→Ζητούν από τη ΔΕΗ να αυξήσει και άλλο τα οικιακά τιμολόγια ώστε να φορτωθούν τα νοικοκυριά το επιπλέον κόστος των ρύπων και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας

Φώναζαν για τις αυξήσεις, κλαίγονται τώρα και για τις μειώσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα.

Ο λόγος για τους βιομηχάνους που, ενώ είναι η μόνη κατηγορία καταναλωτών για τους οποίους η ΔΕΗ αποφάσισε την περασμένη εβδομάδα να μειώσει μεσοσταθμικά τα τιμολόγια ρεύματος κατά 15% για το 2013, εκείνοι όχι μόνο διαμαρτύρονται ότι δεν τους φτάνουν, αλλά εμμέσως πλην σαφώς ζητούν από τη ΔΕΗ να αυξήσει κι άλλο τα οικιακά τιμολόγια, ώστε να φορτώσει στα νοικοκυριά το επιπλέον κόστος των ρύπων και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας!

Οι εκπρόσωποι της Ενωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ), την οποία απαρτίζουν οι 17 μεγαλύτερες ελληνικές βιομηχανίες (χαλυβουργίες, τσιμέντα, μεταλλουργίες, χαρτοποιίες κ.ά.), ήταν ξεκάθαροι χθες, ρίχνοντας στο τραπέζι για μια ακόμη φορά την απειλή απολύσεων ή και της μετεγκατάστασης επιχειρήσεων, αν η ΔΕΗ και η κυβέρνηση δεν δεχθούν να ξεκινήσουν νέο κύκλο διαπραγματεύσεων με τις επιχειρήσεις Μέσης και Υψηλής Τάσης, προκειμένου το κόστος της ενέργειας να μειωθεί στα επίπεδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασαν οι εκπρόσωποι της ΕΒΙΚΕΝ, το κόστος της ενέργειας στη μέση τάση έχει αυξηθεί κατά 45% από το 2005, ενώ με τις προτάσεις των τιμολογίων που παρουσίασε η ΔΕΗ οι μειώσεις διαμορφώνονται στις περισσότερες περιπτώσεις στο 5% και κλιμακώνονται μέχρι 10%, χαρακτηρίζοντας τις μειώσεις «επικοινωνιακό πυροτέχνημα».

Αντίστοιχα, όπως υποστήριξαν, στην υψηλή τάση με τα νέα τιμολόγια το κόστος της ενέργειας στην καλύτερη περίπτωση παραμένει στα ίδια επίπεδα, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ενδέχεται μελλοντικά να προκύψουν αυξήσεις, προειδοποιώντας πως «με τα τιμολόγια αυτά θα συνεχιστεί η αποβιομηχάνιση της χώρας και η μείωση των θέσεων εργασίας».

Το πρόβλημα της βιομηχανίας δεν είναι αυτές καθαυτές οι τιμές της κιλοβατώρας, που έχουν μειωθεί σημαντικά, σε συνδυασμό και με τη χρήση των διακοπτόμενων τιμολογίων, αλλά οι έμμεσες χρεώσεις που επιβάλλονται στις επιχειρήσεις -όπως άλλωστε και στους οικιακούς καταναλωτές- και οι οποίες ανεβάζουν το κόστος.

Αναφέρονται δηλαδή στο κόστος χρήσης των δικτύων μεταφοράς και διανομής, που είναι ρυθμιζόμενο, στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στην ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο, στο τέλος για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΕΤΜΕΑΡ), στο κόστος εκπομπής ρύπων, αλλά και στο κόστος των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, μέσω των οποίων «επιδοτείται» η ηλεκτροδότηση των μη διασυνδεδεμένων νησιών (σ.σ. δουλεύουν με πετρελαϊκές μονάδες παραγωγής ρεύματος), ώστε οι καταναλωτές να πληρώνουν τα ίδια τιμολόγια με την ηπειρωτική χώρα.

Σύμφωνα με τους βιομηχάνους, το αποτέλεσμα όλων αυτών των επιμέρους επιβαρύνσεων στο ρεύμα είναι ότι καθιστά την Ελλάδα την ακριβότερη χώρα της Ευρώπης σε ό,τι αφορά την ηλεκτρική ενέργεια. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία που επικαλείται η ΕΒΙΚΕΝ, η τιμή της κιλοβατώρας στην υψηλή τάση διαμορφώνεται στα 70 ευρώ ανά μεγαβατώρα, ενώ ενδεικτικά στη Γερμανία είναι 49 ευρώ και στη Γαλλία 42 ευρώ.

Βασίλης Γεώργας