Του Σπύρου Τσάμη
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες; Υπερβολές! Ο Λάμπρος Μπελέρης, ένας από τους 2.000 Ελληνες που ζουν στη Βαρκελώνη, περιορίζει την αυτονόητη δυσκολία στη ζωή του Λίονελ Μέσι μόνο στο… παρκάρισμα! «Πρόσφατα, τον είδα να προσπαθεί να παρκάρει το τελευταίο μοντέλο Αudi Sport και ο κόσμος, τρελός που τον είδε, δεν τον άφηνε»!
Στην πρωτεύουσα της Καταλονίας ξέρουν τα πάντα γι' αυτόν. Το απέδειξε και η συζήτηση με Ελληνες, μόνιμους κατοίκους της.
«Προσωπικοί λόγοι» επιτρέπουν στον 26χρονο Βαγγέλη Μπατιστάτο να μένει μόνιμα στη Βαρκελώνη τα τελευταία 2,5 χρόνια. Αρχικά αναφέρθηκε στη συνύπαρξη με τον τελευταίο ταχυδακτυλουργό των γηπέδων:
«Μένει στα βόρεια της πόλης, σε βίλα της περιοχής Πεντράλμπες. Πολύς κόσμος εδώ ξέρει και την έκταση του σπιτιού: 400 τετραγωνικά.Πηγαίνει στο «Οpium», μεγάλο κλαμπ της παραλίας που παίζει κυρίως ποπ και τέκνο. Τον έχω δει μια φορά… Με τρεις φουσκωτούς δίπλα του, βέβαια. Κυκλοφορεί μαζί τους, γιατί όπου εμφανίζεται, το ντελίριο είναι σίγουρο, άρα κινδυνεύει από την αγάπη του κόσμου! Κάποτε ήμασταν μαζί καλεσμένοι σε δεξίωση. Απλός, πρόσχαρος, γελαστός».
Γέλασε δυνατά, με νόημα, πριν μας αποκαλύψει την άλλη πτυχή της δημόσιας εικόνας του:
«Δίπλα μου, ανάμεσα στους πολίτες-οπαδούς… Αυτό που είπα είναι περιττό, γιατί εδώ, πολίτης και οπαδός της Μπάρτσα είναι η ίδια έννοια! Η αίσθηση, λοιπόν, που υπάρχει είναι ότι ο Μέσι στο μυαλό δεν είναι τόσο ευφυής όσο στα πόδια! Τι εννοώ; Εχει τη φήμη ανώριμου, παιδιού… Θυμάμαι ότι Ισπανίδα, συμμαθήτρια φίλης μου από την Τζιρόνα, μικρή σε ηλικία, έλεγε στην τάξη της ότι ο Μέσι τη φλέρταρε επίμονα!
Και να είχε μαθευτεί αυτό, δεν θα έπαιρνε την έκταση που φαντάζεστε, γιατί είναι ο… Μέσι τους! Ούτως ή άλλως, έχει κοπέλα. Μια θεά από την Αργεντινή! Την 25χρονη Αντονέλα Ροκούτσο. Πηγαίνει και στο γήπεδο. Ναι, αλλά δεν μένουν μόνο οι δυο τους στη βίλα. Υπάρχει κι ένα παιδί, χωρίς να έχουν παντρευτεί. Ντιάγκο λένε το αγοράκι!».
-Εξώγαμο;
«Ε, ναι. Αλλά, λέω και πάλι, κανείς δεν ασχολείται γιατί είναι το είδωλό τους, άρα έχει το δικαίωμα να ρυθμίζει την ζωή του όπως θέλει. Αυτό ακούω συχνά δίπλα μου στους δρόμους της πόλης από απλούς Καταλανούς. Δεν ασχολούνται γιατί είναι ο… ήρωας στο γήπεδο, αλλά και επειδή οι Καταλανοί δεν είναι κουτσομπόληδες όπως εμείς οι Ελληνες, αλλά περήφανος λαός με αρχές και αξιοπρέπεια. Αρα, καταλαβαίνετε ότι σέβονται και δεν σχολιάζουν… Αλλωστε, τους ακούω συχνά να λένε και ότι τον αγαπούν γιατί ξέρουν πως έχει καλή ψυχή και μόνιμο χαμόγελο στα χείλη. Αυτό τους γοητεύει, στο γήπεδο μαγεύει, άρα τα υπόλοιπα είναι δικό του θέμα»…
-Αληθεύει, ότι όλο και περισσότεροι βαφτίζουν τα παιδιά τους «Λίονελ»;
«Ναο. «Λέο» για την ακρίβεια βαφτίζουν τα αγόρια τους. Με το υποκοριστικό του. Σε κοινόχρηστους χώρους, σε λεωφορεία, παντού, ακούς όλο και πιο συχνά γονείς να φωνάζουν τους μικρούς γιους έτσι. Πρόσφατα ένα ζευγάρι που μένει εδώ, Καταλανός ο μπαμπάς, από την Ινδονησία η μαμά, έδωσαν το όνομα του Μέσι στον γιο. Συζητήθηκε πολύ αυτή η βάφτιση. Με μία φράση, τον αγαπούν. Κι αυτό γιατί είναι σίγουροι ότι ακόμη και στραβά ν' αρχίσει το παιχνίδι, ο Μέσι τους θα καθαρίσει!
Στην πλατεία Ματερνιτάτ, όπου στήνουν μία από τις γιγαντοοθόνες, βλέπεις νέους και γέρους να παρακολουθούν ήσυχοι τα παιχνίδια και απλώς να λένε μεταξύ τους πως «φτάνει η ώρα του Μέσι»! Μια άλλη εικόνα που έχω στο μυαλό: Το Φουρνέλς είναι ένα καταλανικό χωριό 500 κατοίκων και στην πλατεία του μαζεύονται για να δουν τα παιχνίδια και τους ακούς να μιλούν συνέχεια γι' αυτό. Παππούδες, γιαγιάδες, παιδιά… Είναι και η αίσθηση της υπεροχής απέναντι στην' μισητή Μαδρίτη! Ολα παίζουν ρόλο!».
Παγιδευμένος…
Ναι, αλλά δεν είναι εκείνος ο θιασώτης του ζωντανού αιτήματος γι' ανεξαρτησία… Το διευκρίνισε ο Παναγιώτης Δανιήλ, 25 ετών, φοιτητής κλασικής φιλολογίας στη Βαρκελώνη:
«Επειτα από ενάμιση χρόνο στη Βαρκελώνη, λέω ότι «ο Μέσι είναι ο θεός τους»! Τους κάνει περήφανους, η ομάδα είναι δεμένη με την πόλη, άρα είναι λογικό να έχει αυτή τη θέση στις καρδιές τους. Παρ' όλα αυτά, δεν θεωρούν τον Μέσι εκφραστή εντός γηπέδου της επιθυμίας για ανεξαρτησία. Κι αυτό γιατί ο Μέσι δεν είναι Καταλανός.
Και κάτι ακόμη χειρότερο: Δεν μιλάει καταλανικά, αλλά ως Αργεντινός που είναι, μιλάει μόνο τα ισπανικά της Καστίλης. Αυτό δεν τους αρέσει. Ο συγκάτοικός μου μου το λέει συχνά. Το μοναδικό παράπονο απ' τον Μέσι είναι αυτό. Δεν τους αρέσει όταν τον βλέπουν στην τηλεόραση να τον ρωτάει ο δημοσιογράφος στα καταλανικά και εκείνος ν' απαντάει ως Αργεντινός με τα ισπανικά της Μαδρίτης».
Χώρος στην καρδιά τους γι' άλλα παράπονα προς τον «Λέο» δεν υπάρχει. Ας μπούμε στην πανεπιστημιακή αίθουσα μαζί με τον Παναγιώτη Δανιήλ:
«Ο Μέσι βρίσκεται παντού. Είμαι φοιτητής. Πρόσφατα, ο Καταλανός καθηγητής μας ήθελε να μας μιλήσει για τη φήμη που απέκτησε ο Ρωμαίος ποιητής Κικέρων. Μας είπε, λοιπόν, πως είχε αποκτήσει τη φήμη και την αποδοχή του Μέσι. Δεν αστειεύτηκε. Το έλεγε πολύ σοβαρά! Εδώ, επίσης, ούτε καν γίνεται σύγκρισή του με τον Ρονάλντο. Τη θεωρούν αστεία. Στη Ράμπλας, θυμάμαι, που είναι διπλός δρόμος, μία ή δύο ημέρες μετά το 5-0 με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Μέσι οδηγούσε και σταμάτησε στο φανάρι. Τον είδαν και έπεσαν πάνω του. Σταμάτησε η κυκλοφορία και μπόρεσε να φύγει με το Αudi ύστερα από μία ώρα…».
Η σύγκριση με τον Μαραντόνα…
Ο 31χρονος Λάμπρος Μπελέρης άρχισε από το παιχνίδι της περασμένης Κυριακής απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Ζει απ' το 2006 στη Βαρκελώνη, εργάζεται σε μπαρ, άρα βιώνει και τα πανηγύρια των Καταλανών για τον τελευταίο Μεσσία:
«Ο χαμογελαστός Μέσι είναι «κρακ», όπως λένε οι Αγγλοι. Δυνατός, γιατί ξέρει την αξία του. Με την Ατλέτικο ήταν συγκλονιστικό. Ολο το γήπεδο (το εννοώ…) φώναζε «Μέσι, Μέσι». Και δεν είναι τυχαίο ότι αυτό που ήταν αδιανόητο τα προηγούμενα χρόνια, ακούγεται πλέον. Μιλάω για τη σύγκριση Μέσι – Μαραντόνα. Μέχρι πέρυσι ούτε καν τολμούσε κάποιος να πει πως ο Μέσι είναι καλύτερος απ' τον Μαραντόνα.
Φέτος έχουν αρχίσει να το λένε αρκετοί καθημερινά, γιατί όπου κι αν πας κάθε μέρα ακούς για τον Μέσι. «Ο Μέσι είναι καλύτερος απ' τον Ντιέγκο γιατί έχει διάρκεια η απόδοσή του και είναι καθαρός», ακούω συχνά. Στους δέκα Καταλανούς, οι πέντε ψηφίζουν Μέσι και οι άλλοι πέντε Μαραντόνα. Σας βεβαιώνω για τη στατιστική…».
-Εκτονώνουν με τη λατρεία τους και τη γνωστή πιεστική καθημερινότητα;
«Οχι ώς εκεί! Η φορολογία είναι σκληρή για τον μέσο Ισπανό, η φτώχεια απειλεί και η λατρεία για τον Μέσι δεν δίνει διέξοδο! Είναι μόνο ποδοσφαιρική κουβέντα και τίποτε άλλο… Δεν μπορούν πολλοί να πάνε στο γήπεδο, γιατί τα εισιτήρια είναι ακριβά. Την Κυριακή με την Ατλέτικο Μαδρίτης, το πιο φθηνό κόστιζε 60 ευρώ. Με τη Ρεάλ Μαδρίτης ξεκινούσαν από 80-90 μέχρι 200 ευρώ. Απλησίαστες τιμές για τον απλό Ισπανό…».
