Της Χριστίνας Πάντζου
Το τέλος του κόσμου, έτσι όπως το εννοούν οι Δυτικοί, δεν ήρθε στις 21 Δεκεμβρίου. Το ημερολόγιο των Μάγιας σταματούσε σε αυτή την ημερομηνία όχι γιατί θα τέλειωνε τότε ο κόσμος, αλλά οι «κακοί καιροί»: γιατί ο «μη χρόνος» του ζόφου θα δώσει τόπο στον «χρόνο» της αρμονίας, της ισορροπίας και του ευ ζην.
Γι' αυτό και στις 21 Δεκεμβρίου κοινότητες αυτοχθόνων και κοινωνικά κινήματα του πλανήτη έδωσαν ραντεβού στο ιερό Νησί του Ηλιου, στη λίμνη Τιτικάκα της Βολιβίας, για να αποχαιρετίσουν έναν κύκλο του χρόνου που έφτασε στη γη των λαών των Ανδεων με τους ξένους εισβολείς φέρνοντας σκοτάδι, πόνο και θλίψη, και να γιορτάσουν την άφιξη μιας νέας ελπιδοφόρας οικουμενικής Εποχής που θα δώσει τέλος στον άγριο καπιταλισμό.
Η μυστικιστική τελετουργία σφραγίστηκε με την παρουσίαση ενός ιστορικού Μανιφέστου του Εβο Μοράλες που θέτει τις βάσεις για να γίνει αυτός ο «άλλος κόσμος» εφικτός και απτός. Ο πρόεδρος της Βολιβίας μίλησε για «το τέλος του εγωισμού, του ατομικισμού, του μίσους, της θλίψης, του ανταγωνισμού, του καπιταλισμού και της κουλτούρας του θανάτου» και προανήγγειλε την απαρχή «μιας εποχής αδελφότητας, συλλογικότητας, ένταξης, συμπληρωματικότητας, αγάπης, ευτυχίας και ελπίδας».
«Με την άφιξη του Πατσακούτι (αλλαγή της ρότας της Γης), έρχεται το φως, η αφύπνιση του κόσμου, το άνοιγμα στον πολιτισμό της ζωής», γράφει το αντιιμπεριαλιστικό Μανιφέστο, το οποίο επισημαίνει ότι διανύουμε μια κρίσιμη στιγμή για τον καθορισμό του μέλλοντος του πλανήτη και σε αυτόν μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο η πανάρχαια γνώση που κατέχουν οι αυτόχθονες λαοί.
Το Μανιφέστο τονίζει την αναγκαιότητα, ανάμεσα στα άλλα, της επανίδρυσης της δημοκρατίας και της πολιτικής ενδυναμώνοντας τους φτωχούς και υπηρετώντας τους λαούς, της κατάκτησης περισσότερων δικαιωμάτων ενάντια στην εμπορευματοποίηση των αναγκών των ανθρώπων, του αγώνα για τα δικαιώματα της «Μητέρας Γης» και κατά της περιβαλλοντικής αποικιοκρατίας της υποτιθέμενης πράσινης οικονομίας, της προάσπιση της κυριαρχίας στις πλουτοπαραγωγικές πηγές ως συνθήκης για την απελευθέρωση των λαών, της κατάκτησης της διατροφικής κυριαρχίας, της ώθηση της συμμαχίας των λαών του Νότου κατά των νέων μορφών αποικιοκρατίας, του επεμβατισμού και του νεοφιλελευθερισμού και της επίτευξης μιας οικονομικής ανάπτυξης προσανατολισμένης όχι στην αγορά, το κεφάλαιο και το κέρδος, αλλά στην ευτυχία των ανθρώπων και στην αρμονία και ισορροπία με την «Μητέρα Γη».
«Ετσι ώστε να γίνει πραγματικότητα το όραμά μας για τον Κοινοτικό Σοσιαλισμό του Ευ Ζην, που βασίζεται στα δικαιώματα και όχι στις αγορές, και στην πλήρη επίτευξη της ευτυχίας των ανθρώπινων πλασμάτων».
Οσο κι αν φαντάζει μια ακόμη ουτοπία των καιρών, την καινούργια χρονιά που έρχεται και προμηνύεται ζοφερή, ας θυμόμαστε την πεποίθηση των ιθαγενών ότι «Η πραγματική εξουσία είναι να είμαστε άνθρωποι του φωτός».
