Στενός συνεργάτης της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Γερμανός χριστιανοδημοκράτης ευρωβουλευτής Ελμαρ Μπροκ μιλά αποκλειστικά στην «Εφ.Συν.» για την Ελλάδα, τις γερμανικές εκλογές, την κρίση στη Συρία και τα σχέδια της Ε.Ε. για την ενίσχυση του αμυντικού «πυλώνα».
«Θεωρώ ότι η Γερμανία δίνει ήδη μεγάλη βοήθεια. Δεν έχει να κάνει με τις εκλογές. Εχει να κάνει με τη δημοσιονομική σταθερότητα, τις δομικές μεταρρυθμίσεις και την αλληλεγγύη»
«Ολα όσα έχουν γίνει τα τελευταία δύο χρόνια για την Ελλάδα έχουν ψηφιστεί από το 85-90% της γερμανικής Βουλής. Υπάρχει ευρεία κατανόηση για το θέμα στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας»
ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη Μαργαρίτα Βεργολιά
• ΕΡ: Θα επηρεάσει -και πώς- τις εξελίξεις στην Ελλάδα το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών; Εάν π.χ. συνεχιστεί η σημερινή κυβερνητική συμμαχία ή, αντίθετα, θα προκύψει «μεγάλος συνασπισμός»…
ΑΠ: Οχι επί της αρχής. Ολα όσα έχουν γίνει τα τελευταία δύο χρόνια έχουν ψηφιστεί από το 85-90% της γερμανικής Βουλής. Αρα υπάρχει ευρεία κατανόηση για το θέμα στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας.
• Θα πρέπει να αναμένουμε μεγαλύτερη στήριξη στην Ελλάδα μετά τις γερμανικές εκλογές;
Θεωρώ ότι η Γερμανία δίνει ήδη μεγάλη βοήθεια. Κανείς δεν δίνει τόσα όσα η Γερμανία. Δεν έχει να κάνει με τις εκλογές. Εχει να κάνει με τη δημοσιονομική σταθερότητα, τις δομικές μεταρρυθμίσεις και την αλληλεγγύη. Υπάρχει επίσης και το ζήτημα του συνδυασμού όλων αυτών με τη χρήση ευρωπαϊκών κονδυλίων από τα διαρθρωτικά ταμεία για τη στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προκειμένου να γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Αυτό είναι το βασικό ζήτημα: η καλύτερη αξιοποίηση αυτών των χρημάτων, που είναι πολλά, συνολικά 40 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Ομως χώρες, όπως η Ελλάδα, πρέπει επίσης να δημιουργήσουν μηχανισμούς για να αξιοποιηθούν αυτά τα χρήματα, που τώρα «κάθονται» σε έναν τραπεζικό λογαριασμό στις Βρυξέλλες, επειδή η Ελλάδα δεν μπορεί να τα απορροφήσει και να κάνει κατάλληλες προτάσεις για προγράμματα στη χώρα. Πρέπει να γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα και να υπάρξουν πιο αποτελεσματικοί μηχανισμοί, ώστε να απορροφώνται τα κονδύλια και να αξιοποιούνται με τον σωστό τρόπο.
• Θεωρείτε δηλαδή ότι αυτό θα έδινε κάποια μικρή λύση στο πρόβλημα;
Οχι, τίποτα δεν μπορεί από μόνο του να το λύσει. Χρειάζεται συντονισμός όλων των μηχανισμών για να λυθεί. Ενας μόνος του δεν μπορεί να επιλύσει τα θέματα της δημοσιονομικής σταθερότητας ή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Ολα αυτά πάνε πακέτο.
• Στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου εν τω μεταξύ πολλαπλασιάζονται οι προκλήσεις, με την κλιμάκωση της συριακής κρίσης και τη μαζική εισροή Σύρων μεταναστών στην Ευρώπη μέσω και της Ελλάδας…
Αυτό αλλάζει. Από την Ιταλία και την Ελλάδα έρχονται στη Σουηδία και τη Γερμανία. Επομένως υπάρχει πάντα μια άλλη χώρα, λόγω της προέλευσης των προσφύγων. Αρα θα πρέπει μετά βεβαιότητας να ενισχύσουμε την κοινή πολιτική μας. Πιστεύω ότι τα αποτελέσματα της Συνθήκης του Δουβλίνου μάς παρέχουν καλύτερα εργαλεία για να το κάνουμε και για να έχουμε μακροπρόθεσμα μια δίκαιη κατανομή. Αλλά θα βρισκόμαστε πάντα στην κατάσταση μια χώρα να έχει περισσότερους πρόσφυγες από τη δική μας χώρα. Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας θεωρώ ότι πρέπει να τη στηρίξουμε με τέτοιον τρόπο, ώστε να ελέγχει με καλύτερα μέσα τα σύνορά της (…) Ξέρουμε ότι είναι ανοιχτά τα θαλάσσια σύνορα με την Ιταλία, πρέπει να ενισχυθεί η Frontex, να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε τη φύλαξη των συνόρων. Πριν από μερικά χρόνια π.χ. στο πλαίσιο της Συνθήκης της Νίκαιας υπήρχε πρόταση για ενίσχυση των κοινών ελέγχων στα σύνορα προς το συμφέρον όλων (…) Επίσης, πιστεύω ότι δεν μιλήσαμε αρκετά ξεκάθαρα με την Τουρκία. Ορισμένες φορές έχω την αίσθηση ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί αυτόν τον τρόπο για να αποσταθεροποιεί την Ελλάδα. Εχουμε επίγνωση αυτού και πιστεύω ότι πρέπει να το συζητήσουμε με την Τουρκία.
• Βλέπετε διπλωματική λύση στη Συρία;
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το τελεσίγραφο να οδηγήσει σε έλεγχο των χημικών όπλων, ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν ξανά κατά του συριακού λαού, αλλά και να σταλεί το μήνυμα στον κόσμο ότι δεν είναι ανεκτή από τη διεθνή κοινότητα η χρήση αυτών των όπλων. Κι αυτό κατέστη δυνατό χάρη στην απειλή στρατιωτικού χτυπήματος. Και οι Σύροι και οι Ρώσοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η άσκηση πίεσης δεν είναι στα λόγια, άρα θα πρέπει να δράσουν, να εφαρμόσουν πλήρως [τις προτάσεις], σύντομα και χωρίς όρους.
• Κρίνετε ότι η Ε.Ε. έκανε λάθη στον χειρισμό της συριακής κρίσης;
Οχι, είχαμε αποτέλεσμα. Το συζητήσαμε στο Βίλνιους, στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών, ενώ είχε τεθεί το τελεσίγραφο. Και τώρα βλέπουμε ότι η Ευρώπη βοήθησε να μπει και πάλι η πολιτική στην ατζέντα, συμπεριλαμβάνοντας και στην απόφαση της συνόδου την ανάγκη οι επιθεωρητές του ΟΗΕ να παρουσιάσουν πρώτα το πόρισμά τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
• Ναι, αλλά η Γαλλία κινήθηκε κατά μόνας…
Οχι. Είπαν ότι θα μετάσχουν στη στρατιωτική επέμβαση, αλλά είπαν επίσης ότι θα περιμένουν το Σ.Α. Αποφασίστηκε το Σάββατο με την παρέμβαση των Γερμανών στους Γάλλους, μετά το περιστατικό (στη σύνοδο των G20) στην Αγία Πετρούπολη και ήταν επιτυχής. Οι Γάλλοι είπαν ότι θα θέσουν το ερώτημα του τελεσιγράφου σε ψήφισμα στο Σ.Α.
• Θα πρέπει η Ε.Ε. να αποκτήσει ισχυρότερο περιφερειακό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου;
Εχουμε ισχυρό ρόλο. Κανείς άλλος δεν έχει δώσει τόση βοήθεια στις χώρες της περιοχής, οικονομική και διαρθρωτική βοήθεια για την οικοδόμηση της δημοκρατίας -εάν είναι δυνατόν και το επιθυμεί ο κόσμος-, κανείς άλλος δεν έχει δώσει τόση ανθρωπιστική βοήθεια π.χ. για τους πρόσφυγες. Αρα έχουν γίνει πολλά. Ομως, υπό αυτές τις συνθήκες, το επόμενο βήμα θα ήταν η ανάπτυξη στρατιωτικής δύναμης. Θα θέλατε η Ευρώπη να στείλει Ελληνες ή Γάλλους στρατιώτες να πολεμήσουν στους δρόμους της Δαμασκού; Επομένως, είναι εύκολο να ρωτάει κανείς πώς θα γίνουν περισσότερα, αλλά η απάντηση είναι μάλλον δύσκολη.
• Πιστεύετε ότι πρέπει να αναπτυχθεί ο αμυντικός πυλώνας στην Ε.Ε.;
Φυσικά, τον αναπτύσσουμε ήδη κι επομένως ελπίζουμε να υπάρξει πρόοδος στη σύνοδο της Ε.Ε. τον Δεκέμβριο, να υπάρξει καλύτερη εφαρμογή των λεπτομερειών της Συνθήκης της Λισαβόνας, να υπάρξει δομική συνεργασία, να οικοδομήσουμε «συμμαχίες των προθύμων», να υπάρξει καλύτερος συντονισμός στην έρευνα και στην παραγωγή στρατιωτικών μέσων.
