Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα έκρινε ότι υπάρχει νομοθετικό κενό που δεν επιτρέπει στους οικονομικούς επιθεωρητές να ελέγχουν όσους δεν είναι πια δημόσιοι υπάλληλοι
Της Κατερίνας Κατή
Νομοθετικό κενό «μπλοκάρει» την ταχεία διερεύνηση καταγγελιών που αφορούν παράνομο πλουτισμό δημοσίων υπαλλήλων, καθώς τους θέτει εκτός αρμοδιότητας των οικονομικών επιθεωρητών από τη στιγμή που για οποιονδήποτε λόγο (π.χ. συνταξιοδότηση, παραίτηση, απόλυση) χάνουν το δημοσιοϋπαλληλικό αξίωμα.
Αυτό προκύπτει από γνωμοδότηση (3/2013) της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, η οποία κλήθηκε να απαντήσει σε ερώτημα του υπουργείου Οικονομικών για το εάν οι οικονομικοί επιθεωρητές μπορούν να διενεργούν έλεγχο περιουσιακής κατάστασης σε πολίτες που δεν φέρουν πλέον την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου και αν στο πλαίσιο των ελέγχων αυτών έχουν το δικαίωμα να επεξεργάζονται τα προσωπικά δεδομένα που συγκεντρώνουν.
Η ανεξάρτητη Αρχή, αφού ερμήνευσε το Σύνταγμα, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), την ελληνική και ευρωπαϊκή νομολογία και νομοθεσία, τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αποφάνθηκε, κατά πλειοψηφία, ότι στο επίμαχο θέμα υπάρχει νομοθετικό κενό.
Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση: «Ελλείψει ειδικής διατάξεως του νόμου, που να επιτρέπει τη δυνατότητα ενάρξεως και διενέργειας ελέγχου περιουσιακής καταστάσεως από τους οικονομικούς επιθεωρητές σε βάρος προσώπων που πριν από την έναρξη ή κατά τη διάρκεια του ελέγχου έχουν απολέσει την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου, δεν είναι νόμιμη η επεξεργασία απλών προσωπικών δεδομένων τους που πραγματοποιείται κατά τον έλεγχο, επειδή αντίκειται στην αρχή της νομιμότητας που διέπει τη δράση της δημοσίας διοικήσεως, εφόσον οι οικονομικοί επιθεωρητές δεν έχουν τη δυνατότητα επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων προσώπων, τα οποία δεν έχουν πλέον την υπαλληλική ιδιότητα, αλλά είναι ιδιώτες, δοθέντος ότι οι διατάξεις επιτρέπουν την έναρξη και συνέχιση ελέγχων περιουσιακής κατάστασης εν ενεργεία μόνον υπαλλήλων».
Αυτό, ωστόσο, που οφείλουν να πράξουν οι οικονομικοί επιθεωρητές είναι –σύμφωνα πάντα με τη γνωμοδότηση της πλειοψηφίας της Αρχής– «να παραπέμψουν ή να αναπέμψουν αμελλητί τη σχετική υπόθεση σε δημόσιες Αρχές, που δεν εμποδίζονται να διενεργήσουν έλεγχο, κατά την κρίση τους και στο πεδίο αρμοδιότητάς τους, από το γεγονός της λύσης της υπαλληλικής σχέσης, όπως στο ΣΔΟΕ ή στην Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης των Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των δηλώσεων. Οφείλουν δε σε κάθε περίπτωση να ανακοινώσουν, χωρίς χρονοτριβή, στον αρμόδιο εισαγγελέα παράνομες πράξεις, τις οποίες πληροφορήθηκαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και οι οποίες διώκονται αυτεπαγγέλτως».
Η μειοψηφία της Αρχής (τρία μέλη) εξέφρασε την άποψη ότι είναι επιβεβλημένη η συνέχιση του ελέγχου από την πλευρά των οικονομικών επιθεωρητών (οι οποίοι διαθέτουν τις κατάλληλες γνώσεις για τη νομιμοποίηση της κτήσεως και διατηρήσεως περιουσιακών στοιχείων) στις περιπτώσεις που οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν αποχωρήσει για οποιονδήποτε λόγο από την υπηρεσία, καθώς αυτό συντελεί στην έγκαιρη συλλογή στοιχείων σε ενδεχόμενη διάπραξη ποινικών αδικημάτων.
