Της Σοφίας Λιλίτση

Μπορεί ένα αυτοκίνητο ειδικά σχεδιασμένο για άτομα που κινούνται με αναπηρικό καροτσάκι να κινείται με άνεση στις ανηφόρες του Λυκαβηττού, να «κατεβαίνει» την Κηφισίας, να ανεβαίνει σκαλιά στα δρομάκια της Σαντορίνης; Μόλις το D3 Project λάβει σάρκα και οστά, όπως φαίνεται, θα μπορεί…

Η 3η Δεκεμβρίου έχει οριστεί από τον ΟΗΕ ως παγκόσμια ημέρα των ατόμων με αναπηρία, εκείνων που κατά τον παλαιότερο, politically correct ορισμό, προσδιορίζονταν ως άτομα με ειδικές ανάγκες και που, ανεξάρτητα από το αν δεν ακούν, δεν βλέπουν, έχουν δυσκολία στην αντίληψη ή είναι καθηλωμένοι σε αναπηρικό καροτσάκι, ζητούν κατά βάση την προσοχή και τον σεβασμό που τους αρμόζει, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, αλλά και αυτά που τους βάζουν άλλοι…

Η μετακίνηση των ατόμων με κινητικά προβλήματα στη χώρα μας σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ακόμη και τα ηλεκτρικά αναπηρικά καροτσάκια που κυκλοφορούν έχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές και χρησιμοποιούνται για συγκεκριμένες καταστάσεις και αποστάσεις. Τα δε αυτοκίνητα, τα οποία έχουν αντίστοιχα διαμορφωθεί, είναι εφοδιασμένα με ράμπα που καθιστά αρκετά χρονοβόρα την είσοδο και την προετοιμασία του οδηγού τους.

Κι αυτή ακριβώς η δυσκολία αποτέλεσε το βασικό κίνητρο του Δημήτρη Κορρέ, του Κωνσταντίνου Μαλανδρίνου και του Θάνου Παππά, οι οποίοι εδώ και λίγα χρόνια εργάζονται πάνω σε μια ιδέα που υπόσχεται να διευκολύνει ουσιαστικά την καθημερινότητα των ατόμων που μετακινούνται με αναπηρικό καροτσάκι.

Ο Δημήτρης Κορρές διαθέτει πολυετή εμπειρία και προϋπηρεσία σε θέματα κατασκευών, μια και η Korres Engineering που έχει δημιουργήσει δραστηριοποιείται εδώ και πολλά χρόνια σε μεγάλα έργα υποδομών, ενώ ταυτόχρονα αγαπά τον σχεδιασμό οχημάτων μεγάλου κυβισμού.

Πριν ξεκινήσουν, μαζί με τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Μαλανδρίνο και τον τελειόφοιτο του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων Θάνο Παππά, να ασχολείται με το Project D3, τη δημιουργία του πρώτου ελληνικού ηλεκτρικού οχήματος για άτομα σε αναπηρικό καροτσάκι, είχαν κάνει εκτεταμένη έρευνα αγοράς προκειμένου να χαρτογραφήσουν τον διεθνή ανταγωνισμό, αλλά και να εντοπίσουν τυχόν ελλείψεις των ήδη υπαρχόντων αμαξιδίων.

Το Project D3 επιτρέπει στον οδηγό του να εισέρχεται στο αυτοκίνητο μαζί με το αναπηρικό καροτσάκι. Διαθέτει ένα πρωτότυπο σύστημα ανάρτησης ενώ, με το πάτημα ενός κουμπιού, το όχημα κατεβαίνει προκειμένου ο οδηγός του να μπορέσει να μπει σε αυτό από πίσω δίχως να μετακινηθεί από το αναπηρικό του καροτσάκι.

Είναι σχεδιασμένο με τρόπο που του επιτρέπει να ανταποκρίνεται σε οποιαδήποτε ποιότητα και κλίση οδοστρώματος –ανηφόρες, λακκούβες, καλντερίμια- ενώ το ότι χαμηλώνει του δίνει επιπλέον τη δυνατότητα να παρκάρει δίπλα στο κράσπεδο ή το πεζοδρόμιο και να επιτρέπει την έξοδο του οδηγού στον δρόμο με το αναπηρικό καροτσάκι χωρίς να είναι απαραίτητη η ύπαρξη ειδικής ράμπας.

Το αυτοκίνητο διαθέτει μπαταρίες που του επιτρέπουν να κινείται για περίπου 40 χιλιόμετρα μέσα στην πόλη, ενώ η ηλιοροφή – μικρό φωτοβολταϊκό συμβάλλει και αυτή στην επαναφόρτιση της μπαταρίας και την εξοικονόμηση ενέργειας.

Το αυτοκίνητο μπορεί να δεχτεί οποιοδήποτε ηλεκτρικό ή χειροκίνητο αναπηρικό καροτσάκι και συνοδηγό, διαθέτει κάθισμα με ανάκλιση και χώρο αποθηκευτικό για μικροαποσκευές, ενώ, σύμφωνα με το business plan των δημιουργών του, η τιμή του, όταν θα φτάσει στο επίπεδο της μαζικής παραγωγής, θα είναι ανταγωνιστική στη διεθνή αγορά.

Σίγουρα οι εργατοώρες που επενδύονται σε αυτήν –μα και κάθε άλλη- εφεύρεση είναι πρακτικά… αμέτρητες. Στόχος της εταιρείας είναι το project να εξελιχθεί περαιτέρω – καλύπτοντας τις ανάγκες παραπληγικών και τετραπληγικών – να περάσει όλες τις δοκιμές και δοκιμασίες που τα διεθνή πρότυπα επιτάσσουν και, αφού φτιαχτεί το πρωτότυπο, να καταλήξει να είναι διαθέσιμο στην αγορά κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.

Οπως μάλιστα σημειώνει ο Δημήτρης Κορρές, φιλοδοξία τους είναι να επιτελέσουν «όχι μόνο κατασκευαστικό αλλά κυρίως κοινωνικό έργο»!