αποτέλεσμα τον εκ νέου εστιασμό των μεγάλων τραπεζών στους βασικούς κόμβους, όπως το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη και το Χονγκ Κονγκ. Η εξέλιξη αυτή ψαλίδισε τις ελπίδες της Φρανκφούρτης να εξελιχθεί σε κύριο κέντρο επενδυτικής τραπεζικής της ευρωζώνης.
Το φετινό κύμα απολύσεων και μειώσεων προσωπικού από τις διεθνείς επενδυτικές τράπεζες επιβεβαιώνει τη στάση τους απέναντι στην οικονομική πρωτεύουσα της Γερμανίας. Και καταφέρνει ένα ακόμη χτύπημα στη φιλοδοξία της Φρανκφούρτης να ανταγωνιστεί το Λονδίνο.
