Ο Αδωνις Γεωργιάδης επαναφέρει τη διάταξη Λοβέρδου που, με πρόσχημα τον περιορισμό της μετάδοσης λοιμωδών νοσημάτων, προβλέπει απομόνωση μεταναστών και ευπαθών ομάδων οδηγώντας στην άγρια αστυνομική καταστολή σε θέματα υγείας
Του Δημήτρη Αγγελίδη
Σαν έτοιμος από καιρό, με το που κάθισε στην καρέκλα του υπουργού Υγείας ο Αδωνις Γεωργιάδης έσπευσε να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους του ιατρικού κόσμου και των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με απόφαση, που δημοσιεύτηκε χτες στη «Διαύγεια» και υπογράφτηκε στις 26 Ιουνίου, ένα εικοσιτετράωρο μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, επανέφερε μεμιάς την «υγειονομική» διάταξη Λοβέρδου, την οποία είχε καταργήσει τον Μάιο η τέως υφυπουργός Φωτεινή Σκοπούλη.
Οι οροθετικές
Πρόκειται για τη διάταξη που, με πρόσχημα τον «περιορισμό της μετάδοσης λοιμωδών νοσημάτων», προέβλεπε την απομόνωση-καραντίνα μεταναστών και άλλων ευπαθών ομάδων και εφάρμοζε σε θέματα υγείας την πιο άγρια αστυνομική καταστολή. Με βάση αυτή τη διάταξη έγινε η επιχείρηση σύλληψης, εγκλεισμού και διαπόμπευσης οροθετικών ιερόδουλων και τοξικοεξαρτημένων γυναικών, οι οποίες τελικά αθωώθηκαν από την ελληνική Δικαιοσύνη, αφού πρώτα έζησαν στο πετσί τους την αγριότητα του εγκλεισμού και τον πιο βάναυσο διασυρμό.
Η απόφαση της κ. Σκοπούλη να καταργήσει αυτό το ρατσιστικό έκτρωμα ήταν ένα από τα ελάχιστα δείγματα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της προηγούμενης κυβέρνησης. Είχε γίνει δεκτή με ανακούφιση από τις οργανώσεις για το HIV/AIDS, τις φεμινιστικές ομάδες και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα και διεθνώς. Συγχαρητήρια για την κατάργηση είχε δεχτεί ο προηγούμενος υπουργός Υγείας στην πρόσφατη συμμετοχή του στο παγκόσμιο συνέδριο του ΟΗΕ για το AIDS. Ενα εικοσιτετράωρο ήταν αρκετό για να τα ξηλώσει όλα αυτά ο νέος υπουργός.
Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» η γενική γραμματέας του υπουργείου Χριστίνα Παπανικολάου επικαλείται την ύπαρξη «μικρού νομικού κενού» που άφησε η κατάργηση της διάταξης και δηλώνει ότι τις επόμενες εβδομάδες το υπουργείο θα καταθέσει νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση των λοιμωδών νοσημάτων. Σύμφωνα με την ίδια, το νομοσχέδιο θα κωδικοποιεί και θα επικαιροποιεί την υπάρχουσα νομοθεσία, με μια σύγχρονη αντίληψη αξιολόγησης και διαχείρισης κινδύνου και κρίσεων και με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως κατοχυρώνονται από την κοινοτική νομοθεσία. Μάλιστα την Πέμπτη έχει προγραμματιστεί συνάντηση της αρμόδιας επιτροπής του υπουργείου.
Ρατσιστικός ζόφος
Μένει βέβαια να φανεί πώς θα διαμορφωθεί το νομοσχέδιο και αν θα βρει τον δρόμο του προς τη Βουλή. Οπως καταγγέλλει στην «Εφ.Συν.» η κ. Σκοπούλη, σκονίζονται για μήνες στα συρτάρια του υπουργού, παρότι έχουν περάσει από δημόσια διαβούλευση, σημαντικά νομοσχέδια για την ψυχική υγεία και την αιμοδοσία «που οδηγούν σε διαρθρωτικές αλλαγές, σε επιλογές ανάπτυξης με βάση όχι επιχειρηματικά, αλλά πληθυσμιακά και γεωγραφικά κριτήρια». Είναι άλλωστε πρόσφατη η εμπειρία από το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης και την τύχη που του επιφύλαξε η κυβέρνηση Σαμαρά.
Μέχρι πάντως να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο, παραμένει σε ισχύ η απόφαση του υπουργού που ξαναφέρνει στη δημόσια υγεία τον ζόφο του ρατσισμού και τη συνέργεια του ιατρικού κόσμου με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.
………………………………………………………………….
Φωτεινή Σκοπούλη, τέως υφυπουργός Υγείας
«Λάδι στη φωτιά του ρατσισμού»
Είναι απαράδεκτη η επαναφορά μιας διάταξης καθαρά ρατσιστικής, που στρεφόταν βίαια εναντίον ειδικών ομάδων και δεν είχε σχέση με την προστασία της δημόσιας υγείας. Η δημόσια υγεία δεν κάνει διακρίσεις. Εχει ορισμένους κανόνες προστασίας, μέτρα που είναι θετικά – διαφορετικές συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής, προφύλαξη, έλεγχος, εμβόλια. Εχουν πάρει λεφτά από την Ε.Ε. για τέτοια μέτρα, αλλά δεν τα εφαρμόζουν. Η κατάργηση της διάταξης ήταν συλλογική απόφαση μετά από ευρείες συζητήσεις με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου, με το Εθνικό Συμβούλιο Δημόσιας Υγείας, με εκπροσώπους του ΚΕΕΛΠΝΟ. Δεν ήταν προσωπικό μου καπρίτσιο. Καπρίτσιο ήταν η εισαγωγή της για προεκλογικούς λόγους και η τωρινή επαναφορά της. Ρίχνουν λάδι στη φωτιά του ρατσισμού. Η δράση της Χρυσής Αυγής δεν είναι διαφορετική από αυτή, είναι παρόμοια.
………………………………………………………………..
Λιάνα Μαΐλη, πρόεδρος Γιατρών του Κόσμου
«Υποκριτική επαναφορά»
Η επαναφορά της διάταξης είναι υποκριτική. Υπάρχουν μείζονα θέματα που αφορούν τη δημόσια υγεία, τα οποία η πολιτεία κάνει ότι δεν τα βλέπει. Εχουμε κάνει κάθε προσπάθεια για να μπορεί κάθε παιδί στην Ελλάδα να εμβολιάζεται και κυρίως τα παιδιά που είναι στο όριο ή κάτω από το όριο της φτώχειας ή τα ανασφάλιστα παιδιά, που είναι το μεγαλύτερο ποσοστό. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να εμβολιαστούν πουθενά παρά μόνο στις ΜΚΟ, οι οποίες όμως δεν είναι κράτος. Σε λίγα χρόνια θα έχουμε ομάδες παιδιών επίνοσων σε νοσήματα που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε βάλει στόχο στη χιλιετία μας να εκλείψουν από τον πλανήτη. Αυτό είναι «βόμβα στα θεμέλια της Ελλάδας», για να χρησιμοποιήσω την έκφραση του κ. Λοβέρδου.
……………………………………………………………
Κλειώ Παπαπαντολέων, γεν. γραμματέας της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
«Νομικά εκτρώματα»
Με την επαναφορά της διάταξης Λοβέρδου, που οδήγησε σε νομικά εκτρώματα, δίνει το πολιτικό του στίγμα ο τωρινός υπουργός. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ν’ ανακατεύει σε ζητήματα ιατρικής φύσης την αστυνομία, και μάλιστα σε συμβολικό επίπεδο, επαναφέροντας μια υγειονομική διάταξη που χρησιμοποίησε τους γιατρούς παραβιάζοντας κάθε έννοια δεοντολογίας και νομιμότητας. Από τη στιγμή που συλλαμβάνεται κάποιος για να κάνει ιατρικές εξετάσεις, υπάρχει θέμα παραβίασης των δικαιωμάτων, της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειάς του. Οταν πρωτίστως κινητοποιούνται οι αστυνομικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί, ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζεται η διάλυση του ΟΚΑΝΑ και του ΚΕΘΕΑ με τη θολή προοπτική να συγχωνευτούν, υπάρχει ένα δομικό λάθος. Αρμόδιοι για τα άτομα που χρειάζονται βοήθεια δεν είναι η αστυνομία, ο στρατός και τα κρατητήρια, είναι οι γιατροί, οι μονάδες απεξάρτησης και τα νοσοκομεία. Δεν νοείται κράτος δικαίου να ονομάζει την ασθένεια ανομία, να την κατατάσσει στα αδικήματα.
