Τη διαφθορά που έχει εισχωρήσει στο Δημόσιο αναδεικνύει η δικογραφία για το Μετοχικό Ταμείου Στρατού και την αδιαφορία των εκάστοτε υπουργών Εθνικής Αμυνας, την παντελή έλλειψη ελέγχου στην οικονομία και τη διοίκηση.

Το Ταμείο έχει καταρρεύσει και αυτό βαρύνει τους υπεύθυνους, οι οποίοι το γνώριζαν ήδη από το 2006. Σήμερα παρουσιάζει ζημιά 432 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται η εκποίηση μεγάλων περιουσιακών του στοιχείων. Η δικογραφία (μεταβιβάστηκε πριν από τέσσερις μήνες σε εισαγγελέα του Στρατοδικείου Αθηνών) αναδεικνύει εγκληματικές πράξεις, όπως: κακουργηματική απιστία σε βάρος του Δημοσίου, παράβαση καθήκοντος, φορολογικές παραβάσεις και παράβαση στρατιωτικής εντολής.

Οι οικονομικοί επιθεωρητές εκτιμούν ότι από το 1999 έως και τα τέλη του 2011 στο Ταμείο συνέβαιναν «σημεία και τέρατα», με πρωταγωνιστές μέλη Διοικήσεών του, οι οποίοι έδιναν δάνεια, μερίσματα, επένδυαν στο Χρηματιστήριο, πωλούσαν περιουσιακά στοιχεία χωρίς ουδείς να γνωρίζει την τύχη των πράξεών τους.

Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτό το διάστημα «παρέλασαν» από το υπουργείο Αμυνας επτά υπουργοί, στους οποίους αναλογούν τεράστιες πολιτικές ευθύνες, αφού υπογράφονταν συμβάσεις χωρίς το εποπτεύον υπουργείο να εγκρίνει. Γίνονταν δηλαδή σοβαρές παραβάσεις της νομοθεσίας και οι υπουργοί δεν έδιναν σημασία.

Ακλόνητα παραμένουν στη θέση τους τα μέλη και ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου, παρ' ότι έχουν παρέλθει τέσσερις μήνες από την αποστολή στο υπουργείο των πορισμάτων. Χαρακτηριστικό είναι ότι από το 2007 το ΜΤΣ έχει εξαντλήσει όλα τα κεφάλαιά του και εντούτοις εξακολουθεί να δίνει μερίσματα.

Προκειμένου να το επιτύχει δανειζόταν, υποθηκεύοντας έτσι τη μελλοντική του περιουσία! Πρόκειται για απίστευτη κακοδιαχείριση περιουσίας του Δημοσίου που καθρεφτίζει την τραγική «άλωση» της κρατικής μηχανής από την αυθαιρεσία και τη σκοπιμότητα όσων την υπηρετούν. Είναι καταλήστευση του δημοσίου χρήματος, της δημόσιας ακίνητης περιουσίας.

Ενδιαφέρουν μεν οι ποινικές ευθύνες όσων διαχειρίστηκαν τα οικονομικά του Ταμείου (μήπως σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία δεν συνέβησαν παρόμοια τραγικά περιστατικά;), κυρίως όμως ενδιαφέρει η πολιτική ευθύνη. Δεν είναι δυνατόν το Γενικό Επιτελείου Στρατού να μη γνώριζε την κίνηση των κεφαλαίων του Ταμείου, εξάλλου τα μέλη του προέρχονται απ' αυτό, αυτά το στελεχώνουν.

Ερχονται στο φως πολλά παθογενή από τη δικογραφία, με σημαντικότερο αυτό της απουσίας στοιχειώδους ελέγχου σε σοβαρές οικονομικές συναλλαγές και στο χάσμα μεταξύ ηγεσίας και οικονομικών υπηρεσιών των υπουργείων, κάτι που οφείλει να εκλείψει άμεσα (με ή χωρίς εισαγγελείς).