Της Αφροδίτης Τζιαντζή
Τους λέγαμε «νταήδες» του σχολείου. Πλέον ο όρος που έχει επικρατήσει παγκοσμίως για φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού είναι το «bullying» και όσοι εκφοβίζουν συμμαθητές τους ονομάζονται «bullies».
Το bullying δεν πρέπει να συγχέεται με το πείραγμα, καθώς περιγράφει την κατ' επανάληψη επιθετική συμπεριφορά που έχει σκοπό να βλάψει και να προκαλέσει δυσφορία στο θύμα.
Τα ευρήματα πανευρωπαϊκής έρευνας για το φαινόμενο παρουσίασε χτες το Χαμόγελο του Παιδιού, η ελληνική οργάνωση που συντονίζει το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο ενάντια στον Σχολικό Εκφοβισμό, το οποίο περιλαμβάνει 12 χώρες και 17 ΜΚΟ.
Σύμφωνα με την έρευνα, που πραγματοποιήθηκε πέρυσι από τον Νοέμβριο έως τον Μάιο σε 16.227 μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε 6 χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Λιθουανία, Εσθονία, Λετονία, Βουλγαρία), η Ελλάδα έρχεται τέταρτη σε φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού, με 3 στους 10 μαθητές να αναγνωρίζουν ότι έχουν πέσει θύματα bullying και άλλους 3 να δηλώνουν ότι υπήρξαν δράστες.
«Mακάρι το κράτος να λειτουργήσει, κι εμείς να συρρικνωθούμε και να μη χρειαζόμαστε», απάντησε ο πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού, Κ. Γιαννόπουλος, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους για τον ρόλο του κράτους στην αντιμετώπιση της σχολικής βίας, των κρουσμάτων ρατσισμού, αλλά και της οικονομικής κρίσης που εντείνει τέτοια φαινόμενα.
«Τα παιδιά έχουν πολύ θυμό μέσα τους, καθώς βομβαρδίζονται συνεχώς με προβλήματα φτώχειας, βίας και ανέχειας. Ο θυμός αυτός οδηγεί στη βία και στην κατάθλιψη, που αφορά έως και το 30% των εφήβων».
Η ανεργία των γονέων, τα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα συνδέονται με τη θυματοποίηση μαθητών. Παιδιά που και οι δύο γονείς τους είναι άνεργοι, πέφτουν σε μεγαλύτερο ποσοστό θύματα εκφοβισμού από παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς εργάζονται (περίπου 40% έναντι 30%).
Tα αγόρια είναι πιο πιθανόν να πέσουν θύματα εκφοβισμού από ό,τι τα κορίτσια, και ακόμα περισσότερο να συμμετάσχουν οι ίδιοι σε τέτοιες πράξεις, καθώς 42% των αγοριών δήλωσαν ότι έχουν υπάρξει δράστες εκφοβισμού, έναντι 18,57% των κοριτσιών.
Τα ελληνόπουλα ανέφεραν τα οικονομικά προβλήματα ως πρώτη αιτία οικογενειακών προβλημάτων, αν και στην έρευνα συμμετείχαν χώρες όπως η Βουλγαρία και η Λετονία, που φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της φτώχειας των στατιστικών της Eurostat.
