Της Ελενας Γαλανοπούλου
Με ένα τεράστιο εργοτάξιο έμοιαζε χθες το πρωί ο νέος εκθεσιακός χώρος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά, μια ευχάριστη αναρχία παραταγμένων σκηνικών αντικειμένων παραπέμπει σε κατάστρωμα πλοίου, ενώ οι ηθοποιοί που βάφονται στο βεστιάριο δίπλα μας, προετοιμαζόμενοι για τη μικρή παράσταση που θα δώσουν ενώπιόν μας, μας θυμίζουν εικόνες που έχουμε δει από το «Θέατρο του Ηλιου» της Αριάν Μνουσκίν.
Η σιδερένια σκάλα με τα δεμένα σκοινιά μοιάζει όντως με καραβιού και για να καθίσεις σε κάποιο μαξιλάρι ή σκαμπό περνάς ανάμεσα από παγίδες που μοιάζουν με παιδότοπο. Σε αυτόν τον χώρο θα παρουσιάζεται από την Κυριακή «Το νησί των θησαυρών», η νέα παράσταση του μετρ του παιδικού θεάτρου Θωμά Μοσχόπουλου και της δεμένης ταλαντούχας ομάδας του.
Με έναν πειρατικό σκοπό του 18ου αιώνα, προερχόμενο από τις ανατολικές Πολιτείες της Αμερικής, που επιστρατευόταν ως «ξόρκι» για τη γρουσουζιά, μας υποδέχτηκε η ομάδα των δέκα ηθοποιών που έπαιζε παράλληλα και μουσική: Αργύρης Ξάφης (στον ρόλο του πειρατή), Θάνος Τοκάκης (στον πρωταγωνιστικό ρόλο του νεαρού Τζιμ Χόκινς), Σωκράτης Πατσίκας, Αννα Καλαϊτζίδου, Γιώργος Παπαγεωργίου (μας τρόμαξε με τους φακούς επαφής του, αφού παίζει τον τυφλό), Γιάννης Κλίνης, Θοδωρής Πετρόπουλος, Γιάννης Παπαδόπουλος, Μιχάλης Κοιλάκος και Σταύρος Σβίγγος.
Από τη μια οι αυθεντικοί πειρατικοί και ναυτικοί σκοποί, που ενορχήστρωσε και ανέλαβε να διδάξει στους ηθοποιούς ο εξαιρετικός νέος μουσικός Κορνήλιος Σελαμσής (τον θυμόμαστε μεταξύ άλλων και από τη διακριτική του παρουσία στην παράσταση «Οταν έκλαψε ο Νίτσε») και από την άλλη ένα από τα πλέον κλασικά και αξεπέραστα μυθιστορήματα του Σκοτσέζου Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον (1850-1894) και η συνταγή της επιτυχίας είναι εγγυημένη.
«“Το νησί των θησαυρών”, άλλωστε, είναι το βιβλίο που αναδιοργάνωσε και κληροδότησε όλα τα κλισέ που αφορούν τους πειρατές, τα τροπικά νησιά, τους μονοπόδαρους ναυτικούς με τους παπαγάλους στον ώμο, τις σκούνες, τους χάρτες των θησαυρών και τις σμιλεμένες θάλασσες», όπως επισήμανε ο σκηνοθέτης της παράστασης, Θωμάς Μοσχόπουλος. «Κλισέ τα οποία ωστόσο υπονομεύει», όπως επισήμανε στη συνέχεια, αφού αυτό το παραμύθι, «γεμάτο περιπέτεια, ειρωνεία και σαρκασμό, δεν έχει σαφή διαχωρισμό μεταξύ καλού και κακού».
Ο χώρος της δράσης δεν θα είναι διαχωρισμένος από τον χώρο των θεατών σε αυτή την παράσταση, ενώ ο θεατής θα μπορεί να επιλέξει εάν θα παρακολουθήσει τις πλούσιες βιντεοπροβολές που την πλαισιώνουν (και οι οποίες επιστρατεύτηκαν μιας και «η ανάγκη για ψευδαίσθηση είναι στις μέρες μας αυξημένη») ή την εντελώς άδεια σκηνή («το άνθρωπος μόνος του πάνω στη σκηνή» είναι ένα μοτίβο που με ενδιαφέρει πολύ τον τελευταίο καιρό» μας λέει).
Σε ένα «επικίνδυνα αστείο και συναρπαστικό» κυνήγι θησαυρού προσκαλείται το κοινό. «Θα καθίσει σε καπηλειά λιμανιών, θα μπει σε αριστοκρατικούς πύργους, θα σαλπάρει με ιστιοφόρα και θα φτάσει σε νησιά με φοινικόδεντρα, ναυαγούς, εγκαταλειμμένα φρούρια κουρσάρων, θα πάρει θέση σε κρίσιμες συγκρούσεις και τελικά ίσως δώσει την τελική έκβαση στην ιστορία», περιγράφει ο Θωμάς Μοσχόπουλος.
Πιστεύει ότι η «αγάπη στην παρανομία» κάνει την περιπέτεια αυτή ιδιαίτερα ελκυστική στα παιδιά. «Στο βάθος, σε όλους μας αρέσει να είμαστε κακά παιδιά» εκτιμά. Κι εάν κάτι μας διδάσκει το «Νησί των θησαυρών», είναι πως «για να ενηλικιωθεί κανείς, πρέπει τελικά να νικήσει τα τέρατα μέσα του».
* Info: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – νέος εκθεσιακός χώρος. Παραστάσεις: Κυριακή 16, 23 & 30 Δεκεμβρίου στις 11.30 π.μ. Σάββατο 22, Τετάρτη 26, Πέμπτη 27, Παρασκευή 28, Σάββατο 29 Δεκεμβρίου στις 3 μ.μ. και κάθε Σαββατοκύριακο έως τέλη Απριλίου. Είσοδος 12 ευρώ. Τηλέφωνο: 210-8665144.
