Του Μπάμπη Αγρολάμπου
Τα τελευταία 10 χρόνια, από την απογραφή του Γ. Αλογοσκούφη, η ελληνική οικονομία βρίσκεται συνεχώς (με κάποια προεκλογικά διαλείμματα) υπό επιτήρηση λόγω υπερβολικού ελλείμματος. Με τα μνημόνια έχουμε επιτήρηση και λόγω υπερβολικού χρέους. Από χθες, μετά τις ανακοινώσεις του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, κινδυνεύουμε να υποστούμε τρίτη επιτήρηση, λόγω υπερβολικού πλεονάσματος.
Αν ο πρόεδρος του Euroworking Group, T. Βίζερ, δεν ήταν απασχολημένος με την εκδρομή του στις Αλπεις, όπου από βδομάδα αναμένονται τα πρώτα χιόνια για να ξεκινήσει η νέα σεζόν του σκι, θα έπρεπε να κινήσει τη διαδικασία παραπομπής της Ελλάδας για το πλεόνασμα. Οπως έγινε και με τη Γερμανία, η οποία χθες έδωσε εξηγήσεις υποστηρίζοντας ότι το πλεόνασμα που εμφανίζει δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικών παρεμβάσεων, αλλά της υψηλής ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και εδώ. Το ελληνικό πλεόνασμα δεν οφείλεται σε πολιτική παρέμβαση της κυβέρνησης στην αγορά, αλλά στην υψηλή ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και εν γένει της οικονομίας. Και σύμφωνα με τα στοιχεία των πρώτων 10 μηνών, είναι 2,6 δισ. ευρώ, άρα μέχρι τον Δεκέμβριο μπορεί να ξεπεράσει τα 3 δισ. ευρώ, ίσως και παραπάνω.
Πώς προέκυψε τόσο πρωτογενές πλεόνασμα; Μα πώς αλλιώς; Από την ανταγωνιστικότητα που επετεύχθη με τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, η στροφή των επιχειρήσεων στην εξωστρέφεια (ή καλύτερα… εξωφεύγεια), η εθελοντική συνεισφορά των εργαζομένων στην παραγωγικότητα και αναρίθμητα άλλα τέτοια επιτεύγματα. Οχι, το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας μπορεί να είναι υπερβολικό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν προέκυψε από τη μετακύλιση πληρωμών και επιστροφών φόρων, τη δραματική περικοπή των δημοσίων δαπανών και άλλες παρόμοιες πολιτικές επιλογές.
Αν είχαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή την αίσθηση χιούμορ του Τ. Βίζερ, η Ελλάδα θα έκανε σήμερα παρέα στη Γερμανία και θα αντιμετωπίζαμε το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων, να πληρώσουμε δηλαδή πρόστιμο για υπερβολικό πλεόνασμα. Υπάρχει βεβαίως η λύση να αγοράσει η κυβέρνηση τις ΔΕΚΟ που πουλάει και να στέλνει τα χρήματα στην ΕΚΤ. Αλλά αυτό θα φανεί εξωφρενικό στο οικονομικό επιτελείο, να παίρνει δηλαδή λεφτά από τη μία τσέπη και να τα βάζει στην άλλη. Οπως εξωφρενικό θεωρεί και το να ελαφρύνει το χαράτσι στα ακίνητα και τα άλλα χαράτσια που έχουν επιβληθεί σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες. Ενώ το να λέμε ότι έχουμε από τη μία πλεόνασμα 2,6 δισ. ευρώ και από την άλλη να χρωστούμε το ποσό αυτό και παραπάνω, δεν είναι ανισορροπία, είναι δημοσιονομικό επίτευγμα. Και αποδίδεται στο ρεκόρ εξαγωγών που έχει πετύχει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια στον τομέα των οικονομικών ανοησιών.
