Του Τάσου Τσακίρογλου
Σε μοχλό για την ανασύνθεση και την ομογενοποίηση της Κεντροδεξιάς φαίνεται ότι μετατρέπεται ο φόβος από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, στόχος παραμένει η οριοθέτηση του χώρου μεταξύ του κόμματος της Αριστεράς και της Χρυσής Αυγής, δημιουργώντας το αναγκαίο ανάχωμα και (ει δυνατόν) τον επαναπατρισμό των ψηφοφόρων που κατευθύνθηκαν προς το ναζιστικό μόρφωμα.
Στις προθέσεις του Αντώνη Σαμαρά, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, περιλαμβάνεται η δημιουργία μιας μεγάλης πατριωτικής και ευρωπαϊκής παράταξης, η οποία θα μπορεί να υπερβεί τους περιορισμούς της Ν.Δ., με κυριότερο την αδυναμία της να εμφανιστεί ως μια δύναμη του «κέντρου» και άρα να προσελκύσει δυνάμεις και προσωπικότητες από την Κεντροαριστερά, όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ή η Αννα Διαμαντοπούλου, οι οποίοι δεν μπορούν να ενσωματωθούν στο σημερινό σχήμα, αφού θα αναγκάζονταν να κάνουν μια εμφανή «δεξιά στροφή».
Βεβαίως, ορισμένοι από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα, όπως για παράδειγμα ο Θ. Πάγκαλος, ο οποίος δηλώνει με ενθουσιασμό: «Ολοι με τον Σαμαρά διότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος».
Φυσικά, οι αντιφάσεις και η προβληματικότητα αυτού του σχεδίου είναι προφανείς υπό το φως της υπερσυντηρητικής στροφής της σημερινής κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού, με ατζέντα διεμβόλισης της Χρυσής Αυγής. Η προσπάθεια αμφίπλευρης διεύρυνσης μοιάζει υπ' αυτούς τους όρους ως τετραγωνισμός του κύκλου. Δεν αποκλείεται, ωστόσο, να προσελκύσει «αδέσποτες» δυνάμεις κυρίως της λαϊκής Δεξιάς που, λόγω και των αντιμνημονιακών τους θέσεων, αντιμετωπίζουν σήμερα δυσκολία επιστροφής στη Ν.Δ.
Σε κάθε περίπτωση οι κινήσεις του Α. Σαμαρά αναμένονται εν ευθέτω χρόνω, καθώς ο πρωθυπουργός επιδιώκει τον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας της Ν.Δ., με ανοιχτό το ενδεχόμενο αλλαγής ακόμα και του ονόματος, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, θέλει να εμφανιστεί ως ηγέτης ενός «ευρωπαϊκού πόλου» έναντι των «άκρων», τα οποία εμφανίζει ως «αντιευρωπαϊκά».
Ωστόσο, τα δημοσκοπικά δεδομένα και η σταθερή πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η έντονη οσμή σκανδάλων στην πολιτική σκηνή δεν δίνουν, επί του παρόντος, πρωτοβουλία κινήσεων στον κ. Σαμαρά, ενώ τού στερούν και το προνόμιο προκήρυξης πρόωρων εκλογών.
Διεμβολισμό του χώρου μεταξύ Ν.Δ και Χρυσής Αυγής φαίνεται ότι θα επιχειρήσουν και οι αποχωρήσαντες από τους Ανεξάρτητους Ελληνες, με επικεφαλής τους Κ. Μαρκόπουλο, Χ. Ζώη και Γ. Μανώλη, οι οποίοι βρίσκονται σε επαφή με διαγραμμένους της Ν.Δ., όπως οι Ν. Νικολόπουλος, Ν. Σταυρογιάννης, Θ. Σολδάτος και Γ. Κασαπίδης.
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις, οι κινήσεις συγκρότησης πολιτικού σχηματισμού θα επιταχυνθούν αμέσως μετά τις γιορτές. Και ο Πάνος Καμμένος, όμως, δεν καταθέτει τα όπλα, σε μια προσπάθεια να μείνει στο πολιτικό στερέωμα ως αντιμνημονιακός πόλος και στο πλαίσιο αυτό βρίσκεται σε επαφές με «πατριωτικές» δυνάμεις, αλλά και διαγραμμένους του ΛΑΟΣ.
Από την πλευρά του ο Γιώργος Καρατζαφέρης δηλώνει διαθεσιμότητα για τη συγκρότηση νέου σχηματισμού, αποκλείει, ωστόσο, τη δυνατότητα αυτή υπό τον Αντώνη Σαμαρά, από τον οποίο ζητά «να κάνει στην άκρη», ενώ σε διαφορετική περίπτωση προτείνει τη δημιουργία «ενός τρίτου πόλου, μιας πρότασης συνετού αντιμνημονιακού περιεχομένου». Στο παιχνίδι παραμένουν και τα ονόματα των Π. Ψωμιάδη και Σ. Παπαθεμελή.
Η Χρυσή Αυγή, τέλος, επιχειρεί με κάθε τρόπο να περιχαρακώσει τους ψηφοφόρους της, σε μια προσπάθεια να φανεί ως η μόνη συνεπής αντισυστημική δύναμη, χωρίς εξαρτήσεις από συμφέροντα. Μάλιστα, σκληραίνει την ατζέντα της με έντονα παρεμβατικό τρόπο, σύροντας έτσι ολόκληρο τον χώρο της Κεντροδεξιάς σε συντηρητικότερες θέσεις και παίζοντας στο γήπεδό της, κάτι που μέχρι σήμερα φαίνεται να της αποδίδει δημοσκοπικά.
